ვ ი ნ ი ყ ვ ნ ე ნ „ღ მ ე რ თ ე ბ ი“ ?
"I am a firm believer that without speculation
there is no good and original observation."
Charles Darwin (1809-1882)
1.
ცდება ისტორია?!
უკანასკნელ ათწლეულებში გაკეთებული არქეოლოგიური აღმოჩენები, ჩვენთვის
ცნობილ მრავალ ისტორიულ ფაქტს აყენებს ეჭვის ქვეშ და უთვალავ კითვას
ბადებს დედამიწის წარსულის გარშემო. ხშირ შემთხვევაში „მეცნიერებას ამ
ფაქტების ახსნა არ აქვს“ და დაინტერესებული პირი იძულებულია მიწოდებული
ყალბი მასალით დაკმაყოფილდეს. არქეოლოგიის ისტორიის მანძილზე,
დედამიწის სხვადასხვა წერტილში, ასობით გასაიდუმლოებული და
შეძლებისდაგვარად გაუხმაურებელი აღმოჩენაა გაკეთებული, რომლისთვისაც
ზოგიერთი მეცნიერის აზრით „კაცობრიობა ჯერ მზად არ არის“ და სამწუხაროდ,
ნაპოვნი უნიკალური მასალა ბნელ და ჩვენთვის ხელმიუწვდომელ საცავებში
ინახება, სიდანაც ვშიშობ რომ ზოგიერთ ექსპონატს ვერასოდეს იხილავს
კაცობრიობა. მეცნიერებისთვის ამოუხსნელი მსგავსი ფაქტის მრავლად
დასახელება შეიძლება, მაგრამ ეს პრობლემას ოდნავაც ვერ შეამსუბუქებს, რადგან
ნივთმტკიცებათა უმეტესობა, განადგურებული ან საგულდაგულოდ
გადამალულია.
ძველი აღთქმიდან ვიცით, რომ ერთ დროს დედამიწაზე გიგანტური რასა, ანუ
გოლიათები ბინადრობდნენ. „ბუმბერაზები იყვნენ იმ ხანებში ქვეყნად და მას
მერეც, როცა ღვთისშვილები შედიოდნენ ადამიანის ასულებთან, რომელნიც
უშობდნენ მათ. ძლიერები იყვნენ ისინი, ძველთაგანვე სახელოვანი ხალხი.“ (დაბ.
6. 4).
ბუმბერაზებს სხვადასხვა მითოლოგიურ გადმოცემებშიც ვხვდებით. გავიხსენოთ
მაგალითად ტიტანები ბერძნული მითოლოგიიდან. ზომაზე მეტად მაღალ ან დიდ
ადამიანებს ისტორიული ფაქტებიდანაც ვიცნობთ, მაგრამ ხშირად მსგავსი
გადმოცემები არ აღიქმება სერიოზულად და მკითხველისთვის რატომღაც
ზღაპრის დონეზე რჩება. საქმე იმაშია, რომ ერთ დროს, დღევანდელი
გადასახედიდან არარეალური არსებები, ნამდვილად არსებობდნენ დედამიწაზე,
4
რასაც მრავალი არქეოლოგიური აღმოჩენაც მოწმობს. დასაწყისისთვის
მკითხველის ყურადღებას ორ ასე თუ ისე ცნობილ ფაქტზე შევაჩერებ -
დააკვირდით სამწუხაროდ მეტად უხარისხო ფოტოს, სადაც დაახლოებით 4
მეტრის სიგრძის (!!!) მუმიაა გამოსახული. საინტერესოა სად გაქრა ფაქტები ამ
აღმოჩენისა, რომელიც ირლანდიაში გაკეთდა?



ასევე ნაპოვნია, რომელიც ერთ დროს ცოცხალ,
გიგანტურ არსებაზე წარმოდგენის შექმნაში დაგეხმარებათ. ამ ყველაფერში
საინტერესო ის არის, რომ ძვალი, არა რომელიმე გადაშენებულ ცხოველს, არამედ
რამოდენიმე ათასი წლის წინად გარდაცვლილ ადამიანს ეკუთვნოდა.

რა თქმა უნდა სკეპტიკურად განწყობილი პირები იმის მტკიცებას შეეცდებიან,
რომ ძვალი უბრალოდ ხელოვნური წარმოშობისაა და მსგავს აღმოჩენას არასოდეს
ჰქონია ადგილი. სწორედ ამიტომ, თქვენს ხელთ არსებული წიგნის მიზანია,
შესაძლებლობის ფარგლებში დაუბრუნდეთ წარსულს და ღიად დარჩენილ
კითხვებს შესაფერისი პასუხები მოვუძებნოთ. ყველაფრისდამიუხედავად,
დამადასტურებელი მასალა იმისა, რომ ჩვენთვის ცნობილი მრავალი ისტორიული
5
ფაქტი, მეცნიერების შეცდომა ანდაც უბრალო გაყალბებული მასალაა, მრავლად
მოიპოვება.
მრავალ თქვენთაგანს სმენია სახელები: ისიდა, რა, ჰორი (ანუ ჰორუსი), აპოლონი,
ზევსი, კეცალკოატლი, ბეპ კოკოროტი, იეჰოვა, შივა და კიდევ სხვა მრავალი.
როგორც ვიცით მსგავსი ღმერთები, ათასწლეულების წინ მცხოვრებმა სხვადასხვა
ცივილიზაციების წარმომადგენელმა ხალხმა, საკუთარ მითებში და სხვა
ხელნაწერენში აღწერა. ისინი, ზემოთჩამოთვლილ არსებებს ეთაყვანებოდნენ,
მსხვერპლს სწირავდნენ, ტაძრებს და საკურთხევლებს უგებდნენ და რაც ყველაზე
აღსანიშნავია – მათი ეშინოდათ. თანამედროვე ადამიანის ყოველი მცდელობა,
გამოააშკარაოს და მიუახლოვდეს რამოდენიმე ათასი წლის წინ არსებულ
რეალობას, კრახით მთავრდება, რადგან ბარიერად აღმართულ მეცნიერთა
მრავალრიცხვოვან არმიას, ხელს აძლევს არსებული სიტუაცია. სიტუაცია,
რომელიც მიწაში თავჩარგულ სირაქლემას უფრო წააგავს, ვიდრე ისტორიის
რეალურ სურათს. ხოლო ზოგიერთი მათგანი, ამით სახელს და საარსებო წყაროს
ინარჩუნებს.
კიდევ უფრო თვალნათელი რომ იყოს თუ რაზე მაქვს საუბარი, ორიოდე სიტყვით
შევეხოთ რამოდენიმე სტერეოტიპულ თეორიას, რომელიც საბჭოთა კავშირის
გადმონაშთ, ცენზურაში არაერთხელ გატარებულ და შეკვეცილ გაზეთის სტატიებს
უფრო წააგავს ვიდრე რეალობას.
რაოდენ ბანალურადაც არ უნდა მოგეჩვენოთ ქვემოთ მოყვანილი ტექსტი,
ნამდვილად სხვადასხვა ცნობილი თუ ნაკლებადცნობილი მოღვაწის თეორიების
სინთეზია და არც ერთ სიტყვას საკუთარი მხრიდან არ ვამატებ. საქმე იმ
ტრაფარეტებად ქცეულ აზრებს და თეორიებს ეხება, რომლებიც ჩვენთვის კარგად
ნაცნობია და აგერ უკვე საუკუნეებია, სამეცნიერო და სასკოლო ლიტერატურაში
ზოგჯერ უტყუარ საბუთებადაც კი საღდება.
მაშ ასე, ყველაზე გავრცელებული ტრაფარეტული თეორიების სინთეზი, რომელიც
შემდეგნაირად ჟღერს:
რამოდენიმე ათასი (ზოგიერთი თეოლოგის აზრით დაახლოებით 6000) წლის წინ,
ღმერთმა შექმნა ადამიანი „ხატად და სახად თავისა“, მაგრამ როგორც მოგვიანებით
არქეოლოგიური გათხრების შედეგად ირკვევა, თავდაპირველი ადამიანი მაიმუნს
უფრო წააგავდა და მეტად უსუსური იყო, რის გამოც მას ძალიან დიდი გზის
გავლა მოუხდა იმისთვის, რომ ჩვენამდე მოეღწია და განვითარებული (თუ
გნებავთ თანამედროვე) ადამიანი დარქმეოდა. ამასთანავე ვიგებთ, რომ შექმნიდან
მაქსიმუმ 2000 წელიწადში, ადამიანი ეგვიპტეში (და არა მარტო) აშენებს
მსოფლიოს საოცრებებს და მათ შორის გამორჩეულს – გიზეს დიდი პირამიდას,
რომლის საიდუმლოს ამოხსნას, დღემდე ამაოდ ცდილობს არაერთი დიდი
მეცნიერი. პირამიდის მშენებლობა 20 წელი გრძელდებოდა და მასზე მუშაობდა
ასობით ათასი მონა. მშენებლობის ქრონოლოგიას თუ მივყვებით, ადვილი
შესამჩნევია, რომ ეგვიპტელთა არქიტექტურა, თანდათან, დინასტიიდან
დინასტიამდე, რეგრესს განიცდიდა. (ანუ მარტივ ენაზე რომ ვთქვათ - ყოველ
მომდევნო დინასტიას ავიწყდებოდა, თუ როგორ ააგო ხეოფსმა და კიდევ
რამოდენიმე ფარაონმა, გიზეს პირამიდები და გვიანდელი პირამიდების სახით,
ერთმანეთზე უწესრიგოდ დალაგებულ ქვის გროვებსღა ვხვდებით- ავტ.).
ცოტა უფრო მოგვიანებით, სავარაუდოდ ძველი წ. აღ. მე-3 საუკუნეში, აღმოცენდა
მაიას ტომის კულტურა, რომელიც ასევე განსაცვიფრებელ ნაგებობებს და
6
მსოფლიოს ისტორიაში არსებულ ყველა დროის უყუსტეს კალენდარს უტოვებს
კაცობრიობას.
ზემოთ ჩამოთვლილი სასწაული ნაგებობების ახსნა კი ასეთია – „ფარაონთა
სამარხები და რელიგიური რიტუალებისთვის გამოსაყენებელი ნაგებობები“.
ხოლო უზუსტესი ასტრონომიული კალენდარი კი მაიას ტომს მიწადმოქმედებისა
და მსხვერპლშეწირვის რიტუალებისათვის ესაჭიროებოდა.
და ბოლოს - ინგლისში, სელისბერიდან 13 კილომეტრის მოშორებით, ქვის ხანაში,
შენდება ნაგებობა, რომელსაც მოგვიანებით სთოუნჰენჯი ეწოდება,
დანიშნულებაც სხვა მსგავსი საოცარი ნაგებობებისგან არ განსხვავდება - ისევ და
ისევ „რელიგიური რიტუალისათვის“.
(ამ უკანასკნელ ნაგებობას რაც შეეხება, აქ ყურადღება სულ სხვა დეტალს უნდა
მიექცეს - ქვები რომლებისგანაც სთოუნჰენჯი შედგება - ერთადერთი
გამონაკლისი ქვის გარდა - წარმოადგენს რამოდენიმე ასეული ტონა მასის
დოლერიტს და ბაზალტს, რომლებიც ახლომახლო არსად მოიპოვებოდა.
ერთადერთი ადგილი საიდანაც ამ ქვების ტრანსპორტირება შეიძლებოდა
მომხდარიყო, არის 380 კილომეტრით მოშორებული პრესელი ჰილზი - უელსის
სამხრეთ დასავლეთი ნაწილი. ძნელი წარმოსაგდენია თუ როგორ შეძლო ქვის
ხანის ადამიანმ, ტყიან, კლდიან და ჭაობიანი ტერიტორიიდან მსგავსი ზომის
არაერთი მეგალითის მოტანა და რაც მთავარია, რა მიზეზით გასწიეს მათ ეს
წარმოუდგენელი შრომა? - ავტ.).
ყურადღებამისაქცევია კიდევ ერთი ფაქტი, რომლის შესახებაც ასეულობით
ხელნაწერი და ლეგენდა მოგვითხრობს - მსოფლიოს თითქმის ყველა
განვითარებული ცივილიზაციის ხალხი გვამცნობს შემდებ ფაქტს: „ჩამოვიდნენ
ღმერთები ციდან და აგვიკრძალეს ერთმანეთის ჭამა, გვასწავლეს ენა და
დამწერლობა, მშენებლობა და ვარსკვლავთმრიცხველობა. მოგვიანებით მათ
დაგვტოვეს და გაემგზავრნენ ვარსკვლავებისკენ, მაგრამ დაიბარეს, რომ როდესმე
აუცილებლად დაბრუნდებოდნენ.“ ( ტექსტი, სხვადასხვა ხელნაწერებში,
მცირეოდენი სხეცვლილებებით გვხვდება).
მსგავსი ფაქტებით მდიდარია უძველესი მითები და ლეგენდები. შუმერები,
ინკები, მაია, აცტეკები, სკანდინავიელები და ეგვიპტელები ხშირად გვამცნობენ ამ
ფაქტების შესახებ, თავიანთ ხელნაწერებში, მაგრამ რატომღაც ყურადღების მიღმა
რჩება ეს ყველაფერი. ზემოთ მოყვანილი ტექსტით, რომელიც როგორც უკვე
ავღნიშნე, სხვადასხვა თეორიათა სინთეზს წარმოადგენს, მე მხოლოდ იმ სურათის
დახატვას შევეცადე, რომელიც დღეს ხელთ გვაქვს და რაც ყველაზე საუბედუროა,
რომელსაც უხვად შეხვდებით სასკოლო და სხვა საგანმანათლებლო
ლიტერატურაში. რა თქმა უნდა ჩემს მიერ შეკრებილი თეორიები, მხოლოდ
სათითაოდ გვხვდება მეცნიერების კორიფეების ნაშრომებში, მაგრამ თუ
დავაკვირდებით, მუქად დაბეჭდილი ტექსტის ფრაზებს ერთმანეთს შევადარებთ
და აზრის გამოტანას შევეცდებით, მივხვდებით, რომ თითქმის ყოველი მეორე
ფრაზა, მის წინამორბედს ან მომდევნოს სრულიად გამორიცხავს და მსგავს
ალოგიკურ და ქაოსურად დალაგებულ თეორიებს მივიღებთ.
რა თქმა უნდა, ყველაფერ ამის ხელაღებით უარყოფას არ ვცდილობ და არც მაქვს
ამის უფლება, მაგრამ საინტერესოა, ოდესმე ვინმე თუ დაფიქრებულა ჩვენთვის
ცნობილი ფაქტების შესახებ და თუ უფიქრია - იქნებ ზოგიერთი წყარო მცდარია
7
და შორეულ წარსულში, რომელიც გამოცანადაა ქცეული თანამედროვე
ადამიანისთვის, სრულიად სხვა სცენარით ვითარდებოდა მოვლენები?
სიმართლის პოვნისთვის ალბათ კიდევ ასეული წლები დასჭირდება ადამიანს,
მაგრამ ორი კითხვა ჩნდება ამ ყველაფრის შემდეგ, რომლის შესახებ მსჯელობის
უფლებაც ყოველ ჩვენთაგანს აქვს – 1. ვინ ააშენა ეს გრანდიოზული ნაგებობები და
რა დანიშნულება ჰქონდათ მათ?
2. ვინ იყვნენ ის ღმერთები, რომლის შესახებაც ბევრი დიდი ცივილიზაცია
გვამცნობს და არსებობდნენ თუ არა ისინი სინამდვილეში?
2 2.
კრეაციონიზმი და ევოლუციის თეორია
Der Glaube ist nicht der Anfang, sondern das Ende alles Wissens.
Johan Wolfgang Goethe (1749 – 1832)
1961 წელს, ტეხასელმა ინჟინერმა ჰენრი მორისმა (1918 – 2006) და თეოლოგმა ჯონ
უიტკომბმა (1924*), წიგნით „წარღვნის წარმოშობა“, იმ დროისთვის სრულიად
ახალ მიმდევრობას ჩაუყარეს საფუძველი. მიმდევრობას, რომელსაც მოგვიანებით
კრეაციონიზმი ეწოდა. მიუხედავად იმისა, რომ წიგნით „ახალი გეოლოგია“, იდეის
განხორციელებისთვის აუცილებელი პირველი ნაბიჯები ჯორჯ მაკკრედი პრაისმა
(1870 -1963) გადადგა, კრეაციონიზმის ფუძემდებლად მაინც ჰენრი მორისი
მოიხსენიება, რადგან სწორედ მისი ნაშრომის შემდეგ გახდა „სამყაროს შემნის
ახალი თეორია“ ხალხისთვის ცნობილი და შემდეგ მთელ მსოფლიოში უზომოდ
პოპულარული. ამგვარად შეეცადნენ მეოცე საუკუნის დასაწყისში ეწ.
ახლადგამომცხვარი მეცნიერების წარმომადგენლები, სამყაროს შექმნის მათებური
თვალთახედვის, დარვინისეული ევოლუციის თეორიისგან დაცვას.
კრეაციონიზმი (ლათ. creare – „შექმნა“), არის მიმართულება, რომლის
მიხედვითაც, სამყარო და ყველანაირი ორგანიზმის წარმოშობა, ღმერთის
შემოქმედების შედეგია. ამ მიმდევრობის რამოდენიმე გამშტოებას ვიცნობთ,
რომელთა შესახებაც ზოგადი ინფორმაცია, ნამდვილად საინტერესო უნდა იყოს
მკითხველისთვის. მაშ ასე: Young Earth creationism, Modern geocentrism, Omphalos
hypothesis, Creation science, Old Earth creationism, Gap creationism, Day-age
creationism, Progressive creationism, Neo-Creationism, Intelligent design ის
ქრისტიანული მიმდინარეობებია, რომლებიც დღევანდელი დღისთვის ჩვენთვის
ცნობილია. კრეაციონიზმი ასევე ფართოდაა გავრცელებული ისლამურ,
8
ინდუისტურ და იუდაისტურ სამყაროებშიც. ყურადღების გამახვილება
ნამდვილად ღირს ქრისტიანული სამყაროს მორისისეული თეორიის რამოდენიმე
განშტოებაზე.
Young Earth creationism – იგივე „შექმნა მოკლე დროში“, გვამცნობს, რომ ღმერთმა
სამყარო რამოდენიმე ათასი წლის წინ, კერძოდ კი ჩვ. წ. აღ. - მდე 4004 წლის 23
ოქტომბერს შექმნა. აქვე ვიგებთ, რომ დედამიწას ბრტყელი ფორმა აქვს და
სფეროსებური ფორმა, მხოლოდ ადამიანის მცდარი წარმოსახვაა.
Modern geocentrism - ანუ თანამედროვე გეოცენტრიზმი თითქმის არაფრით
განსხვავდება

9
აქედან შემდეგი დასკვნების გაკეთება შეიძლება - ჩვენს გალაქტიკაში მდებარე 200
მილიარდ ვარსკვლავზე მეტი (ასტრონომების მიახლოებითი ვარაუდი), მათთანვე
მდებარე რამოდენიმე ასეული მილიარდი პლანეტით და თანამგზავრით, ღმერთმა
ასშერის მიერ დასახელებულ დღეს შექმნა. მკითხველს თავგზა რომ არ დაებნეს,
შორს ნუ წავალთ და მხოლოდ დედამიწაზე არსებული პირობები მიმოვიხილოთ -
მილიონობით სახის ცოცხალი ორგანიზმი, რომელიც კი ოდესმე დედამიწაზე
სულდგმულობდა, გამოდის, რომ 6000 წლისაა. ალბთ აღარ იქნებოდა საჭირო,
კიდევ უფრო დაწვრილებით განგვეხილა ეს მეტად ორიგინალური თეორია, რომ
არა ერთი დეტალი - აი რას ვკითხულობთ ჟურნალ „Spiegel“ - ის 2005 წლის 17
ოქტომბრის ნომერში: „...კრეაციონიზმის საფუძვლების სწავლებამ, ამერიკიდან
გერმანიაშიც გადმოინაცვლა და თანდათან პოპულარული ხდება
სკოლებში...ამერიკის დარად, გერმანიაშიც გახშირდა დაპირისპირებები
ევოლუციის თეორიისა და კრეაციონიზმის მიმდევრებს შორის... ყოველ მეორე
გერმანელს ჯერა, რომ დედამიწა და მასზე არსებული სიცოცხლე, ზებუნებრივმა
ძალამ (ანუ ღმერთმა) შექმნა და მხოლოდ 29 პროცენტის აზრით, ადამიანსა და
მაიმუნს საერთო წინაპარი ჰყავდათ - ამას ჟურნალ „Zeit Wissen“ - ის მიერ
ჩატარებული გამოკითხვა ადასტურებს... გერმანელი ბიოლოგის, ულრიჰ კუჩერას
აზრით, დღევანდელ დღეს, გერმანიაში არც თუ ისე ბევრი ადამიანია, რომელიც
ასე თუ ისე ღრმად არის ევოლუციის თეორიის საფუძვლებში ჩახედილი და
ლოგიკურია, რომ სწორედ აქედან გამომდინარეობს კრეაციონისტების აშკარა
უპირატესობა... გერმანიაში, საფრანგეთში, ინგლისში და ჰოლანდიაში,
ოპტიმალური პირობები არსებობს იმისთვის, რომ თავისუფლად გავრცელდეს
მათი იდეები... კრეაციონისტთა სემინარების დამთავრების შემდეგ, ყოველი
ახალგაზრდა ერთიდაიგივენ აღნიშნავს: „შესანიშნავია, რომ ახალი ცოდნა
შევიძინეთ“ და იქვე აღნიშნავენ, რომ ბედნიერები არიან, რათა საბოლოოდ
შეიტყვეს ის, რომ დედამიწა 6000 წლისაა და გრანდ კანიონი წარღვნის შედეგია.“
არსებობს ქვეყნები, რომელთა პოლიტიკური თუ სოციალური მდგომარეობის
გამო, შეიძლება ითქვას „ყველანაირი ფუნქციის გარეშე“ დარჩენილ მოსახლეობას
ისღა დარჩენოდა, რომ შვება მხოლოდ ეკლესიაში ენახა. კონკრეტული
მაგალითების დასახელების გარეშე დამეთანხმება უმრავლესობა, რომ
ახალგაზრდობა, რომელიც ნორმალურ შემთხვევებში, ქვეყნის მომავლად უნდა
მოგვევლინოს, უმეტეს დროს (ურო მართალი იქნება თუ ვიტყვით - დღის უმეტეს
ნაწილს) ეკლესიაში ატარებს. ამ ყველაფერსაც აქვს თავისი ახსნა. მიზეზი არც თუ
ისე ცოტაა - პოლიტიკურ და სოციალურ მდგომარეობას, სულ რაღაც ოციოდე
წლის წინ ზოგიერთ ქვეყანაში არსებული ვაკუუმი, უფრო სწორად კი „რელიგიის
ტაბუც“ ემატება. როგორც ვიცით, ტაბუ ინტერესის გაღვივების უპირველესი
ფაქტორია და ამ ყველაფერს თუ განათლების სისტემის სისუსტეს და უკანასკნელ
წლებში გავრცელებულ „რელიგიურ მოდასაც“ დავუმატებთ, საბოლოოდ ჩემის
აზრით სავალალო მდგომარეობამდე მივალთ. სავალალო, მხოლოდ იმიტომ, რომ
მოსახლეობის განვითარება მხოლოდ ერთი გზით, ანუ რელიგიური სწავლების
მხრივ ხდება. ამაში ცუდი, რა თქმა უნდა არაფერია, რადგან ადამიანს საშუალება
ეძლევა ჰყავდეს მოძღვარი, რომელსაც ის სულიერ მამად მიიჩნევს და უმეტეს
შემთხვევაში დიდი ნდობით განმსჭვალული, სულიერი კავშირი დამყარდეს მათ
შორის. ერთი საგულსხმო დეტალი არ უნდა გამოგვრჩეს უბრალოდ - საინტერესოა
ფლობს თუ არა სულიერ მოძღვართა ნახევარი მაინც დამაკმაყოფილებელ
10
თეოლოგიურ გაანთლებას? მრევლი მათ ხშირ შემთხვევაში საკუთარ მომავალს,
გზას და ცხოვრებას ანდობს, მაგრამ არან თუ არა მღვდლები განვითარების იმ
საფეხურზე, რომ ქვეყნის დიდ ნაწილს გაუძღვნენ და ჭეშმარიტების გზაზე
დააყენონ? რომელ მათგანს აქვს თუნდაც იმდენი მეცნიერული განათლება, რომ
კრეაციონიზმს მხოლოდ ერთ გაცვეთილი და არაფრის მომტანი ფრაზა - „ადამიანი
მაიმუნისგან წარმოიშვა“ არ დაუპირისპიროს? რამდენმა მათგანმა იცის, რომ
ნახსენები ფრაზა, მხოლოდ გაუგებრობის შედეგად წარმოქმნილი ტრაფარეტია?
რამდენ მათგანს შეუძლია ახსნა იმისა თუ რატომ აღინიშნება რელიგიური
დღესასწაულები ეწ. „ძველით“, იმისდა მიუხედავად, რომ ბევრგან 7 იანვარს
მრევლი ხშირად შემდეგი სიტყვებით ხვდება „ოცდახუთსა დეკემბერსა ქრისტე
იშვა ბეთლემსაო“ ? ამ ყველაფერში ჩემის აზრით სავალალო ის არის, რომ
განვითარება ხდება მხოლოდ ერთი, სულიერი მოძღვრების მიერ წინასწარ
დაკანონებული გზით, რომელსაც როგორც მოგვიანებით დავინახავთ, შეიძლება
არც თუ ისე ბევრი რამ აქვს უძველესი რელიგიური სწავლებების თუ სამყაროს
შექმნის გადმოცემებთან.
საბოლოოდ, მოცემული წიგნიც ცალმხრივი და ყოველგვარ არგუმენტს
მოკლებული რომ არ გამოვიდეს, ალბათ უფრო მართებულ იქნება თუ ევოლუციის
თეორიაში გაუთვითცნობიერი მკითხველი, ორიოდე სიტყვით, მსოფლიო
მეცნიერების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანეს ფიგურას, ჩარლზ დარვინს, უფრო
ახლოს გაიცნობს.
ჩარლზ რობერტ დარვინი 1809 წლის 12 თებერვალს, ინგლისში დაიბადა. დედა 7
წლის ასაკში გარდაეცვალა და მისი აღზრდა, უფროსმა დებმა აიღეს საკუთარ
თავზე. ჩარლზი ადრეულ ასაკშივე ამჟღავნებდა ბუნებისადმი ინტერესს და
სხვადასხვა სახის ნიჟარებებსა და მინერალური ნივთიერებებს აგროვებდა.
მოგვიანებით კი ფრინველებისა და მწერების შესწავლასაც კი მიჰყო ხელი
სხვადასხვა სახის ექსპერიმენტების საშუალებით. 1825 წელს ის ედინბურგის
უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტზე ჩაირიცხა, სადაც მხლოდ სამი წელი
დაჰყო, რადგან ყველა საგანი, გარდა ქიმიისა, უინტერესოდ მიაჩნდა და 1828 წელს
მამის რჩევით, სწავლა, კემბრიჯის ქრისტიანულ კოლეჯში განაგრძო სწავლა. ასევე
ინტერესის არქონის გამო უქმად გატარებული ორი სემესტრის მიუხედავად, 1831
წელს ჩარლზმა წარმატებით ჩააბარა დამამთავრებელი გამოცდა და ბაკალავრის
ტიტული მიიღო. კემბრიჯში სწავლისას ის საბუნებისმეტყველო ფილოსოფიას
გულდასმით სწავლობდა და ამასთანავე არ დავიწყებია საყვარელი საქმიანობა -
კერძოდ, მწერების სხვადასხვა სახეობების კოლექციების შეგროვება. ამ წლებში მან
ხოჭოების მეტად საინტერესო კოლექციას მოუყარა თავი. ამ ყველაფერს დაემატა
გეოლოგიისადმი ინტერესი და ბრიტანული ბრიგით, „HMS Beagle“, ხუთწლიანი
11
მოგზაურობა მსოფლიოს გარშემო, რომელიც მრავალ აღმოჩენასთან ერთად,
ჩარლზ ლიელის1 თეორიის დამადასტურებელი ფაქტების აღმოჩენით დასრულდა.
ამ დროისთვის, მისი ზოოლოგიური ჩანაწერები 368, ხოლო გეოლოგიური კი 13838
გვერდს შეადგენდა. ასევე შეადგინა 770 გვერდიანი დღიური და 1529 სინჯარა,
რომლებში სხვადასხვა სახის მცენარეები, მწერები, ქვები და მინერალები იყო
მოთავსებული,ხოლო მოგვიანებით ეს მოგზაურობა, ავტობიოგრაფიულ ნაშრომში
აღწერა.
1837 წელს, „ტრანსმუტაციის დღიურებში“, დარვინი, მისი უმთავრესი თეორიის
პირვერ ჩანაწერებს აკეთებს. ეს იყო თეორია, რომელიც მოგვიანებით, 1858-59
წლებში უნდა გამოქვეყნებულიყო, ხოლო ამ ყველაფერს საფუძვლად ლიელის
გრადუალიზმის თეორია ედო.
მართლაც, 1859 წლის 22 ნოემბერს, გამოდის მისი ნაშრომის, „სახეობათა
წარმოშობა ბუნებრივი გადარჩევის გზით, ანუ უკეთ შეგუებული ჯიშების
გადარჩენა სიცოცხლისათვის ბრძოლაში“, საბოლოო ვარიანტი, სადაც ის ხუთ
სხვადასხვა, ერთმანეთისგან დამოუკიდებელ თეორიას მიმოიხილავს. ამას
შემდგომ წლებში, დარვინის ორი უმნიშვნელოვანესი ნაშრომი „შინაური
ცხოველებისა და კულტურული მცენარეების შეცვლა“ (1868) და „ადამიანის
წარმოშობა და სქესობრივი გადარჩევა“ (1871) მოჰყვა. სხვა მრავალ
გამოკვლევასთან ერთად, 1872 წელს, ჩარლზ დარვინი გვთავაზობს მნიშვნელოვან
ნაშრომს „ემოციების გამოხატვა ადამიანსა და ცხოველებში“ და სიცოცხლის
უკანასკნელ ათწლეულს ბოტანიკას უთმობს.
1882 წლის 19 აპრილს, დარვინი, 73 წლის ასაკში, საკუთარ სახლში გარდაიცვალა.

აქვე საჭიროა იმის დაკონკრეტება, რომ დარვინის არც ერთ ნაშრომში არ
ვხვდებით თეორიას, რომლის მიხედვითაც, ადამიანი მაიმუნისგან წარმოიქმნა და
შემდეგ განვითარდა. მარტივ ენაზე რომ ავხსნათ, მისი აზრით, ადამიანს და
მაიმუნს, შორეულ წარსულში, საერთო წინაპარი ჰყავდათ. ჩემი აზრით „საერთო
წინაპარი“ და „მაიმუნისგან ადამიანის წარმოშობა“, მიუხედავად იმისა, რომ
შეიძლება ბევრისთვის, საერთო იდეას ატარებდეს, ერთმანეთისგან რადიკალურად
განსხვავებული მცნებებია. ევოლუციის თეორიისა და კრეაციონიზმის საერთო
სურათის შესაქმნელი ინფორმაციის მიღების შემდეგ, ალბათ დროა დედამიწაზე
სიცოცხლის შექმნის ამსახველ ფაქტებს ცოტა უფრო ჩავუღრმავდეთ და
საუკუნეეების წინ, უდიდესი ცივილიზაციების მიერ დატოვებულ ინფორმაციას
დავუბრუნდეთ. სწორედ უძველესი მითები გასცემს პასუხს ჩვენს ყველა
შეკითხვას, რადგან იმ დროს არ ვარსებობდით არც ჩვენ, არც ჰენრი მორისი და არც
ჩარლზ დარვინი. როგორც ვიცით, „თავიდან იყო სიტყვა...“
3.
მითები სამყაროს შექმნის შესახებ
შუამდინარული, მესოამერიკული და ბიბლიური კორმოგონია
13
Get the facts first. You can distort them later
Mark Twain (1835 – 1910)
სანამ სამყაროს შექმნის ამსახველ მითებს გადავიკითხავთ, ალბათ უკეთესი
იქნება თუ თვით „მითის“ განმარტებას შევეხებით და ვნახავთ თუ რა ახსნას
გვთავაზობს ყურაბ კიკნაძე, ნანა ტონიასთან ერთად გამოცემულ მერვე კლასის
სახელმძღვანელოში „მითოლოგია“.
„ჩვეულებრივ საუბარში „მითს“ დაუჯერებელ აბვავზე იტყვიან. ამ
მნიშვნელობით მითს ზღაპართან აიგივებენ. „ეს ხომ მითია, ზღაპარია“, ვიტყვით
ხოლმე. მაგრამ დიდი განსხვავებაა მითსა და ზღაპარს შორის. მათი ერთმანეთში
აღრევა არ არის სწორი. ვიდრე ამ განსხვავებაზე ვიტყოდეთ რამეს, გავარკვიოთ
მითის მნიშვნელობა. რას ნიშნავს ეს სიტყვა - მითი? მითი, ეფრო სუსტად მ ი თ ო
ს, ბერძნული სიტყვაა და მას ბევრი მნიშვნელობა აქვს. მითოს ნიშნავს სიტყვას,
ნათქვამს, გამონათქვამს, ამბავს. მითოსი ისეთი ამბავია, რომელიც მოგვითხრობს
ღმერთების საქმიანობის შესახებ კაცობრიობის წინაისტორიულ ხანაში. როგორ
შექმნეს ღმერთებმა ეს სამყარო, როგორ შეიქმნა ან გაჩნდა ესა თუ ის საგანი ან
მოვლენა სამყაროში, როგორ და რატომ შექმნეს ღმერთებმა ადამიანი - ეს
ყველაფერი მითოსის თემაა. მითოსში ღმერთებთან ერთად ადამიანებიც
მონაწილეობენ. ღმერთების შექმნილია ეს სამყარო თავისი კანონებით, მაგრამ
ღმერთები ადამიანებს უტოვებენ სამოქმედო ასპარეზს. გამორჩეული ადამიანები
ქმნიან აუცილებელ საგნებს ადამიანური ცხოვრებისათვის და ადგენენ
აუცილებელ წესებს ურთიერთობისათვის. ესეც მითოსის საგანია.... მითოსის
ამბავი ხდება განსაზღვრულ ქვეყანაში - თუ მითოსი ბერძნულია, ელინური,
ამბავიც საბერძნეთში, ელადაში ხდება ამა და ამ მეფის დროს და მოქმედ პირებსაც
ბერ

15
თიხისგან შექმნეს....მაგრამ მაშინვე შეამჩნიეს თუ როგორი მოუქნელი, უსუსური
და უძლური იყო იგი...ის ადვილად დნებოდა წყალში“. თათბირის შემდეგ,
პირვანდელი ადამიანი გაანადგურეს და კიდევ ერთხელ შეეცადნენ ადამიანის
შექმნას, მხოლოდ ამჯერად ხისგან. „ახალი ადამიანი ხისგან შექმნეს...მათ არც
გული ჰქონდათ, არც გონება და ცხოველებს უფრო ჩამოჰგავდნენ ქცევით...მათი
სხეული, ხელები და ფეხები უზარმაზარი და მოუქნელი იყო...ასე და ამგვარად
დასახლდნენ ახალი სახის ადამიანები დედამიწაზე და იწყეს გამრავლება...არ
მოსწონდათ ღმერთებს ნახელავი და დედამიწაზე წყევლა მოავლინეს...მზე
დაბნელდა და გადაუღებელი წვიმა წამოვიდა. წვიმდა დღე და ღამ. ასე
განადგურდა მეორედ შექმნილი ადამიანი, მაგრად ამბობენ, რომ სწორედ მათგან
წარმოიშვნენ მაიმუნები, რომლებიც ტყეში დასახლდნენ...საბოლოოდ ღმერთებმა
სიმინდისგან შექმნეს კიდევ ერთი ადამიანი, რომელიც ჩვენი წინაპარია...ეს ის
სახელებია, რომლებიც ღმერთებმა პირველ ადამიანებს დაარქვეს: კიცე, აკაბი,
მაუკუტა და იკი.“ ღმერთებმა მალევე შეამჩნიეს, რომ ადამიანები სწრაფად
განვითარდნენ და მათი აზრით მალე თვით ღმერთებს დაემსგავსებოდნენ. კვლავ
მოავლინეს დედამიწაზე წყევლა და „ადამიანების თვალები ქვად იქცა..ამის
შემდეგ ისინი მხოლოდ იმას ხდავდნენ, რაც ახლოს იყო...ამგვარად წაერთვათ
სიბრძნე, რომელიც მანამდე გააჩნდათ.“
დააკვირდით თუ რა სიზუსტით და დაწვრილებით გვთავაზობს „პოპოლ ვუ“
შორეულ წარსულში განვითარებულ მოვლენებს. მსგავსი მითები როგორც ვიცით
სხვადასხვანაირად აღიქმება. ძირითადად ძველი ცივილიზაციების მონათხრობებს
მკითხველი ფანტაზიის ნაყოფად აღიქვამს და იშვიათად ვინმეს თუ შეხვდებით,
ვისაც ამ გადმოცემების სჯერა, მაგრამ სანამ სამყაროს გაჩენის შემდეგ ვერსიაზე
გადავალთ, მოდით „პოპოლ ვუს“ კიევ ერთ ფრაგმენტზე შევაჩეროთ ყურადღება.
ეს ფრაგმენტი სამყაროს შექმნიდან ბევრად გვიან, სავარაუდოდ რამოდენიმე
ასეული საუკუნის შემდეგ განვითარდა.
„ვერც კი ხვდებოდნენ როგორ შედიოდნენ ზღვაში თითქოს ზღვა არც კი
არსებობდა იმ ადგილას. უზარმაზარ ქვებს შორის მიაბიჯებდნენ , რომლებიც
ქვიშიდან აღმართულიყო,....და ასე გავიდნენ მეორე ნაპირას...“
თითქოს ჩვეულებრივ სურათს გვთავაზობენ მაიას ცივილიზაციის
წარმომადგენლები, მაგრამ გავიხსენოთ რას აღწერს მოსე ძველ აღთქმაში.
„მშრალად შევიდნენ ისრაელიანები შუაგულ ზღვაში, წყალი კედლად ედგათ
მარჯვნივ და მარცხნივ.“ (მოსე, „გამოსვლა“, 14. 22).
ორივე გადმოცემაში აღწერილია, თუ როგორ გაიპო ზღვა სასწაულის მეშვეობით
და როგორ მიაღწია დევნილმა ერმა მშრალად მეორე ნაპირს. ესპანელების
გამოჩენამდე მესოამერიკული არც ერთ ტომს ძველი აღთქმა თვალითაც არ
უნახავს და მაინც საინტერესოა, საიდან ვხვდებით ორ სხვადასხვა კონტინენტზე
ერთიდაიგივე მოვლენის ამსახველ ხელნაწერებს? ამგვარად კიდევ მრავალი
ციტატის მოყვანა და შედარება შეიძლება და რა თქმა უნდა ყოველი მათგანი
ერთმანეთს დაემთხვევა, მაგრამ მთავარი აქ სულ სხვა რამ არის - რეალურია თუ
არა ფაქტები, რომლებსაც მოცემული ორი ხელნაწერი აღწერს? თუ ეს ყველაფერი
ნამდვილად ხდებოდა დედმიწაზე, გამოდის, რომ ორივე მანუსკრიპტის მიერ
აღწერილი ფაქტები, რეალობას სავსებით შეესაბამება. ელემენტარულ ლოგიკას თუ
მივყვებით, შეიძლება დავასკვნათ, რომ ორივე მართალია აღწერილი ფაქტის
თხრობისას ან ორივე მათაგნი ტყუის და ჩემს მიერ მაგალითად მოყვანილი
16
ტექსტი ძველი ხალხების გამოგონილი ფანტაზიის ნაყოფია, მაგრამ მხოლოდ ეს
ფაქტია საერთო ამ ორ ხელნაწერში?
ყველა ჩვენთაგანისთვის კარგად არის ნაცნობი „ძველი აღთქმა“ - ხუთი
ნაწილისგან შემდგარი მითების კრებული, რომლის ავტორადაც მოსე მოისაზრება.
ძველი აღთქმის შუმერულ მოთოსთან დიდი მსგავსების გამო, მისი ნამდვილი
წარმომავლობა დღემდე. ამ საკითხის გარკვევა ძალიან შორს წაგვიყვანს და ჩემი
აზრით სჯობს ისევ ჩვენთვის მნიშვნელოვანი ფაქტები, ანუ ადამიანის შექმნის
ძველი აღთქმისეული ვერსიები განვიხილოთ. გასათვალისწინებელია, რომ აქამდე
მოხსენიებული მითებისგან განსხვავებით ბიბლიური მითები მონოთეისტურია
და სწორედ ამიტომ მივაქციოთ ყურადღება შემდეგ ციტატას - მას შემდეგ, რაც
ღმერთმა პირველ ექვს დღეს ცა, მიწა, დღე, ღამე, ციური სხეულები, ცხოველები,
ფრინველები და მცენარეები მოავლინა, გადაწყვიტა ადამიანის შექმნა და „თქვა
ღმერთმა: გავაჩინოთ კაცი ჩვენს ხატად, ჩვენს მსგავსებად. ეპატრონოს ზღვაში
თევზს, ცაში ფრინველს, პირუტყვს, მთელს დედამიწას და ყველა ქვემძრომს, რაც
კი მიწაზე დახოხავს.“ (დაბ. 1.26).
აქვე მიჩნდება კითხვა - რატომ ვხვდებით მრავლობით ფორმას მაშინ, როდესაც
ღმერთი მარტოდმარტო ქმნის მთელ სამყაროს და საქმე მონოთეისტურ
ხელნაწერთან გვაქვს? მთარგმნელობითი შეცდომა? გამორიცხულია, რადგან
ნებისმიერ თარგმანში ანალოგიურ ტექსტს ვხვდებით და ბოლოსდაბოლოს 72
მთარგმნელი მუშაობდა ტექსტის ებრაულიდან ბერძნულ ენაზე თარგმნაში.
შეცდომა, რომელიც მოსემ დაუშვა ტექსტის თარგმნისას? - შესაძლებელია, მაგრამ
არა აუცილებელი. კითხვები უსასრულო რაოდენობით შეიძლება დაისვას, მაგრამ
ჩემი აზრით, ნებისმიერი მათგანი დროის ფუჭი კარგვაა გარდა ერთისა -
ნამდვილად მარტო იყო ღმერთი, მაშინ, როდესაც სამყაროს და ადამიანს ქმნიდა?
მხოლოდ ერთი ღმერთია მოხსენიებული ძველ აღთქმაში?
მკითხველთა გარკვეულმა ნაწილმა შეიძლება არ იცის, რომ მაშინ, როდესაც
ძველი აღთქმის ჩვენს ხელთ არსებული ვერსია იქმნებოდა (ანუ თანამედროვე
ენაზე თუ ვიტყვით - როდესაც ცენზურაში ტარდებოდა, რათა დღევანდელი სახე
მიეღო და ზოგიერთი სასულიერო პირის აზრით, „სულისთვის მავნე“ მონაკვეთი
ამოკლებულიყო), ტექსტის გადამწერებმა, ძველი აღთქმიდან, მეტად
მნიშვნელოვანი მომენტები ამოიღეს და შექმნეს ცალკე კრებული (კრებულები),
რომლებსაც დღეს აპორკრიფების სახით ვიცნობთ. მე რამოდენიმე მათგანს
შევეხები, რათა დავრწმუნდეთ მათ აუცილებლობაში, რადგან ბოლოსდაბოლოს
აპოკრიფებიც ძველი აღთქმის ისეთივე ნაწილია, როგორიც ჩვენს ხელთ არსებული
გამოცემა.
აი თუ რას გვიამბობს ადამ და ევას ცხოვრების ამსახველი აპორკრიფი:
„...შევქმნათ ადამიანი ჩვენს მსგავსებად. ის, (ანუ ღმერთი - ავტ.) ამ დროს ცაში
მყოფებს მიმართავდა. ამის გამგონე ანგელოზები შეკრთნენ და შეშინდნენ...“ (აპოკ.
ადამიანის შექმნა 2. 3-4). ადვილი შესამჩნევია, რომ აქაც მრავლობით ფორმას
ვხვდებით, მაგრამ მაგალითი უფრო კონკრეტულია, რადგან მოცემულ
კონტექსტში თვალნათლად ჩანს თვით ღმერთისა და ანგელოზების გარდა იქვე
მყოფი სხვა არსებებიც. საინტერესოა და ჩემთვის გამოცანად რჩება, თუ რატომ არ
ითარგმნა მოცემული ტექსტი რა მიზეზით მიეკუთვნა ის აპოკრიფებს? აქ ხომ
ყველაფერია ნათქვამი?
17
საინტერესოა თვით შექმნის მომენტი, რომელშიც (უკვე თამამად შემიძლია ვთქვა)
რამოდენიმე ღმერთი მონაწილეობდა.
კრეაციონიზმის ჩემთვის ყველაზე მეტად მისაღები მიმდევრობა, როგორც უკვე
მოგახსენეთ არის Progressive creationism (ანუ ღმერთი თავად ჩაერია ევოლუციის
პროცესში და რადიკალურად შეცვალა ან დააჩქარა იგი). შესაძლებელი იყო თუ არა
მსგავსი რამ? ვინც ევოლუციის თეორიას და თანამედროვე მეცნიერულ ნაშრომებს
იცნობს, დამეთანხმება ალბათ იმაში, რომ გამომდინარე იმ განსხვავებიდან, რაც
ადამიანსა და შიმპანზეს შორის არსებობს, წარმოუდგენელია მათი ბუნებრივი
გამოყოფა „საერთო წინაპრიდან“ თუ არა რადიკალური ცვლილება გენეტიკურ
კოდში. გამომდინარე იქიდან, რომ უნაკლო არც დარვინის აზრებია და მეტად
სკეპტიკურად ვუყურებ „დედამიწაზე მომხდარი ევოლუციის ბუნებრივ პროცესს“,
ექსპერიმენტის სახით ეს უკანასკნლი, პროგრესულ კრეაციონიზმს დავუკავშირე,
რითაც ჩემის აზრით, სავსებით საინტერესო სურათი გამოიკვეთა - შორეულ
წარსულში, დედამიწაზე არსებული, ადამიანის მსგავსი მოუქნელი არსებების
გენეტიკური კოდი (რომლებიც მაიას აღწერის მიხედვით, ძალიან გვანან
დარვინისეულ „ადმიანის წინაპარს), რადიკალურად შეცვალეს განვითარებით
მასზე ბევრად მაღლა მდგომმა არსებებმა, რაზეც ჩემის აზრით შუმერულ
კოსმოგონიურ მითებში აღწერილი, მარდუქის მიერ ღმერთის სისხლით ადამიანის
შექმნის ფაქტიც მეტყველებს. როგორც ვიცით, ადამიანისა და შიმპანზეს ჯიშის
მაიმუნის გენეტიკური მსგავსება, საკმაოდ დიდია. მათი ცილების სტრუქტურა
98,7 % -ით ემთხვევა ერთმანეთს. დარვინის აზრით, X წერტილში, X არსებამ, X
მილიონი წლის მანძილზე, ბუნებრივი გზით გაიარა ევოლუციის გზა, რის
შემდეგაც სავსებით შესაძლებლია მსგავსი იდენტური გენეტიკური კოდის მიღება,
მაგრამ არსებობს მეორე მხარე, რომელსაც კითხვის მანძილზე ბოლომდე
გაეცნობით - ჩემის აზრით, ათასწლეულების წინ, დედამიწაზე,
მაღალგანვითარებული არსებების მიერ განხორციელებულმა გენეტიკურმა
მუტაციამ, ზედმატად დააჩქარა ევოლუციის პროცესი, რის შემდეგაც ორი მსგავსი
არსება ჩამოყალიბდა ერთი განსხვავებით - ერთ ერთ მათგანს, თანდაყოლილი (და
მოგვიანებით, ასევე უცხო ძალის ჩარევით განვითარებული) აქვს ინტელექტი,
ხოლო მათ შორის არსებული 98,7 % მსგავსება, სრულიად არ მეტყველებს
მილიონობით წლის წინ განვითარებულ ბუნებრივ მოვლენებზე. აი ერთი
მაგალითი - მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ ორი ნებისმიერი ბაყაყის
ცილების სტრუქტურას შორის განსხვავება, ბევრად აღემატება იგივე განსხვავებას
ადამიანსა და შიმპანზეს შორის, რაც სავსებით არ ეწინააღმდეგება ბაყაყების
საერთო წარმომავლობას. ასევე ცნობილია, რომ გენეტიკური კოდი ადამიანების
სხვადასხვა რასებს შორის, აფსოლუტურად იდენტურია, რაც მათ ერთმანეთში
გამრავლებას უწყობს ხელს, ხოლო რამდენადაც დღემდე ცნობილია, ადამიანისა
და მაიმუნის პირდაპირი შეჯვარება შეუძლებელია. სავარაუდოდ, არსება,
რომელიც მილიონობით წლის წინ მანდვილად არსებობდა დედამიწაზე,
გადაშენებულია, ხოლო მისი გარეგნობის შესახებ სამწუხაროდ მხოლოდ
მესოამერიკულმა ცივილიზაციებმა შემოგვინახეს ცნობები.
აზრი, გენეტიკური მუტაციის შესახებ, მსოფლიო მითოლოგიაზე, ევოლუციის
თეორიასა და კრეაციონიზმზე დაყრდნობით წამოყენებული სპეკულაციაა,
რომელიც დედამიწის წარსულის უცნობი დეტალების შესწავლისას,
შესაძლებელია, არც თუ უსაფუძვლოდ მოგეჩვენოთ. ამაში კი ის უძველესი
18
ხელნაწერები დაგეხმარებათ, რომლებიც, სამწუხაროდ ფართო წრეებისათვის
დღემდე უცნობია.

44.
მესამე სახის კონტაქტები
Dass wir einen Gott ahnen, ist nur ein unzulänglicher Beweis für sein Dasein.
Ein stärkerer Beweis ist, dass wir fähig sind, an ihm zu zweifeln.
Artur Schnitzler (1862 - 1931)
როგორც ვიცით, მრავალი მნიშვნელოვანი ხელნაწერი და მათ შორის ძველი
აღთქმაც, საუკუნეების წინ ჩვეთვის ითარგმნა და დღემდე სწორედ ამ თარგმანების
მიხედვით მიმდინარეობს სწავლება, მაგრამ მრავლად არსებული საწინააღმდეგო
არგუმენტების მიუხედავად, ღრმად ან ბრმად მორწმუნე ადამიანს არასოდეს
შეეპარება ეჭვი ამა თუ იმ ინფორმაციის სინამდვილეში. მცდარ
ინტერპრეტაციამდე, ადამიანი ერთ მეტად მნიშვნელოვან ფაქტორს მიჰყავს,
რომელიც უმეტესობას, სამწუხაროდ ხშირად უმრავლესობას ავიწყდება - ჩვენს
ხელთ არსებული ყველა ხელნაწერი ადამიანის მიერ დაწერილი და შემდეგ მის
მიერვე თარგმნილია. რამოდენიმე თვალსაჩინო მაგალითით, რომელთა მსგავსიც
ასეულობით შეიძლება ჩამოითვალოს, შევეცდები დავარწმუნო მკითხველი, რომ
შეცდომისგან არავინ არის დაზღვეული და მათ შორის რა თქმა უნდა ხალხი,
რომელმაც უძველესი მანუსკრიპტების შესანიშნავი თარგმანები დაგვიტოვა.
მრავალი საუკუნის მანძილზე, ტექსტების თარგმნისა და გადაწერის დროს,
ლოგიკურია, რომ მრავალი შეცდომა ანდაც ტექსტური შეუსაბამობა გაჩნდეს.
მაგალითისთვის - ხელნაწერი Codex Sinaiticus5, Codex Vaticanus6 -თან ერთად,
ბიბლიური ტექსტების ყველაზე ცნობილ ხელნაწერებს წარმოადგენს, სადაც
დაახლოებით 16 000 კორექტურაა დათვლილი. სავარაუდოდ, ტექსტზე მინიმუმ
შვიდი სხვადასხვა ადამიანი მუშაობდა, რის შედეგადაც, სახეზე ის 3000
„გადაწერის დროს დაშვებული შეცდომა“ მივიღეთ, რომელიც პროფესორ დოქტორ
ფრიდრიჰ დელიჩმა დათვალა (Die Grosse Täuschung, Prof. Dr. Friedrich Delitzsch).
მეოცე საუკუნეში კი, როდესაც ხელნაწერები მსოფლიოს მრავალ ენაზე ითარგმნა,
ქაოსმა საბოლოო სახე მიიღო.

ამ თავში საუბარი გვექნება ძველი აღთქმისეულ აპოკრიფულ ლიტერატურასა და
მესამე სახის კონტაქტებზე, რომელსაც თვითმხილველები პირველ პირში აღწერენ
და რომელიც დამერწმუნეთ, ნამდვილად შედგა მრავალი ასეული საუკუნის წინ.
კერძოდ, სანამ ბევრისთვის უცნობ მაგალითებზე გადავალ, მინდა რამოდენიმე
ბიბლიური ეპიზოდი მიმოვიხილოთ, სადაც გარკვევით ჩანს ადამიანის უშუალო
კონტაქტი ღმერთებთან ან „ღმერთის მსგავს არსებებთან“.
ღმერთთან პირველ ვიზუალურ კონტაქტს ძველ აღთქმაში, რაღა თქმა უნდა
ადამი და ევა გვთავაზობენ მათივე ცხოვრების ამსახველ აპოკრიფებში. მაშინ,
როდესაც ადამი სეთს მისთვის ცნობილ საიდუმლოებებს აცნობს, შემდეგნაირად
აღწერს ღმერთთან ვიზუალურ კონტაქტს: „მას შემდეგ, რაც ღმერთმა სამოთხის
ბაღიდან გამოგვაძევა, ერთხელაც, ლოცვისას ღმერთის მიერ გამოგზავნილი
მთავარანგელოზი მიქაელი გვეახლა. ცეცხლის ბორბლებიანი, ქარის მსგავსი ეტლი
დავინახე, რომელშიც თვით უფალი იჯდა...“ (ადამის და ევას ცხოვრება. აპოკ. 25).
ის ასევე „საშინელ ცეცხლს“ აღწერს, რომელიც თან ახლდა ეტლს. უფრო გასაგები,
რომ იყოს, სჯობს წარმოვიგგინოთ სურათი, როდესაც ადამს მიქაელი ეახლა.
მიქაელ მთავარანგელოზი, ღმერთის გამოგზავნილი იყო, რათა მას მნიშვნელოვანი
რამ ეუწყებინა ადამისთვის. ამ დროს როგორც ტექსტიდან ვიგებთ, ადამი
„ცეცხლოვან ეტლს“ ხედავს, რომელშიც ღმერთი ზის. აქ არანაირ შეცდომაზე
ლაპარაკი არ შეიძლება იყოს, რადგან ტექსტიდან გარკვევით ჩანს ადამის მიერ
ცხადად დანახული სურათი. ამ ყველაფრის წაკითხვის შემდეგ იბადება ერთი
კითხვა, რომელიც დამერწმუნეთ, მომდევნო მაგალითების განხილვისასაც იჩენს
თავს, სადაც „ღმერთის ცეცხლოვან ეტლს“ უფრო დეტალებში გავეცნობით.
საინტერესოა, რაში სჭირდება „ყოვლადშემძლეს, რომელიც ერთდროულად
ყველგან შეიძლება იყოს“ , ქარის მსგავსი გადასაადგილებელი „ცეცხლოვანი
ბორბლებით“ აღჭურვილი ეტლი?
20
ამავე ტქსტის ოცდამეცამეტე თავში ანალოგიურ სურათს ხედავს ევაც, რომელიც
ადამისგან განსხვავებით „მბრწყინავ ეტლთან“ თანმხლებ კვამლსაც ახსენებს.
„აიხედა ევამ ცაში და დაინახა ცეცხლოვანი ეტლი, რომელშიც ოთხი მბრწყინავი
არწივი იყო შებმული...როდესაც იმ ადგილს მოუახლოვდნენ, სადაც ადამი იყო
დამარხული, ეტლი შეჩერდა.“ ამ მომენტიდან მონაყოლი პირველ პირში
გრძელდება - „დავინახე ოქროს სამი კასრი, რომელთა ორთქლიც ცას აღწევდა..“.
ამ წუთიდან, ვფიქრობ დროა რეალურად შევხედოთ სურათს, გავაანალიზოთ
მოცემული ტექსტი და ფარდა ავხადოთ ყველა იმ ფაქტს, რომელიც ძველ აღთქმასა
თუ სხვა ხელნაწერში დაგვიტოვეს ჩვენმა წინაპრებმა, რაშიც მოგვიანებიც ენოქის
აპოკრიფი (რომელსაც მკითხველის მცირე პროცენტი იცნობს) და კიდევ ერთი,
ჩემის აზრით ყველაზე თვალსაჩინო და საოცარი ბიბლიური ტექსტი
დაგვეხმარება.
სამწუხაროდ, მრავალი ჩვენთაგანი, ხშირად არ იცნობს აპოკრიფულ
ლიტერატურას რაც დასანანია, რადგან ეს ხომ მთლიანობაში ძველი აღთქმის
ნაწილია, რომელიც ჩემის აზრით ყოველ ჩვენთაგანს წაკითხული უნდა ჰქონდეს?
ხოლო შემოკლებული და სახეშეცვლილი ტექსტი, ხშირ შემთხვევაში ვერ ქმნის
რეალური სურათის შთაბეჭდილებას. მომრავლდნენ ადამიანები, რომელსაც აღარ
აკმაყოფილებთ თეოლოგების ან სასულიერო პირების მიერ მოძველებულ
ტრაფარეტს მორგებული ახსნა-განმარტებები და ინტერესდებიან ძველ
ხელნაწერებში აღწერილი ამა თუ იმ ფაქტით, მაგრამ ამაოდ. ჩვენს გარშემო უხვად
შევვხებით ფაქტებს, როდესაც ინტერეს შეპყრობილი ადამიანი, ტაბუს მსხვერპლი
ხდება და ხელი ეშლება მისთვის მისაღები და საინტერესო ინფორმაციის
მიღებაში. როგორც ვიცით „აპოკრიფული ლიტერატურა, მავნებელია
სულისთვის“, რაც სრული აფსურდი და ნდობის უბრალო მანიპულირებაა.
მრავალი მორწმუნე ახალგაზრდისთვის, რთულია გაეცნოს ტექსტს ან სხვა სახის
ინფორმაციას, რომელიც მას გაურკვეველი მიზეზების გამო აუკრძალეს.
მოცემულ წიგნში, შევეცდები მრავალი უცნობი, მაგრამ მეტად მნიშვნელოვანი
ტექსტი მოკლედ მიმოვიხილო, რადგან მკითხველის გარკვეულ რაოდენობას,
იშვიათად თუ აქვს შანსი გაეცნოს მსგავს ლიტერატურას. ამის მიზეზი,
სამწუხაროდ არაერთია - ტექსტები ინახება საცავებში, სადაც მხოლოდ გარკვეულ
პირებს მიუწვდებათ მათზე ხელი. ნელ ნელა ვხვდებით ქართულად თარგმნილ
აპოკრიფულ ლიტერატურას ძირითადად ინტერნეტში, მაგრამ როგორც მათი
გულდასმით შესწავლისას ჩანს, ტექსტებმა გამოცემამდე ცენზურის რამოდენიმე
პუნქტი გაიარეს რის შედეგადაც ორიგინალისგან რადიკალურად განსხვავებულ
ვერსიებს ვღებულობთ.
დავუბრუნდეთ ადამისა და ევას მონათხრობს. როგორც ვხედავთ, მათი მონაყოლი
ერთმანეთის იდენტურია და როგორც შემდეგში დავინახავთ, „წინასწარმეტყველი“
ეზეკიელიც ანალოგიურ სურათს აღწერს. ღმერთთან ვიზუალური კონტაქტის
ამსახველ ნებისმიერ ეპიზოდში, პირველ რიგში ადამიანები ცეცხლოვან ეტლზე
საუბრობენ. ეგვიპტური, ინდური, ჩინური, ებრაული, მესოამერიკული და კიდევ
მრავალი ხელნაწერი აღწერს ამ იდუმალი „ცეცხლოვან ეტლის“ რატომღაც
იდენტურ სურათს. მსგავსი მაგალითი მხოლოდ ათი ან თუნდაც თხუთმეტი რომ
იყოს, ვაღიარებდი მოსაზრებას მათი საერთო წარმომავლობის შესახებ, მაგრამ
ერთმანეთისგან ათასობით კილომეტრის დაშორებით, ასეულობით მსგავსი
21
მაგალითი შეიქმნა, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ საქმე ნამდვილად სხვადასხვა
დროს, სხვადასხვა ადგილას მომხდარ ფაქტებთან გვაქვს.
დააკვირდით თუ რა დეტალებშია აღწერილი „ცეცხლოვანი ეტლი“, რომელსაც
თვითმხილველთა აზრით ოთხი ბორბალი ჰქონდა. ევამ, მაშინ, როდესაც ამ
ყველაფერს შვილებს უამბობდა, ცამდე ამავალი ორთქლიც კი მოიხსენია.
„დავინახე ოქროს სამი კასრი, რომელთა ორთქლიც ცას აღწევდა..“. კიდევ ერთხელ
ვიმეორებ, რომ ყველანაირ ჰალუცინაციაზე და მოლანდებაზე ლაპარაკიც
ზედმეტია, რადგან ფაქტები მრავლადაა. საინტერესოა, როგორ შეიძლება ევას მიერ
დახატული სურათი აიხსნას, თუ არა საფრენი აპარატი? ეტლი, რომელიც ანათებს,
აქვს ბორბლები, სადაც შეიძლება ვინმე იჯდეს და ბოლოს - ჰქონდეს კასრი,
საიდანაც ორთქლი გამოდის, ალბათ მხოლოდ მექნიკური ხელსაწყო (ანუ აპარატი)
შეიძლება იყოს. რა თქმა უნდა მსგავსი ახსნა მკითხველის გარკვეული
რაოდენობისთვის, ფანტასტიკურ ფილმს უფრო შეეფერება, მაგრამ ჩემი მხრიდან
ერთი სიტყვაც არ დამიმატებია ტექსტისთვის. იმ პერიოდის ადამიანი ვერასოდეს
მსგავს ობიექტს საფრენ აპარატს ვერ დაარქმევდა ელემენტარული მიზეზების გამო
- მათი, ენა დღევანდელისგან განსხვავებით პრიმიტიული იყო და არ მოიცავდა
მსგავს ლექსიკას. ასევე, ნანახი მათ ღვთიურ მოვლენად აღიქვეს და შესაბამისი
სიტყვებითაც გადმოგვცეს. ალბათ ბევრს დააინტერესებს თუ რა არგუმენტებით
დავასაბუთებ ამ ყველაფერს და რაში სჭირდება ღმერთს საფრენი აპარატი. სწორედ
ამ კითხვით ვუახლოვდებით წიგნის სათაურს, „ვინ იყვნენ ღმერთები?!“ და მის
არსს, რადგან თქვენს ხელთ არსებული წიგნის მთავარი მიზანი სწორედ ამ
კითხვაზე პასუხის გაცემაა. უძველესი ხელნაწერები გვაცნობებენ, რომ შორეული
ვარსკვლავიდან ადამიანის მსგავსი არსებები ჩემოვიდნენ რომლებიც დედამიწაზე
დასახლდნენ. მათ ადამიანებს ერთმანეთის ჭამა გადააჩვიეს, ასწავლეს წერა-
კითხვა, მშენებლობა, ვარსკვლავთმრიცხველობა და რაც ყველაზე საინტერესოა
მათთან სქესობრივი კავშირიც დაამყარეს, რის შემდეგადაც დედამიწაზე ახალი
რასები გაჩნდნენ.
თუმცა ამ ყველაფერს, თვითმხილველი ჩემზე უკეთ გიამბობთ. საინტერეაოა თუ
რას გვაცნობებს ამ ფაქტების შესახებ ბიბლიური პატრიარქი ენოქი. ენოქს,
რომელიც ბიბლიური ტექსტის მიხედვით, კაენის შთამომავალი იყო, კიდევ
მრავალჯერ შევხვსებით.
შეიცნო კაენმა თავისი დედაკაცი. დაორსულდა ქალი და შვა ენოქი. გააშენა კაენმა
ქალაქი და უწოდა ამ ქალაქს შვილის სახელი - ენოქი. (დაბ. 4. 17).
შეეძინა ენოქს ყირადი; ყირადმა შვა მეხუაელი; მეხუაელმა შვა მეთუშაელი;
მეთუშაელმა შვა ლამექი. (დაბ. 4. 18).
იცოცხლა ენოქმა სამოცდახუთი წელი და შვა მეთუშალახი. (დაბ. 5. 21)
დადიოდა ღმერთთან ენოქი მეთუშალახის დაბადების შემდეგ სამასი წელი და შვა
ძენი და ასულნი. (დაბ. 5. 22)
სრული ხანი ენოქისა იყო სამას სამოცდახუთი წელი. (დაბ. 5. 23)
დადიოდა ღმერთთან ენოქი და აღარ იყო, რადგან წაიყვანა იგი ღმერთმა. (დაბ. 5.
24)
ეს ის ექვსი ბიბლიური ციტატაა, რომელიც ჩემის აზრით ერთ ერთ ყველაზე
მნიშვნელოვანი და იდუმალებით მოცული ადამიანის ცხოვრებას აღწერს.
22
ენოქს ახალ აღთქმაშიც (პავლეს ეპისტოლენი ებრაელთა მიმართ 11.5) ვხვდებით,
მისი „ღმერთის მიერ ცაში აყვანა“ არის აღწერილი.
რწმენით გარდაიცვალა ენოქი, ისე, რომ არ უხილავს სიკვდილი, და ვეღარავინ „...
ღმერთმა წაიყვანა იგი; ვინაიდან სიკვდილამდე მიიღო მოწმობა, რომ ესათნოვა
ღმერთს.“
რაღათქმა უნდა, ენოქის ცხოვრება და ჩანაწერებიც, სხვა საინტერესო მასალასთან
ერთად „სულისათვის მავნე“ მატერიალს მიეკუტვნა და არაკანონიკურ
ლიტერატურადაა აღიარებული - ანუ მას მხოლოდ აპოკრიფებში შეხვდებით,
რომელიც მსოფლიოს მრავალ ენაზეა თარგმნილი და „ენოქის წიგნი“ ეწოდება.
მისმიერ შექმნილი სამი წიგნია ჩვენთვის ცნობილი - ეთიოპიური, სლავური და
ებრაული.
ვინ იყო ენოქი?
როგორც ვიგებთ, ჩვენთვის ბიბლიურ პატრიარქად ცნობილი ენოქი, კაენის
შთამომავალი იყო, რომლის სახელობის ქალაქიც კი არსებობდა.
მეტად ყურადღებამისაქცევია ის, რომ ადამის მსგავსად, „დადიოდა ღმერთთან
ენოქი“ და დაბადებიდან სამას სამოცდახუთი წლის შემდეგ „...აღარ იყო, რადგან
წაიყვანა იგი ღმერთმა.“
მრავალი თეოლოგიური ნაშრომი დაიწერა ღმერთის მიერ ენოქის ცაში აყვანასთან
დაკავშირებით და არ არის გასაკვირი, რომ მის „სიარულს ღმერთთან“, თითქმის
არანაირი მნიშვნელობა არ ენიჭება. უმთავრესი აქცენტი, მაინც „ცაში აყვანაზე“,
კეთდება, მაგრამ თავი და თავი ამ იდუმალებით მოცული მოვლენისა, სწორედ
ენოქის „ღმერთთან სიარულია“. მოდით დეტალურად გავეცნოთ ამ ყოველივეს,
რის შემდეგაც თვით მკითხველი განსაზღვრავს ენოქის ჩანაწერების ღირებულებას.
წიგნი, სწორედ იმ მნიშვნელოვანი ფაქტით იწყება, რომელსაც „დაბადების“
მეექვსე თავში ვხვდებით (ენოქის ჩანაწერების ეს ფრაგმენტი ძველი აღთქმის
კანონიკურ გამოცემაში შევიდა) და ასევე ნაკლები ყურადღება ექცევა
გაანალიზებისას:
„როდესაც ადამიანებმა გამრავლება იწყეს დედამიწაზე და ასულები შეეძინათ,
დაინახეს ღვთისშვილებმა, რომ მშვენიერნი იყვნენ ადამიანთა ასულები და
მოჰყავდათ ცოლად, ვისაც ვინ მოეწონებოდა.“ (დაბ. 6. 1-2).
„ბუმბერაზები იყვნენ იმ ხანებში ქვეყნად და მას მერეც, როცა ღვთისშვილები
შედიოდნენ ადამიანის ასულებთან, რომელნიც უშობდნენ მათ. ძლიერები იყვნენ
ისინი, ძველთაგანვე სახელოვანი ხალხი.“ (დაბ. 6. 4).
იძულებული ვარ, მოცემული ტექსტი აპოკრიფულ ლიტერატურაში მოყვანილი
ფაქტებით შევავსო, რადგან „ღვთისშვილების“ დედამიწაზე ჩამოსვლასა და
ადამიანის ასულებთან „შესვლის“ შესახებ უფრო დაწვრილებით მონათხრობს,
თვით ენოქი გვთავაზობს:
„...ორასი მათგანი ჩამოეშვა ჰერმონის მთაზე....მათ შორის ოცდაერთი
წინამძღოლი: სემიასა (Semjasa), ყველაზე მაღლა მდგომი), ურაკიბი( Urakib),
არამეელი (Arameel), სამაელი (Samael), აკიბეელი (Akibeel) , ტამიელი (Tamiel) ,
რამუელი (Ramuel) , დანელი (Danel) , ეზეკეელი (Ezeqeel) ,
სარაქუიალი (Saraqujal) , აზაზელი (Azazel) , არმერსი (armers) , ბათრაალი (Bartaal) ,
ანანი (Anani) , ზაკებე (Zaqebe) , სამსავეელი (Samsaveel) , ზართაელი (Sartael) ,
23
ტუმაელი (Tumael) , ტუტელი (Tutel) , იომაელი (Jomjael) , არასიალი (Arasjal) ....“
(ენოქი. 1. 5-6-7).
დააკვირდით თუ რა დეტალურ ახსნას ვხვდებით მოცემულ ტექსტში, რომელიც
ყველაფერთან ერთად დედამიწაზე ჩამოსული „ღვთისშვილების“ სახელებსაც კი
გვამცნობს. როგორც გაცნობეთ, მსოფლიო ცივილიზაციების მითების უმავლესობა
გვიამბობს თუ როგორ შეასწავლეს ღმერთებმა თუ მათმა მსგავსმა არსებებმა
ადამიანებს სხვადასხვა ხელობები. აი რამოდენიმე მაგალითი:
„აზაზელი ადამიანებს საომარი იარაღების, ფარების და დამცავი ჯავშნების
კეთებაში და მეტალის დამუშავებაში ანათლებდა. ასევე ასწავლიდა სამკაულის
სხვადასხვა ძვირფასი ქვით მორთვას.“ (ენოქი. 1.2. 1).
ასევე აღწერილია თუ როგორ ასწავლიდა მათ ბარაქელი
ვარსკვლავთმრიცხველობას, კოკაბეელი ასტროლოგიას, არაკიელი აწვდიდა
ცნობებს დედამიწის შესახებ, ხოლო სამსავეელი - მზისა და მთვარის.
როგორც შემდგომში ვიგებთ „ადამიანის ასულებისა“ და „ღვთისშვილების“
კონტაქტის შედეგად დედამიწაზე გოლიათები დაიბადნენ. წინასწარმეტყველ
ბარუქის აპოკრიფში, გოლიათების ზუსტი რიცხვიც კი არის დასახელებული -
„მოავლინა ღმერთმა წარღვნა და გაანადგურა ყველა ხორციელი, ასევე 4 090 000
გოლიათიც“. ბიბლიის მეტად არაზუსტი დატირების გამო, რიცხვი შესაძლოა
უზუსტო აღმოჩნდეს, რადგან ხელნაწერის თანამედროვე თარგმანებში უხვად
ვხვდებით გადაწერისას, ანდაც შედგენისას დაშვებულ შეცდომებს. პრინციპში, ამ
შემთხვევაში, გოლიათების ზუსტი რიცხვი ნაკლებად მნიშვნელოვანია. მთავარი,
ბარუქის მიერ მსგავსი დეტალური ახსნაა, რაც პრეისტორიული „მუტანტების“
ნამდვილად არსებობაზე მიგვანიშნებს. უძველესი ებრაული მითებში,
გოლიათების სახეობების უზუსტეს აღწერას ვკითხულობთ: ემითები (ანუ
საზარელი რასა), რეფაიტები (გიგანტები), გიბორიმები (ძლიერები), სამსუნიტები
(მოხერხებულები), ავიდები (ბოროტები) და ნეფილიმები (გამანადგურებლები).
ჩემის აზრით, „ღვთისშვილებისდა“ და ადამიანების კონტაქტის შემდეგ გაჩენილ
„მუტანტთა რასას“, „ფანტაზიის ნაყოფისათვის“, მეტად ზუსტი და
დაწვრილებითი აღწერა აქვს. იდენტურ დახასიათებებს, მსოფლიოს მრავალ
ხელნაწერში ვხვდებით.
გასაკვირია, რომ ბევრ ჩვენთაგანს, არასოდეს ებადება კითხვა თუ ვინ იყვნენ ეს
„ღვთისშვილები“, რომლებმაც ადამიანებთან სქესობრივი კავშირი დაამყარეს და
დედამიწაზე დასახლდნენ. რა თქმა უნდა რომ თეოლოგები, ამ საკითხთან
დაკავშირებით, ხშირად მეტად ორგინალურ ვერსიას გვთავაზობენ და გვამცნობენ,
რომ ძველ აღთქმაში, ჩვენს მიერ ნახსენებ კონტექსტებში ანგელოზებზეა საუბარი.
ასევე გაცნობილი ვარ ანგელოზის მათსავე განმარტებებს, რომელიც არანაირად არ
შეესაბამება იმ ურჩ არსებებს, რომლებიც „ადამიანის ასულებით“ მოიხიბლნენ და
წინ აღუდგნენ უფალს.
გავიხსენოთ სხვადასხვა მითოლოგიები, სადაც უფრო დაწვრილებით არის ეს
ფაქტები ახსნილი და ორ რამეში ნამდვილად დავრწმუნდებით - მსოფლიოს სხვა
გადმოცემებიც იგივეს გვამცნობენ რასაც ბიბლია და მეორე - ზემოთაღწერილი
მოვლენები დედამიწაზე ნამდვილად განვითარდა.
ინდურ, ჩინურ, ბერძნულ, რომაულ და ეგვიპტურ მითოლოგიებშიც ამყარებენ
ღმერთები და ღვთიური არსებები ადამიანებთან კონტაქტებს, რის შედეგადაც
სრულიად ახალი, ჩვენთვის დღეითვის უცნობი რასა წარმოიქმნება. ასევე
24
ვხვდებით გადმოცემებს, სადაც გოლიათების დედამიწაზე მეფობის ფაქტიც არის
აღწერილი.
ათასწლეულების წინ არსებული რეალობა, დღევანდელი გადასახედიდან ცოტა
არ იყოს უცნაური და ბევრისთვის მიუღებელია, ამიტომ ხშირად, არსებული
ფაქტების ახსნას სიმბოლოებით ვცდილობთ, მაგრამ ყველაფერი ხომ დღესავით
ნათელი და გასაგებია ? - მრავალი საუკუნის წინ შეიქმნა ადამიანი, რომელიც
შექმნა მასზე მაღლა მდგომმა არსებებმა, რომლებიც თავის მხრივ, გარკვეული
მიზეზის გამო დედამიწაზე აღმოჩნდნენ. როგორც სხვა ნებისმიერ დაჯგუფებას,
გაერთიანებას თუ ეკიპაჟს, მათაც ერთი წინამძღოლი ჰყავდათ. გარკვეული დროის
შემდეგ კაცობრიობამ გამრავლება იწყო და მეტად განვითარდა (რასაც ძველი
აღთქმის ერთ ერთ ნაწილში, ბაბილონის გოდოლიც მოწმობს, რომელიც ჩემის
აზრით, ადამიანის განვითარების გზის მაჩვენებელია), რადგან თავიდან
პრიმიტიულ და უსუსურ არსებებს, ღმერთისგან განმდგარი „ღვთისშვილების“
ჯგუფი ეხმარებოდა და ანათლებდა ამა თუ იმ საკითხში. უკვე მრავალჯერ
ნახსენები კონტაქტის შედეგად კი დედამიწაზე ახალ რასას ვღებულობთ,
რომელიც უკვე დიდი ხნის გადაშენებულია (გავიხსენოთ ტიტანები).
ყველაფერმა ზემოთხსენებულმა, წინამძღოლი (ანუ ღმერთი) განარისხა, რის
შემდეგადაც ენოქი, „ღვთისშვილებს“, „დაცემული ანგელოზის“ სახით იხსენიებს.
ბავშვობიდან ქრისტიანულად ვარ აღზრდილი, მაგრამ რამოდენიმე ფააქტი მაინც
გაურკვეველი რჩებოდა ჩემთვის წლების მანძილზე. საინტერესო იყო ყოველთვის,
თუ როგორ შეიძლებოდა ჰარმონიულ და გაწონასწორებულ ცაში, მსგავს
უთანხმოებას ჰქონოდა ადგილი ხოლო მოგვიანებით აღმოვაჩინე, რომ დაცემული
ანგელოზის რიცხვმა ორასს გადააჭარბა. მაგრამ გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა,
როდესაც ადამის და ევას ცხოვრების ამსახველ ხელნაწერებში, მეორე მსგავს ფაქტს
გადავაწყდი, რომელიც ლოგიკის მიხედვით ბევრად ადრე მომხდარა:
„ადამ, (მიმართავს ეშმაკი) შენს მიმართ შური და სიძულვილი მამოძრავებს,
რადგან სქორედ შენს გამო ვიქენი განდევნილი, მომაკლდა ბრწყინვალება,
რომელსაც სხვა ანგელოზებთან ერთად ვინაწილებდი და ბოლოს ციდან ვიქენ
გადმოგდებული.“ (ად. ევა. აპოკ. 12)
მას შემდეგ, რაც ადამი ვერ ჩასწვდა ამ სიტყვების შინაარსს, ეშმაკი უხსნის თუ
რატომ გამოდევნეს ციდან:
„ ...მას შემდეგ, რაც ღმერთმა შეგქმნა სახად თავისა, მიქაელ მთავარანგელოზმა
მთხოვა, ღმერთის დასანახად შენთვის თაყვანი მეცა...“ რა თქმა უნდა მას
ადამისთვის თაყვანი არ უცია და როგორც ხვდებით, სწორედ აქ მოხდა პირველი
უთანხმოება ამ ორ სამყაროს შორის და „დაცემული ანგელოზი“ განდევნილ იქნა.
ორი სხვადასხვა ეპიზოდი, რომელიც „დაცემული ანგელოზის“ (პირველ
შემთხვევაში ანგელოზების) არსებობას გვამცნობს?
ღმერთებს შორის უთანხმოებას მსოფლიოს მრავალი ეპოსი თუ მითი აღწერს.
ეგვიპტური მითოლოგიაში უხვად მოიძებნება მსგავსი ფაქტების ამსახველი
მასალა, ხოლო მაჰაბჰარატას7 გულდასმით წაკითხვის შემდეგ, სრულიად ნათელი
ხდება საუკუნეების წინ მომხდარი მოვლენების არსი - მთავარი გმირი, არჯუნა8
7 მაჰაბჰარატა - ანუ ბჰარატას ისტორია, რამაიანასთან ყველაზე ცნობილ ინდურ ეპოსთა რიცხვს
განეკუთვნება.
8 არჯუნა - ღმერთ ინდრას და დედოფალ კუნდის შვილი.
25
საჰაერო მოგზაურობას აღწერს. იქვე გვაცნობებს დედამიწის გარშემო არსებული
„ღმერთების სამი ქალაქს“ შესახებ, რომელთა შორისაც ერთ დროს ომი გაჩაღდა,
რის შედეგადაც ორი მათგანი განადგურდა. არჯუნას აღწერა მეტად რეალური და
დამაჯერებელია, რაშიც თავად დარწმუნდებით მაჰაბჰარატას წაკიტხვისას, მაგრამ
სჯობს ისევ ენოქის მიერ მოთხრობილ საოცარ ამბავს დავუბრუნდეთ.
ენოქი, პირველ პირში აღწერს თუ როგორ აიყვანეს მისთვის უცნობმა არსებებმა
ცაში და როგორ უზიარებდნენ მისთვის საჭირო და გამოსადეგ ინფორმაციას.
მოყვანილი მაგალითები, სხვადასხვა თარგმანში, მცირეოდენი სახეცვლილებით
გვხვდება.
„მაინ მითხრა: ენოქ, დააკვირდი დაფებზე დაწერილ ტექსტს, გულდასმით
წაიკითხე და დაიმახსოვრე. მე ვაკვირდებოდი დაფებს და ვკითხულობდი...“ (81. 1)
აქვე ახსენებს სწრაფი წერისთვის განკუთვნილ „ხელსაწყოს“, რომლის ასახსნელად
საჭირო სიტყვები სამწუხაროდ არ გააჩნია.
„...შვილო მეთუშალახ, მოგიყვები და დაგიწერ ყოველივე ამას...გაუფრთხილდი
რათა კაცობრიობას გადასცე...“ (81.1)
„სამმა მათგანმა მომკიდა ხელი და მაღალ ადგილზე ამიყვანეს, სადაც დედამიწის
თავზე, კოშკი მაჩვენეს. ამ დროს ყოველი დედამიწის ყოველი ბორცვი დაბალი
ჩანდა“. (87. 3)
ასევე პირველ პირში გრძელდება ენოქის მოგზაურობა სხვადასხვა სამყაროში,
რომელიც რაღა თქმა უნდა „ცეცხლოვანი ეტლით“ მგზავრობით მთავრდება. კიდევ
მრავალი საინტერესო ფაქტის ჩამოთვლა შეიძლება, მაგრამ უმთავრესი ალბათ
მოცემული ტექსტის შეძლებისდაგვარად სწორი გაანალიზებაა. „ენოქის წიგნის“
წაკითხვისას ნათლად ჩანს ყველაფერი ის, რასაც ადამის და ევას აპოკრიფების
ანალიზის დროს მოგახსენებდით. ყველაფერი ძალზე მარტივია - უცნობმა
არსებებმა გადაწყვიტეს, ენოქისთვის დიდი ცოდნა გაეზიარებინათ, რასაც ის,
როგორც მოგვიანებით ვიგებთ, თავის დროზე კაცობრიობას დაუტოვებდა.
ალბათ საინტერესო იქნება თუ რას გვიამბობს ისრაელს გარეთ არსებული
ხელნაწერები ენოქზე.
არაბი ისტორიკოსი, ტაკი ად-დინ აჰმად ბენ ალი ბენ აბდ ალ-კადირ ბენ მუჰამად
ალ-მაკრიცი (1364-1442), ნაშრომში „ჰიტატი“ („Hitat“), ენოქს ეგვიპტის
პირამიდების მშენებელად იხსენიებს. (!!!) აქვე გვაცნობებს, რომ მას სხვადასხვა
ერის ხალხი, სხვადასხვა სახელით იცნობდა - ალი საურიდ, ჰერმესი, იდრისი და
ენოქი.
„...წინასწარმეტყველმა და ბრძენმა მეფემ ჰერმესმა (რომელსაც ებრაელები
ენოქს...უწოდებენ...), წარღვნის მოახლოება ვარსკვლავებზე იწინასწარმეტყველა.
ააშენა პირამიდები, სადაც წარღვნისგან დასაცავად, აუარებელი საგანძური და
ხელნაწერი დააბინავა.“ (ჰიტატი. თავი 23).
როგორც უკვე ავღნიშნეთ, ენოქმა სამას სამოცდახუთი წელი იცოცხლა, რის
შემდეგადაც ღმერთმა (ღმერთებმა) ცაში აიყვანა, რადგან „...სიკვდილამდე მიიღო
მოწმობა, რომ ესათნოვა ღმერთს.“ ჩემი ვარაუდით, იგი აღარ შეშინდებოდა
მორიგი „მგზავრობით“, რადგან სამას სამოცცდახუთ წელიწადში, მრავალჯერ
იხილა ცეცხლოვანი ბორბლებით აღჭურვილი ეტლი, რომლითაც ადამის, ნოეს და
ეზეკიელის მსგავსად „ღმერთთან დადიოდა“.

26
ჰერმესს, იგივე საურიდს, ანდაც ენოქს, წიგნის ეგვიპტურ ნაწილში
დავუბრუნდებით, სადაც დიდი ნაწილი დაეთმობა პირამიდების მშენებლობის
დღემდე იდუმალებით მოცულ ისტორიას, რომლის ამოსახსნელადაც მეტად
დაგვეხმარება რამოდენიმე არაბული ხელნაწერი, ხოლო ჰიტატში მოყვანილი
ფაქტი, დამეთანხმებით ალბათ რომ მთელ ისტორიას თავდაყირა აყენებს, რადგან
როგორც მოგვიანებით შევიტყობთ, დიდი წარღვნა სავარაუდოდ 11 000 წლის ინ
მოხდა, ხოლო პირამიდები კი, როგორც აქამდე ვიცოდით, ფარაონთა მეოთხე
დინასტიის მიერ არის აგებული.
ახლა კი გავეცნოთ კიდევ ერთ ბიბლიურ ხელნაწერს, რომელიც ეზეკიელის
მოგზაურობას აღწერს „ცეცხლოვანი ეტლით“, სადაც მან თეოლოგთა აზრით,
მომავალი იერუსალიმის ხვედრი იწინასწარმეტყველა. ტექსტის გულდასმით
შესწავლისას კი მივხვდებით, რომ საქმე შეიძლება სულ სხვაგვარად იყო, მაგრამ
მოდით მოვლენებს წინ ნუ გავუსწრებთ და ჯერ ეზეკიელის პიროვნებას გავეცნოთ.
ენოქის მსგავსად, ეზეკიელიც პირველ პირში მოგვითხრობს ამ არაჩვეულებრივი
საჰაერო მოგზაურობის შესახებ, მაგრამ აქვე მინდა ავღნიშნო, რომ ქვემოთ
მოყვანილი ტექსტი, ეზეკიელის ხილვად და მის მიერ მომავლის
წინასწარმეტუველებად შეირაცხა, რაც სრული აბსურდია ორი მიზეზის გამო -
როგორც ვიცით, ძველი ებრაული, მხოლოდ თანხმოვნებისგან შემდგარ ენას
წარმოადგენდა, რომელიც მოგვიანებით ხმოვნებით შეივსო და აქედან
გამომდინარე მას არ გააჩნდა მომავლის ფორმა. მეორე მიზეზი კი მთარგმნელთა
მიერ შეცვლილი ტექსტია. „წინასწარმეტყველი“ გარკვევით აღწერს აწმყოს, სადაც
მისთვის გაუგებარი და საოცარი მოვლენები იხილა. მეტი თვალსაჩინოებისთვის,
მივყვეთ ტექსტის საქართველოში თარგმნილ ვარიანტს, რომელსაც დრო და დრო
საჭირო სიტყვებით და ფრაზებით შევავსებთ ამ მომენტში ჩემს ხელთ არსებული
რამოდენიმე სხვა ვერსიიდან.
როგორც ვიცით, ისრაელი იმ პერიოდში ტყვეობაში მოექცა. ეზეკიელი კი ამ
დროს მღვდელთმთავარი იყო იერუსალიმში. ერთხელაც მან შემდეგი სურათი
იხილა:
და ვიხალე: „აჰა, მოდის მძვინვარე ქარი ჩრდილოეთიდან, დიდი ღრუბელი და
ცეცხლის კონა, და ელვარებაა მის გარშემო, მის შუაში კი რაღაც კაშკაშა
ლითონივით, ცეცხლის გულიდან ამომავალი.
5. მის შიგნით ჩანდა ოთხი ცხოველი, რომელთაც ადამიანის სახე ჰქონდათ;
6. თითოეულს ოთხ-ოთხი სახე და ოთხ-ოთხი ფრთა ჰქონდა;
7. ფეხები სწორი ჰქონდათ და ფეხის ტერფები ხბოს ჩლიქებივით, და კაშკაშებდნენ
გაკრიალებული სპილენძივით,
8. ადამიანის ხელები უჩანდათ ფრთებიდან ოთხივე მხარეს; ოთხივეს პირისახე და
ფრთები ჰქონდა.
9. მათი ფრთები ერთმანეთზე იყო გადაჭდობილი, მოძრაობისას არ
ტრიალდებოდნენ, თითოეული თავისი პირისახის მიმართულებით მოძრაობდა.
10. მათი სახეები კი ასეთი იყო: ადამიანის და ლომის სახე ჰქონდა ოთხ მათგანს
მარჯვენა მხარეს; ხარის სახე ოთხ მათგანს მარცხენა მხარეს და არწივის სახე
ოთხივე მათგანს.
27
11. მათი პირისახე და ფრთები ზემოთკენ იყო გაშლილი; ორ-ორი ფრთა
ერთმანეთზე ჰქონდათ გადაჭდობილი, ორ-ორი ფრთით ტანი ჰქონდათ
დაფარული.
12. თითოეული თავისი პირისახის მიმართულებით მოძრაობდა; საითაც მიჰყავდა
სულ ს, იქით მიდიოდნენ, არ ტრიალდებოდნენ სიარულისა ს.
13. ეს ცხოველები შესახედაობით გავარვარებულ მუგუზლებს ჰგვანდნენ; რაღაც
ალივით მიმოდიოდა ცხოველებს შორი ს, ნათება იყო ცეცხლის ირგვლივ და ელვა
გამოდიოდა ცეცხლიდან.
14. ცხოველები ელვასავით მიმოდიოდნენ წინ და უკან.
15. ვუყურებ ცხოველებს და, აჰა, თითო ბორბალია მიწაზე ცხოველთა გვერდი თ,
ოთხსავე მხარე ს.
16. იაგუნდს ჰგავდნენ შესახედაობით და ნაკეთობით ეს ბორბლები და ერთი სახე
ჰქონდა ოთხივეს; ისე იყო ნაკეთები, თითქოს ბორბალი ბორბალში ყოფილიყო
ჩასმული.
17. მოძრაობისას ოთხივე მხრისკენ მოძრაობდნენ, მოძრაობისას არ
ტრიალდებოდნენ.
18. ფერსოები მათი მაღალი და საშინელი იყო, ოთხივე ფერსო ირგვლივ
თვალებით იყო სავს ე.
19. ცხოველთა მოძრაობისას ბორბლებიც მოძრაობდნენ მათ გვერდით; როცა
ცხოველები მიწიდან აიწევდნენ, ბორბლებიც იწევდნენ.
20. საითკენაც სული გასწევდა, იქით მიდიოდნენ; სული გასწევდა და ბორბლებიც
აიწეოდნენ მათთან ერთა დ, რადგან ცოცხალი სული ედგა ბორბლებ ს.
21. მათი მოძრაობისას ესენიც მოძრაობდნენ, მათი გაჩერებისას ესენიც
ჩერდებოდნენ; მათი მიწიდან აწევისას ბორბლებიც იწეოდნენ მათ სისწორეზ ე,
რადგან ცხოველი სული ედგა ბორბლებ ს.
22. ცხოველთა თავებს ზემოთ თითქოს ბროლის ცა იყო, გასაოცებელი, მათ თავებს
ზემოთ გადაჭიმული, მაღალზ ე.
23. ცამყარს ქვემოთ მათი ფრთები უსწორდებოდნენ ერთმანეთს; თითოეულს ორ-
ორი ფრთა ჰქონდა, რომელიც უფარავდა მათ სხეულს ერთ მხარეს და მეორე
მხარე ს.
24. როცა მოძრაობდნენ, მესმოდა მათი ფრთების ხმა, როგორც დიდი ნიაღვრების
ხმა, როგორც ხმა ყოვლადძლიერისა, როგორც ხმა ამბოხისა, ხმა საბრძოლო
ბანაკისა; როცა დადგებოდნენ, ეშვებოდა მათი ფრთები ც.
25. გამოდიოდა ხმა ცამყარიდან, მათ თავზე რომ იყო გადაჭიმული; როცა
დადგებოდნენ, ეშვებოდა მათი ფრთები ც.
26. ცამყარს ზემო თ, მათ თავზე რომ იყო გადაჭიმული, რაღაც ტახტის მაგვარი რამ
იდგა, თითქოს საფირონისგან ნაკეთები; ხოლო ამ ტახტისმაგვარზე სახით
ადამიანისმაგვარი რამ იჯდა.
27. ვიხილე რაღაც გაკაშკაშებული ლითონივით, თითქოს ცეცხლი იყო მის შიგნით
და მის ირგვლივ, მის წელს ზემოთ; ხოლო მის წელს ქვემოთ დავინახ ე, რაღაც
ცეცხლი და ნათება იყო მის ირგვლივ.
28. როგორც ცისარტყელა ჩანს ღრუბლებში წვიმიან დღე ს, ასე ჩანდა ეს ნათება
ირგვლივ; უფლის დიდების მსგავსი იყო ეს ხილვა. ვიხილე და პირქვე დავემხ ე, და
მომესმა ხმა მეტყველისა.“
28
დააკვირდით თუ რა დეტალურ ინფორმაციას გვაწვდის ეზეკიელი. მსგავს
სურათს ის რამოდენიმეჯრე აღწერს, მაგრამ მისი ტერმინოლოგია ამ დროს არ
იცვლება, რადგან არ იცის თუ რა მოვლენის მომსწრე გახდა. ის ცდილობს იმ
დროისთვის არსებული ლექსიკით აგვიხსნას და გაგვაგებინოს მის თავს
გადამხდარი „სასწაული“.
კარგად დააკვირდით ოცდამეექვსე ქვეთავს, სადაც იგი ადამიანისმაგვარ (!)
არსებას აღწერს. კიდევ ერთხელ გავიმეორებ მის ნათქვამს, რათა სურათი
უკეთესად წარმოუდგეს მკითხველს თვალწინ - საუბარია „რაღაცაზე“, რაც
ღრუბლით და ელვარებით წარმოუდგა ეზეკიელს, ხოლო შუაში „რაღაც კაშკაშა
ლითონივით, ცეცხლის გულიდან ამომავალი“ ჰქონდა. ეზეკიელმა იცოდა
ლითონის არსებობა (აზაზელი ხომ სწორედ ამ სფეროში ცდილობდა ხალხის
განათლებას) და დანახული ობიქეტის შუა ნაწილი, მას მიამსგავსა, ხოლო ამის
შემდეგ, უკვე მისთვის უცხო ნაწილებს აღწერს, რის გამოც სურათი,
ფანტასტიკური ფილმის ხასიათს ღებულობს. აქვე გაიხსენეთ ადამის, ევას და
ენოქის შეხვედრა „ღმერთთან“ და ნათელი გახდება, რომ საუბარი ყველგან ერთი
და იმავე მოვლენაზეა. ხმაურისგან და ელვარებისგან შეშინებულ და დაბნეულ
ეზელიელს სხვა გზა ჰქონდა, მფრინავი ობიექტის მიწაზე დასაჯდომი ფეხები მან
საშინელ ცხოველებად წარმოიდგინა, მაგრამ იქევ ამჩნევს, რომ „...თითო ბორბალია
მიწაზე ცხოველთა გვერდი თ, ოთხსავე მხარე ს. მოძრაობისას ოთხივე მხრისკენ
მოძრაობდნენ, მოძრაობისას არ ტრიალდებოდნენ. ცხოველთა მოძრაობისას
ბორბლებიც მოძრაობდნენ მათ გვერდით; როცა ცხოველები მიწიდან აიწევდნენ,
ბორბლებიც იწევდნენ.“ „... ქუხილი ერქვათ ამ ბორბლებს “.
(თავი 17.)
ლოგიკურია, როდესაც საფრენი აპარატი მიწას მოშორდება, თან ბორბლებიც
ახლავს და საითაც გაიწევს, ბორბლებიც თან ახლავს.
ეზეკიელს არასოდეს ენახა ვერტმფრენი ან სხვა საფრნი აპარატი და სავსებით
მესმის მისი, როდესაც აპარატის მამოძრავებელი ფრთები ცხოველების ფრთებად
მიიჩნია - „...თითოეულს ორ-ორი ფრთა ჰქონდა, რომელიც უფარავდა მათ სხეულს
ერთ მხარეს და მეორე მხარეს. როცა მოძრაობდნენ, მესმოდა მათი ფრთების ხმა,
როგორც დიდი ნიაღვრების ხმა...“.
როგორც ვიცით თითქმის ყველა საფრენი აპარატი, პილოტის მიერ იმართება,
რომლის კაბინაც ეზეკიელმა „ცამყარს ზემოთ“, შეამჩნია, სადაც „ტახტისმაგვარზე“,
ადამიანისმსგავი არსება იჯდა. კიდევ ერთხელ გავიმეორებ იმ ყურადღებამისაქცევ
ფაქტს - ეზეკიელმა ზუსტად იცის, რომ მისწინაშე ადამიანი ან მის წარმოდგენაში
მყოფი ღმერთი კი არ არის, არამედ ადამიანის მსგავსი არსება - რასაც ის
ხაზგასმით აღნიშნავს კიდევაც.
მონათხრიბის მეორმოცე თავიდან კი ჩვენთვის მოწოდებული ინფორმაცია
იმდენად ზუსტია, რომ ცოტა არ იყოს სასაცილოდ მეჩვენება თეოლოგთა მიერ ამ
ფაქტის „სიზმრად“ ან „მოჩვენებად“ მონათვლა.
ჩვენი ტყვეობის ოცდამეხუთე წელ ს, წლის დასაწყისში, თვის ათში, ქალაქის
დანგრევიდან თოთხმეტი წლის შემდე გ, სწორედ იმ დღე ს, იყო უფლის ხელი
ჩემზე და მიმიყვანა ი ქ.
ღვთიურ ხილვაში მიმიყვანა ისრაელის ქვეყნად და დამსვა ერთ ძალზე მაღალ
მთაზ ე, სადაც სამხრეთის მხარეს რაღაც ქალაქისმაგვარი იყო აშენებული.(ეზეკ. 40.
1.2)
29
ზოგიერთ თარგმანში, ისრაელის ნაცვლად იერუსალიმს ვხვდებით, რაც სრული
აფსურდია, რადგან ვინც ამ ქალაქის გეოგრაფიულ მდგომარეობას იცნობს,
დამეთანხმება, რომ მსგავსი „ძალზედ მაღალი მთა“ იქ არ არსებობს, აქედან
გამომდინარე საუბარი ისრაელის (როგორც ამას ქართული თარგმანი გვაუწყებს)
ანდაც სრულიად სხვა, ეზეკიელისათვის უცნობ მიწაზეა საუბარი. ამის შემდეგ,
იქვე აღნიშნავს, რომ ქალაქში, „ტაძრის მსგავსი „ შენობა შენიშნა რომელშიც,
როგორც შემდეგ ვკითხულობთ, საფრენი აპარატი დაეშვა და ხმაური უფრო
გაძლიერდა. ეს უკანასკნელი ინფორმაციები, რომლების ძალზედ
მნიშვნელოვანია ჩვენთვის, რატომღაც არ ჩათვალა ზოგიერთმა მთარგმნელმა
საჭიროდ და ხშირად ვერსად შეხვდებით. აქვე გაგაცნობთ, რომ მეცნიერთა და
სასულიერო პირთა გარკვეულმა წრემ „ტაძრის მსგავსი „ შენობა ტაძრად მიიჩნია
და „ქალაქისმაგვარი“ კი იერუსალიმად ანდაც ისრაელის ერთ ერთ დასახლებად,
რითაც კიდევ უფრო დარწმუნებულად აღიარეს წინასწარმეტყველის მიერ
„მომავალი იერუსალიმის“ ხილვა. საბედნიეროდ ჩვენთვის ცნობილია, რომ
ეზეკიელი იერუსალიმის ტაძარში, მთავარ მსახურად მოღვაწეობდა და როგორც
ჯანსაღი ლოგიკა მკარნახობს, მას არასოდეს აერეოდა ტაძარი „ტაძრის მსგავსში“.
„მიმიყვანა იქ, და აჰა, კაცი, რომლის სახე რვალის სახეს ჰგავდა; სელის თოკი და
ლერწმის საზომი ეჭირა ხელში და კარიბჭესთან იდგა.
დამელაპარაკა ეს კაცი: ადამის ძევ! იხილე შენი თვალით და შენი ყურით
მოისმინ ე, გულში ჩაიდევი ყველაფერი, რასაც გახილვინე ბ, რადგან იმისთვის ხარ
მოყვანილი აქ, რომ გახილვინო; გამოუცხადე ისრაელის სახლს ყველაფერი, რასაც
იხილავ.“ (40. 3-4)
წარმოიდგინეთ ადამიანი, რომელიც თქვენს წინ დგას და სახე, „რვალის სახეს“
მიუგავს? მეტად საინტერესო სურათია.
და თუ ამ ყველაფერს იმასაც დავუმატებთ, რომ აღნიშნული უცნაური არსება,
საზომით ხელში, ეზეკიელს ამ ყველაფრის დამახსოვრებას (რაც დამერწმუნეთ,
სიზმარში არც თუ ადვილი იქნებოდა) უბრძანებს, რათა ამ უკანასკნელმა შემდეგ
ისრაელის მოსახლეობას (ხოლო ჩემი აზრით, კაცობრიობას) ამცნოს, ვხვდებით,
რომ სრულიად განსხვავებული და მცდარია აქამდე მოსმენილი ყველა
თეოლოგიური ახსნა. ხოლო რასაც შემდეგში წაიკითხავთ, ყველა მოლოდინს
გადააჭარბებს:
5. აჰ ა, კედელია ტაძრის გარე თ, მის ირგვლივ, და კაცს ლერწმის საზომი აქვს ხელშ ი, ექვსწყრთიანი
(წყრთა მტევნითურთ); გაზომა შენობის სიგანე და იყო ერთი ლერწამი და სიმაღლე - ერთი
ლერწამ ი.
6. მივიდა აღმოსავლეთისკენ მიმართულ კარიბჭესთან და ავიდა მის საფეხურებზ ე, და გაზომა
კარიბჭის ერთი ზღურბლი; სიგანე ერთი ლერწამ ი, მეორე ზღურბლის სიგანეც ერთი ლერწამ ი.
7. თითო სენაკის სიგრძე ერთი ლერწამი და სიგანეც ერთი ლერწამი; სენაკებს შორის ხუთი წყრთა;
კარიბჭის ზღურბლი შიდა კარიბჭის სტოასთან ერთი ლერწამი;
8. გაზომა შიდა კარიბჭის სტოა - ერთი ლერწამ ი.
9. გაზომა კარიბჭის სტოა - შვიდი წყრთ ა, მისი სვეტები ორ-ორი წყრთა; კარიბჭის სტოა შიგნით
იყო.
10. აღმოსავლეთის კარიბჭეს ერთ მხარეს სამი სენაკი ჰქონდ ა, მეორე მხარეს სამი; ერთი ზომის იყო
სამივ ე, ერთი ზომის იყო ორივე მხარის სვეტებ ი.
11. გაზომა კარიბჭის შესასვლელის სიგანე - ათი წყრთ ა, კარიბჭის სიგრძე - ცამეტი წყრთა;
30
12. სენაკების წინ ფართობი თითო წყრთა იყო ორივე მხარეს; სენაკები - ექვსი წყრთა ერთ მხარეს და
ექვსი წყრთა მეორე მხარეს.
13. გაზომა კარიბჭე ერთი სენაკის სახურავიდან მეორე სენაკის სახურავამდე - სიგანე ოცდახუთი
წყრთა; კარი კარის პირდაპირ იყო;
14. სამოცი წყრთა გამოუვიდა სვეტები; სვეტების წინ ეზო და კარიბჭე იყო ირგვლივ.
15. შესასვლელი კარიბჭიდან შიდა კარიბჭის სტოამდე - ორმოცდაათი წყრთა;
16. ცხაურიანი სარკმლები ჰქონდა სენაკებს და სვეტებს კარიბჭის შიგნი თ, ირგვლივ; და ასევე
სტოებს; სარკმლები იყო ირგვლივ შიდა მხარეს და სვეტებზე პალმები იყო დახატულ ი.
17. მიმიყვანა გარეთა ეზოში დ ა, აჰ ა, ოთახები და ქვაფენილია მოწყობილი ეზოშ ი, ირგვლივ,
ოცდაათი ოთახ ი, ქვაფენილიან ი.
18. ქვაფენილი კარიბჭეთა გვერდით იყო, მთელს სიგრძეზე; ეს იყო ქვედა ქვაფენილ ი.
19. გაზომა სიგანე ქვედა კარიბჭიდან შიდა ეზოს ბოლომდე ასი წყრთა აღმოსავლეთით და
ჩრდილოეთი თ.
20. გარეთა ეზოს ჩრდილო კარიბჭის სიგრძე და სიგანეც გაზომ ა.
21. სენაკები ერთ მხარეს სამი იყო, მეორე მხარეს - სამი; მისი სვეტები და სტოა პირველი კარიბჭის
ზომისა იყო, სიგრძე ორმოცდაათი წყრთა და სიგანე ოცდახუთი წყრთ ა.
22. სარკმლებ ი, სტოები და პალმის ჩუქურთმები იმავე ზომისა ჰქონდ ა, როგორიც აღმოსავლეთის
კარიბჭეს; შვიდი საფეხური იყო ასავლელი და სტოა მის წინ;
23. შიდა ეზოს კარიბჭე ჩრდილოეთის და აღმოსავლეთის კარიბჭის პირდაპირ იყო; და გაზომა
კარიბჭიდან კარიბჭემდე ასი წყრთ ა.
24. წამიყვანა სამხრეთისკენ დ ა, აჰ ა, სამხრეთის კარიბჭე; გაზომა მისი სვეტები და სტო ა, და იგივე
ზომებისა იყო.
25. ჰქონდა სარკმლები და სტოები ირგვლივ ისეთივე, როგორიც სხვა სარკმლები იყო; სიგრძე
ორმოცდაათი წყრთა და სიგანე ოცდახუთი წყრთ ა.(ეზეკ. 40)
ასე გრძელდება კიდევ სამი თავი, მანამდე, სანამ „ტაძრის მსგავსი“ შენობის
ყოველი კუთხე არ იქნება შესწავლილი და გაზომილი, რის შემდეგაც ეზეკიელი
კვლავ იხილავს „ისრაელის ღვთის დიდება“ (ანუ საფრენ აპარატს - ავტ.),
რომელიც „...მოდიოდა აღმოსავლეთის გზი თ, მისი ხმა დიდი ნიაღვრის ხმასავით
იყო და ქვეყანა განათდა მისი დიდები თ. ეს ხილვა იმ ხილვას ჰგავდა, რომელიც
ვიხილე ამასწინათ, იმ ხილვას ჰგავდა, რომელიც ვიხილ ე, როცა მოვიდა ქალაქის
გასანადგურებლად; იმ ხილვებს ჰგავდა, რომლებიც ვიხილე მდინარე ქებარის
პირა ს. და პირქვე დავემხ ე.“ (ეზეკ. 43. 2-3)
ბევრი თქვენთაგანი მოექცა ალბათ გაურკვევლობაში, რადგან ნამდვილად
რთული გასაგებია თუ რის თქმა უნდოდა ამით იმ არსებას, რომელმაც ზღვა
რაოდენობით ინფორმაცია მიაწოდა ეზეკიელს და რაც მთავარია, ამ ყველაფრის
დამახსოვრება უბრძანა. წლების მანძილზე მრავალჯერ დაიწერა და მრავალი აზრი
გამოითქვა ამ ფაქტებთან დაკავშირებით, მაგრამ ამაოდ - რეალური ახსნა არავის
ჰქონდა. დიდი ხნის მანძილზე რჩებოდა ჩემთვის ეზეკიელის „ხილვები“
გამოცანად, მაგრამ ერთს კი ვხვდებოდი - მონათხრობი საოცრად ზუსტია, რაც
ოდესღაც ლოგიკურ დასკვნამდე მიიყვანდა კაცობრიობას და ერთხელაც, 2009
წელს, გერმანიაში გამართულ ვიდეო პრეზენტაციაზე, პირადად შევხვდი ერიჰ
ფონ დენიკენს9, რომელმაც სამგანზომილებიანი ანიმაციის საშუალებით,
ლოგიკური ახსნა მოუძებნა ძველი აღთქმის ამ საოცარ მონაკვეთს. უმჯობესი
იქნება თუ ბატონი დენიკენის მონათხრობის ციტირებას გავაკეთებ და საერთო
სურათის წარმოსახვაში, მის მიერ შემოთავაზებულ ფოტო მასალასაც დავიხმარ:
9 ერიჰ ფონ დენიკენი - შვეიცარელი მწერალი პრე-ასტრონავტიკის დარგში.
31
„ერთხელაც, როდესაც ნასას იმ დროისთვის გასაიდუმლოებულ სხდომაზე,
ეზეკიელის ტექსტი და მის მიერ მოყვანილი ზომები განიხილებოდა,
ორგანიზაციის ინჟინერ იოზეფ ბლუმრიჰს სასაცილოდაც არ ეყო თეორია საფრენი
აპარატის შესახებ. გავიდა დრო და როგორც ჩანს იგი მაინც დაინტერესდა
ნახსენები თემით, რის შემდეგაც დეტალურად, სიტყვასიტყვით მიჰყვა ეზეკიელის
ახსნას საფრენი აპარატის შესახებ. იგი შეეცადა ახსნილის ზუსტი ასლის მცირე
მოდელი გაეკეთებინა, რაც საბოოლოოდ გამოუვიდა კიდევაც. უნდა ითქვას, რომ
მისი ყურადღება, ბორბლების მეტად საინტერესო და უცნაურმა აღწერამ მიიპყრო,
რაც მოგვიანებით ნასამ საკუთარ ტექნოლოგიაში გამოიყენა და მისი პატენტიც კი
გააკეთა“. (ერიჰ ფონ დენიკენი. 2009 წლის 27 იანვარი)
ნახსენები ადამიანის მიერ აწყობილი საფრენი აპარატის მოდელს, სურათზე
ხედავთ.

იოზეფ ბლუმრიჰის მიერ აგებული საფრენი აპარატის მოდელი
(ფოტო გადაღებულია სონის სამ განზომილებიანი ანიმაციის მიხედვით)
ეზეკიელის მონათხრობსა და ბლუმრიჰის საფრენ აპარატს შორის რა თქმა უნდა
საკმაო რაოდენობით წინააღმდეგობის მონახვა შეიძლება, რადგან არსად ჩანს
ოთხსახა არსებები, რომლებიც ჩემთვის დღემდე ამოცანად რჩება. ასევე უნდა
ავღნიშნო, რომ მოცემულ შემთხვევაში, არანაირად არ იგულისხმება შორ
მანძილზე გადასაადგილებელი საფრენი აპარატი. ბლუმრიჰის მიერ აგებული
„ცეცხლოვანი ეტლი“, შესაძლოა მხოლოდ „დედა ხომალდთან“ საკონტაქტო
აპარატის ფუნქციას თუ ასრულებდა ანდაც უბრალოდ დედამიწაზე
გადასასდგილებელი საშუალება იყო. ასევე ბორბალი, რომელიც მან დააპატენტა,
მეტად რთული ასაგები და დღესდღეობით გამოუსადეგარია, მაგრამ ბორბლის
პრინციპი მეტად საინტერესოა და აღსანიშნავია, რომ ნასას მისი შექმნის იდეა,
32
მხოლოდ ეზეკიელის აპოკრიფის წკითხვის შემდეგ დაებადა. თავიდან,
ბლუმრიჰის აპარატის შანსები არც თუ ისე დიდი იყო, მაგრამ ეს ყველაფერი ერთმა
წერილმა შეცვალა.
როგორც ბატონი დენიკენი ამბობს, ამ ამბიდან რამოდენიმე წლის შემდეგ,
ფოსტით წერილი მიიღო, სადაც ჰანს ბაიერი სენსაციურ ამბავს ატყობინებდა - მან
ეზეკიელის მიერ აღწერილი „ტაძრის მსგავში“ შენობის ზუსტი მაკეტი ააგო. მას
შემდეგ რაც ბაიერმა, მონაცემები სიტყვასიტყვით გადაიტანა და მართლაც
უცნაური შენობა ააგო, სასწაული სწორედ მაშინ მოხდა - ნასას მიერ
წარმოდგენილი საფრენი აპარატი საოცარი სიზუსტით მოეგო შენობას, რომელშიც
ეს უკანასკნელი ჩაფრინდა როგორც წინასწარმეტყველი გვიამბობს. ეს უნიკალური
ფაქტი იმას მიუთითებს, რომ ეზეკიელის მონაცემები, კომპიუტერული სიზუსტით
იყო გადმოცემული და მისი მოგზაურობა მაღალ მთაზე, სადაც უცნაური
„ადამიანისმაგვარი“ არსება საზომით ხელში ელოდებოდა, სავსებით შეესაბამება
რეალობას, რომელიც რატომღაც სიზმრად, წარმოსახვად, მოჩვენებად და
წინასწარმეტყველებად მოინათლა.

წარმოდგენილი ფაქტი, ამ წიგნში მოყვანილი უკანასკნელი ბიბლიური საბუთია
იმისა, რომ შორეულ წარსულში უცხო ცივილიზაციის წარმომადგენლები
ესტუმრნენ, ანდაც ბინადრობდნენ დედამიწაზე, რომლებიც იმ დროს არსებულ
ადამიანზე ბევრად მაღლა იდგნენ განვითარებით. ადამიანმა მათგან
მიწადმოქმედება, სხვადასხვა სახის მასალის დამუშავება, წერა, კითხვა,
ასტროლოგია და სხვა მეცნიერებების საფუძვლები შეისწავლა, ხოლო ჩვენთვის,
მომავალი თაობებისთვის განკუთვნილი შეტყობინება კი სხვა პრივილეგირებულ
პირებთან ერთად, ეზეკიელმაც დაგვიტოვა, რომელიც უცხო ცივილიზაციის
33
წარმომადგენლებს შემთხვევით არ ამოურჩევიათ ათასობით სხვა მაცხოვრებელს
შორის. როგორც უკვე გაცნობეთ, ეზეკიელი მეტად მნიშვნელოვანი სასულიერო
პირი იყო, რაც იმის გარანტიას იძლეოდა, რომ მის მიერ აღეწრილი მომავლის
ტექნოლოგია და სხვა მნიშვნელოვანი მოვლენები, იმ დროისთვის გაუგებარი,
მაგრამ გულდასმით შენახულ იქნებოდა, რადგან როგორც ნებისმიერი სხვა
სასულიერო პირი, ბიბლიური წინასწარმეტყველიც დიდი პატივით სარგებლობდა
იერუსალიმში. როგორც ხედავთ, „ღმერთების“ გათვლამ შედეგი გამოიღო და
ხელნაწერმა, უვნებელი სახით ოცდამეერთე საუკუნემდე მოაღწია, სადაც ადამიანს
ძალა და გაქანება შესწევს, ამოიცნოს და სწორად გააანალიზოს საუკუნეების წინ
განვითარებული მოვლენები, რომელთა ამსახველ მაგალითებსაც კიდევ უხვად
შეხვდებით თქვენს ხელთ არსებულ წიგნში.
ჩემის აზრით, ნებისმიერ ადამიანს - იქნება ის მაჰმადიანი, ქრისტიანი თუ
ბუდისტი - ერთი ღმერთი ჰყავს, რომელიც მის მიზანს და ცხოვრების გზას
წარმოადგენს. ღმერთი ნებისმიერ ადამიანის ბუნებაშია. ბავშვობიდან ვიცი რომ
ღმერთი ის ყოვლისშემძლე არსებაა, რომელიც ყოველთვის ყველგან არის და
სამყაროს განაგებს. ნებისმიერი ადამიანს ის ქვეცნობიერებაში სხვადასხვანაირი
წარმოუდგენია. ჩემთვის, ღმერთი უშრეტ ენერგიას, სამყაროს ბალანსს და
სრულყოფილ ინტელექტუალურ გონს წარმოადგენს, რომელსაც რა თქმა უნდა,
ერთდროულად მრავალ ადგილას ყოფნა შეუძლია, რადგან ის ყოველთვის
ყველგან არის - დედამიწაზეც, გალაქტიკაშიც და გალაქტიკის გარეთაც.
ხელნაწერების გულდასმით შესწავლის შემდეგ, სამწუხაროდ მივედი დასკვნამდე,
რომ არსებები, რომლებიც ჩვენს წინაპრებს სტუმრობდნენ, ანათლებდნენ და
მათთან ერთად მრავლდებოდნენ, არანაირად არ შეესაბამებიან ჩემს
ქვეცნობიერებაში არსებულ სრულყოფილ ღმერთს. ყოვლისშემძლე, უშრეტი
ენერგიის მქონე არსებას არასოდეს დასჭირდება „ცეცხლოვანი ეტლები“,
რომლითაც ის დედამიწაზე გადაადგილდება. მას ვერასოდეს დავინახავთ
სხვადასხვა ფორმის ხმაურიან და ორთქლიან საფრენ აპარატებში. უდიდესი
შეცდომის გამო, რომელიც ჩვენმა, განვითარების პრიმიტიულ საფეხურზე მყოფმა
წინაპრებმა ათასწლეულების წინ დაუშვეს, „ღმერთებად“, ოდითგანვე იმ არსებებს
აღიქვამს კაცობრიობა, რომლებიც ერთ დროს დედამიწაზე სახლობდნენ და
სავარაუდოდ სხვადასხვა ექსპერიმენტებს ატარებდნენ. ღმერთი, რომელიც ჩემს
წარმოდგენაშია, არასოდეს მოითხოვს მსვერპლს და არასოდეს შეეშინდება იმის,
რომ ადამიანი მას განვითარებით დაეწევა - და შესაბამისად არასოდეს მოუვლენს
გამანადგურებელ წარღვნას. მას არასოდეს დასჭირდება კალენდარი, რადგან ის
თვითონ არის დრო და ათვლის წერტილი. ასევე არასოდეს იბრძოლებს ცაში,
რადგან თვით ბალანსი და ნებისმიერ ორ წერტილ შორის არსებული ოქროს
შუალედია. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე, „ჩემი ღმერთის“ კრიტერიუმებს
არცერთი ის არსება არ აკმაყოფილებს, რომლების შესახებაც მესოამერიკის,
ეგვიპტის, შუმერების, ინდოეთის, ჩინეთის, იაპონიის, რომის, საბერძნეთის,
ისრაელის, სკანდინავიის და კიდევ მრავალი ქვეყნის ხელნაწერები გვამცნობს.
როგორც მოგახსენეთ, საბედისწერო შეცდომის შედეგად, ისტორია სულ სხვა
მიმართულებით განვითარდა, რის შედეგადაც, სამწუხაროდ, წასრულზე შექმნილი
ნებისმიერი „ცალმხრივი აზრის განადგურება უფრო რთულია, ვიდრე ატომის“.
34
Es lässt sich schwer sagen, was Wahrheit ist, aber manchmal ist es leicht, etwas Falsches zu erkennen (Albert Einstein).
5.
კონტაქტები ამერიკის კონტინენტზე
Der Horizont vieler Menschen ist ein Kreis mit dem Radius Null
und das nennen sie ihren Standpunkt.
Albert Einstein (1879 – 1955)
1952 წელს, ჟოაო ამერიკო პერემ, აღწერა ბრაზილიაში მობინადრე კაიაპოს ტომის
ცხოვრება, ადათ-წესები და ასევე პირველად აღბეჭდა ფირზე მათი მეტად
საინტერესო რიტუალი, რომელიც ყოველ წელიწადს ტარდება ერთ ერთი
დღესასწაულის დროს. ინდიელები რიტუალს ბეპ კოროროტის საპატივცემულოდ
ატარებენ, რომელიც მათი გადმოცემის მიხედვით ერთხელაც ციდან ჩამოვიდა და
გარკვეული ხანი მათთან ცხოვრობდა. პერემ, ასევე „კუბენ-კრან-კეინის“
(ინდიელი, რომელიც ასევე „გვაი ბაბას“ ანუ ბრძენის სახელით იყო ცნობილი)
მონაყოლიც ჩაიწერა ფირზე, რომლის შემოკლებულ ვარიანტსაც ქვემოთ
გაეცნობით:
ჩვენი ხალხი ერთ დროს, დიდ სავანაში ცხოვრობდა, საიდანაც მთიანი ადგილი
„პუკატო-ტი“ კარგად მოჩანდა, რომლის მწვერვალიც ღრუბლებით იყო
გარშემორტყმული.
ერთ დღესაც „პუკატო-ტიდან“ თავით ფახამდე უცნაურ ტანისამოსში („ბო“)
ჩაცმული „ბეპ-კოროროტი“ დაეშვა და სოფელში მოვიდა. მას ხელში ჭექა-ქუხილის
იარაღი „კოპი“ ეჭირა. სოფლის მაცხოვრებლები შიშს აეტანა და დიდი თუ პატარა,
ყველა თავშესაფარს ეძებდა, ხოლო რამოდენიმე მათგანი ამ არსებისგან
თავდაცვას ცდილობდა, მაგრამ უშედეგოდ, რადგან უძლური იყო მათი იარაღები
„კოპის“ წინააღმდეგ. „ბეპ კოროროტის“ ტანისამოსზე, იარაღით ყოველი შეხება,
კაიაპოს ინდიელების ძირს დაცემით მთავრდებოდა. საკუთარი ძალაუფლების
35
დასამტკიცებლად, მან „კოპი“ ჯერ ხის, ხოლო შემდეგ ქვისკენ მიმართა და ორივე
გაანადგურა, რის შემდეგაც თვითმხილველები დარწმუნდნენ რომ „ბეპ-
კოროროტი“ მტრულად არ იყო მათ მიმართ განწყობილი. გარკვეული ხნის
მანძილზე, მამაცი მეომრები რამოდენიმეჯერ შეეცადნენ აჯანყების მოწყობას,
მაგრამ უცხო სტუმრის კათილმა განწყობამ და უწყინარმა ქცევამ მალე ყველა
დაარწმუნა იმაში, რომ სოფელს საფრთხე არ ემუქრებოდა და ასე დაუმეგობრდა
ორი მხარე ერთმანეთს. „ბეპ კოროროტიმ“ სოფლის მაცხოვრებლებს „ნგ-ობი“
ააშენებინა და მათ განათლებას მიჰყო ხელი. შენობაში სხვადასხვა ხელობას,
იარაღების გაუმჯობესებას და ყველაფერ იმას ეუფლებოდა ჩვენი ხალხი, რასაც
დღეს მხოლოდ „ბეპ-კოროროტის“ ვუმადლით. ხშირად ურჩი ახალგაზრდები
უარს ამბობდნენ „ნგ-ობიში“ წასვლას (რომელიც სინამდვილეში უბრალო სკოლას
წარმოადგენდა - ავტ.), რის შემდეგაც „ბეპ-კოროროტი“ ჩაიცმევდა „ბოს“ და
შეშინებული ახალგაზრდები იძულებული იყვნენ „ნგ-ობიში“ შესულიყვნენ, სადაც
ისინი თავს დაცულად გრძნობდნენ.
მაშინ, როდესაც ნადირობა ჭირდა და მაცხოვრებლებს არ უმართლებდათ,
ამოიღებდა კოროროტი „კოპს“ და ჭრილობის მიყენების გარეშე კლავდა
ცხოველებს.
ერთ დღესაც „ბეპ კოროროტიმ“ დატოვა სოფელი, რის შემდეგაც დიდი ხანი
არავის უნახავს, ხოლო ერთ დღეს საშინელი საომარი ყვირილით დაბრუნდა უკან,
სხეული უკანკალებდა და ვინც მისი დაწყნარება სცადა, მიწაზე მკვდარივით
დაეცა. ბრძოლა რამოდენიმა დღე გრძელდებოდა, რადგან ძირს დაცემული ხალხი
უკნაკ დგებოდა და ცოტა ხანში ბრძოლას განაგრძობდა. როგორღაც „ბეპ-
კოროროტი“ იძულებული გახდა „პუკატო-ტისკენ“ უკან დაეხია, მაგრამ რაც კი
გზაში შეხვდებოდა, „კოპით“ ანადგურებდა. უცებ, გაისმა საშინელი ჭექა-ქუხილის
ხმა და ღრუბლებით, ბოლით და ელვით გარშემორტყმული „ბეპ-კოროროტი“
ჰაერში გაუჩინარდა, ხოლო მომხდარმა ხეეები

ძირფესვიანად ამოგლიჯა და ცხოველები გაანადგურა. კაიაპოს ტომის ინდიელის მონაყოლის გაანალიზებისას, მრავალმა ვერსიამ
გაიჟღერა და მათ შორის ყველაზე საინტერესო არის ის, რომ ზოგიერთის აზრით
„ბეპ-კოროროტი“ უბრალოდ ბუნების მოვლენა იყო - ელვა, ჭექა-ქუხილი-
რომელიც კაიაპოს ტომმა ღმერთად მონათლა და მისი კულტი ჩამოაყალიბა.
„კუბენ-კრან-კეინი“ მონაყოლში (რომელმაც თავისუფლად შეიძლება წიგნის 20
გვერდი დაიკავოს), საკმაოდ დაწვრილებით და გულდასმით აღწერს ამ უცხო
არსების ჩამოსვლას და მის ცხოვრებას. ამ ყველაფერს დაემატა ისიც, რომ პერემ,
ფირზე აღბეჭდა „ბეპ-კოროროტის“ საპატივცემულოდ გამართული დღესასწაული,
სადაც მეტად უცნაურ, მაგრამ ჩვენთვის ცნობილ ტანისამოსში გამოსახავენ
ინდიელები თავიანთ „ღმერთს“. საინტერესოა თუ საიდან დაებადათ მეცნიერებს
ანდაც ჩვეულებრივ სტატისტიკურ ადამიანებს „ბეპ-კოროროტის“ ჭექა-ქუხილად
მონათვლის იდეა თავში. მსგავს შეცდომდე უბრალოდ დაუკვირვებლობას და
აკვიატებულ სტერეოტიპებს მივყავართ ხშირად. ძნელი გასაგებია ჩემთვის ის
ლოგიკა, რომლითაც ხშირად ესა თუ ის მეცნიერი მოქმედებს, რადგან მოცემულ
ტექსტის ან გადმოცემის გაშიფრვა, უმეტეს შემთხვევაში მათი მიკერძოებული
აზრებიდან გამომდინარე ხდება. პრობლემა იმაშია, რომ ოდითგანვე, ადამიანი
დიდად ეგოცენტრული არსებაა, რომელიც ვერასოდეს აიტანს მასზე მაღლა
მდგომი არსების გამოჩენას ასპარეზზე, რადგან არსებობის მანძილზე გვჯერა
ჩვენზე მეტად განვითარებული მხოლოდ ერთი არსების არსებობის, რომელსაც
საკუთარ „მამად“ მიიჩნევს და ამით თავს ყველანაირად (ღმერთის მიერ)
დაცულად გრძნობს გარესამყაროდან. ბევრისთვის, მთავარია ერთი რამ - ადამიანი
ყველა ცოცხალ ორგანიზმზე მაღლა დგას, რითაც ის დედამიწის ბატონ-
პატრონია!!!
„კუბენ-კრან-კეინი“ მამა-პაპის გადმოცემას აღწერს, რომელსაც თავის დროზე
მრავალი თვითმხილველი დაესწრო და საბედნიეროდ დავიწყებას არ მიეცა.
დააკვირდით თუ როგორ გაუჩინარდა „ბეპ-კოროროტი“ ცაში - „ბოლით და ელვით
გარშემორტყმული“, რომელიც მანამდე „კოპით“ ანადგურებდა ყველაფერს.
დააკვირდით სურათს, სადაც გარკვევით ჩანს ასტრონავტის ტანისამოსი და
„კოპი“, რომლითაც „ბეპ-კოროროტი“ მოსახლეობას ნადირობაში ეხმარებოდა
„ჭრილობის მიყენების გარეშე“ . პრიმიტიულად მცხოვრებ ტომს, რა თქმა უნდა
არასოდეს ენახა ცეცხლსასროლი იარაღი, რომლითაც ეს უცნაური სტუმარი
ცხოველების მონადირებაში ეხმარებოდა. სროლის დროს ვერანაირ ისრის მსგავს
ობიექტს ვერ ხედავდნენ და აქედან გამომდინარე ფიქრობდნენ, რომ ცხოველი
ჭრილობის გარეშე კვდებოდა.
ყურადღება მიაქციეთ „ბეპ-კოროროტის“ მიერ „დაფუძნებულ“ სკოლას, სადაც ის
სხვადასხვა საგანში ამზადებდა ინდიელებს. როგრც უკვე ავღნიშნე, იშვიათად თუ
მოიძებნება ცივილიზაცია, რომელსაც მსგავსი შეტყობინება არ დაუტოვებია
მომავალი თაობებისთვის. ისინი ხომ გარკვევით გვატყობინებენ ციდან,
ვარსკვლავებიდან ან სხვა პლანეტებიდან ჩამოსული არსებების შესახებ,
რომლებიც მათ სხვადასხვა სფეროში განათლებას აძლევდნენ.
ცოტა არ იყოს ძნელი წარმოსადგენია ჩემთვის თუ როგორ შეძლებს ჭექა-ქუხილის
მსგავსი, ასტრონავტის კომბინიზონში გამოწყობილი ბუნებრივი მოვლენა სკოლის
ჩამოყალიბებასა და სხვადასხვა ცხოველის მონადირებას. კაიაპოს ტომის
წარმომადგენელმა დეტალური ინფორმაცია მოგვაწოდა იმის შესახებ, რომ
ოდესღაც, შორეულ წარსულში მათ მიწაზე სხვა ცივილიზაციის წარმომადგენელი
37
არსება ბინადრობდა, რომელიც ერთ დღესაც ცაში გაუჩინარდა და ბოლოს
მიყენებული ზიანის მიუხედავად ადგილობრივი მოსახლეობა მაინც
გულთბილად იხსენებს მას წელიწადში ერთხელ გამართული დღესასწაულის
დროს.

არიზონას ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში ბინადრობს ჰოპის ინდიელების
ტომი. ჰოპი მომთაბარე ტომია და გადმოცემების მიხედვით მათ სამი
საცხოვრებელი ადგილი გამოიცვალეს. პირველ საცხოვრებელ ადგილზე
„ღმერთმა“ ტეიოვამ შექმნა ადამიანი, რის შემდეგაც მალე ის მიდამო ცეცხლმა
გაანადგურა, ამის შემდეგ ჰოპის ტომმა სხვაგან გადაინაცვლა, სადაც გამყინვარებამ
მოუსწრო. მესამე სამყაროს კასკარა ანუ მზიანი მიწა ეწოდებოდა, ხოლო მეოთხეში,
რომლის ბოლოც მათი აზრით უკვე მოახლოებულია, ამჟამად ცხოვრობენ.
1969 წელს, ნასას მთავარმა კონსტრუქტორმა იოზეფ ბლუმრიჰმა, მეტად
საინტერესო ისტორია მოისმინა 80 წლის ინდიელისგან სახელად თეთრი დათვი,
რომელიც ჰოპის ინდიელების კოიოტების კლანს მიეკუთვნებოდა, რის შემდეგაც
გამოსცა წიგნი „კასკარა და შვიდი სამყარო“. აი რა უამბო თეთრმა დათვმა
ბლუმრიჰს და კიდევ რამოდენიმე დამსწრეს.
ათასწლეულების წინ ჰოპის ინდიელები, წყნარ ოკეანეში მდებარე კონტინენტზე
ბინადრობდნენ. მათ მიწას ასევე ლეგენდადქცეული სახელმწიფოს სახელით -
„მუ“- მოიხსენიებდნენ. ოდესღაც, დედამიწის მეორე უკიდურეს მხარეს მცხოვრებ
ხალხთან ომი გაჩაღდა და სწორედ ამ პერიოდში იწყო „კასკარამ“ ჩაძირვა. სულ
მალე კონტინენტი წყლით დაიფარა და ჰოპის ტომი იძულებული გახდა
გადასახლებულიყო, რაშიც მათ კაჩინები დაეხმარნენ. კაჩინები თეთრი დათვის
გადმოცემის მიხედვით ჰოპისთან დაახლოებული არსებები იყვნენ, რომლებსაც
ინდიელები განვითარებით ბევრად მაღლა მდგომებად არწერენ. ეს არსებები მზის
38
სისტემიდან შორს მდებარე პლანეტის, ტოონაოტეკას ბინადრები იყვნენ,
რომლებიც დედამიწას ხშირად სტუმრობდნენ. კაჩინებს ინდიელებთან მეტად
მჭიდრო კონტაქტი ჰქონდათ და როგორც თეთრი დათვი ამბობს „რაც არ უნდა
საოცრად ჟღერდეს, ყველანაირი შეხების გარეშე ორსულდებოდნენ ქალები მათგან.
ამ კონტაქტის შედეგად, მეტად ძლიერი ადამიანები იბადებოდნენ და ყოველგვარი
დახმარებისთვის მზად იყვნენ.
ამ უცნაურ მოვლენას მაიას „პოპულ ვუც“ გვაცნობებს: „პირველი ადამიანები,
სასწაულის შედეგად მამის გარეშე იბადებოდნენ. მათ შექმნილები ეწოდებოდათ
და დიდი სიბრძნით გამოირჩეოდნენ.“
თეთრი დათვი გვიამბობს, რომ კაჩინები „მფრინავ ფარებს“ ფლობდნენ,
რომლებითაც ჰოპის ინდიელები დატბორილი ზონიდან ახალ საცხოვრებელ
ადგილას გადაჰყავდათ. ასევე „დიდი ჩიტები“ და გემები გამოიყენებოდა ხალხის
გადასაადგილებლად. ამგვარად დასახლდა ჰოპის ტომი ამერიკის კონტინენტზე.
თეთრი დათვი ასევე ქალაქ პალატკუაპის (წითელი მიწა) ახსენებს, რომელიც მისი
თქმით ცენტრალური ამერიკის ცენტრად ითვლებოდა და მრავალსართულიან
შენობებში კაჩინები მოსახლეობას სხვადასხვა ხელობაში და მეცნიერებაში
ანათლებდნენ.
ერთ მშვენიერ დღესაც კაჩინებმა დატოვეს პალატკუაპის მიდამოები და
სამუდამოდ გაეცალნენ იქურობას, მაგრამ მოსახლეობას შეატყობინეს, რომ
ოდესღაც ისევ დაბრუნდებოდნენ. ამ დღის შემდეგ ელოდება ჰოპის ტომი ამ
იდუმალი არსებების დაბრუნებას. მოულოდნელი დაბრუნებით, მომავალი
თაობები რომ არ შეშინდნენ, მოსახლეობამ კაჩინების მსგავსი მრავალი ფიგურა და
ქანდაკება დაამზადა, რომლების სუვენირებად ყიდვაც კი შეუძლია ამ მიდამოებში
ჩასულ ტურისტს.

მსოფლიოს მერვე საოცრება ალბათ სწორედ ის იქნება, თუ დამტკიცდება აზრი,
რომ დედამიწის სხვადასხვა წერტილში განვითარებული ცივილიზაციები,
მითებით და სხვადასხვა ხელნაწერებით იმ მოვლენებს აღწერენ, რომლებიც
სათავეს ერთიდაიგივე წყაროდან იღებენ, რომელიც ბევრის აზრით არც კი
მომხდარა და ძველი ხალხების გამოგონილია. რა თქმა უნდა რომ ინფორმაცია
წარღვნის ანდაც სხვა კატასტროფის შესახებ, ყველგან ერთ ფაქტს აღწერს, რაც
არანაირად არ მეტყველებს იმაზე რომ ამა თუ იმ ცივილიზავიამ სხვისი გავლენის
ქვეშ შეთხზა ეს ისტორია, რადგან როგორც ვიცით, და მოგვიანებით კიდევ
დაწვრილებით შევიტყობთ, დაახლოებით 11 000 წლის წინ დედამიწის უდიდესი
ნაწილი წყალმა დაფარა და ლოგიკურია რომ შუმერები, ეგვიპტელები ანდაც
ამერიკელები სწორედ ამ მოვლნას გვამცნობენ. ხოლო რაც შეეხება სხვადასხვა
ტერიტორიაზე უცნაური არსებების ბოლით, ჭექა-ქუხილით და მფრინავი
ეტლებით გამოჩენის და მათ მიერ ხალხის განათლების დამადასტურებელი
საბუთების უარყოფას და მათ ზღაპრებად შერაცხვას, ეს უდიდესი შეცდომაა და
ოდესმე მივა მეცნიერების დიდი ნაწილი იმ აზრამდე, რომ მოცემული
გადმოცემების აქცეპტირების გარეშე ყველანაირი მიღწევა შეფერხდება, რადგან
ძველი ცივილიზაციების საიდუმლო სწორედ მითებშია ასახული. „ღმერთების“
ადამიანებთან კონტაქტების ფაქტებს, გამორიცხულია ერთი სათავე ჰქონდეთ,
რადგან დედამიწაზე კიდევ არსებობს დასახლებები, რომლებსაც პოპულ ვუს,
ბიბლიის ანდაც მაიას კოდექსების შესახებ არაფერი სმენიათ მაგრამ მაინც
გვიამბობენ მფრინავ ეტლებზე ამხედრებული არსებების ჩამოსვლის ამბავს.
ინკების10 ლეგენდა გვიამბობს ისტორიას, რომელიც ვფიქრობ მეტად საინტერესო
უნდა გამოდგეს მკითხველისთვის.
ინკების გადმოცემის მიხედვით ღმერთმა ვირაკოჩამ, ქაოსისგან შექმნა სამყარო.
ვირაკოჩა ერთხელაც დედამიწას ეწვია სადაც მრავალი ქალაქი და ცივილიზაცია
დაასახლა. ის მეთაურობდა დიდი ქალაქების მშენებლობას და ხალხს სხვადასხვა
მრავალ საინტერესო და გამოსადეგარ ინფორმაციას აწვდიდა. პეროიდულად,
ვირაკოჩა, ცეცხლოვანი ხომალდით, სხვა ხალხთანაც მიფრინავდა, რათა
მათთვისაც ესწავლებინა მშენებლობის ხელოვნება. ერთხელაც განრისხებულმა,
დედამიწაზე წარღვნა მოავლინა და რამოდენიმე რჩეულის გარდა მთელი
კაცობრიობა ამოწყვიტა. გარკვეული ხნის შემდგ მან დედამიწა დატოვა და
შორეული ვარსკვლავისაკენ გაემგზავრა ხოლო ხალხს დაუბარა, რომ ისევ
დაბრუნდებოდა და მკვდრებს გააცოცხლებდა.
ერთი შეხედვით ინკებიც წარღვნის ჩვეულებრივ ამბავს გვიამბობენ, მაგრამ
დააკვირდით ვირაკოჩას სხვა ხალხის სტუმრობის ფაქტს, რომლებსაც ის ასევე
მშენებლობას ასწავლიდა. ანუ აქ ხაზგასმით არის აღნიშნული ის, რომ „ინკების
ღმერთს“ პერიოდულად ასევე სხვა ცივილიზაციებიც ხვდებოდნენ და ლოგიკურია
რომ ისინიც საკუთარ „ღმერთად“ მიიჩნევდნენ. სიტუაცია იმაზე ბევრად
მარტივია, ვიდრე ეს არქეოლოგებს ანდაც ისტორიკოსებს ეჩვენებათ, მაგრამ ჩემს
მიერ უკვე ნახსენები მიზეზების გამო, უბრალოდ ვერ წარმოუდგენიათ მათთვის
უცხო არსებების ჩარევა ისტორიაში, რადგან ამით მათ სახელსა და წლების
მანძილზე შესრულებულ მრავალ ნამუშევარს გაუფასურება ემუქრება. საკმარისია
დამტკიცდეს (რაც ადრე თუ გვიან დამერწმუნეთ, რომ ნამდვილად მოხდება)
10 ინკები - სამხრეთ ამერიკაში, ძირითადად პერუში გავრცელებული ცივილიზაცია.
40
კაცობრიობის შექმნასა და განვითარებაში უცხო ხელის ჩარევის ფაქტი, ამ სფეროში
მოღვაწე მეცნიერთა უმრავლესობა ელემენტარულ საარსებო წყაროს დაკარგავს და
სწორედ ამიტომ, გამალებით ცდილობენ მათ ხელთ არსებული თუ არარსებული
არგუმენტებით, პრე-ასტრონავტული11 თეორიების მიმდევრებისაგან თავის
დაცვას. ერთი რამ ნათელია - შორეულ წარსულში, ჩვენთვის უცნობმა, მაგრამ
საოცრად განვითარებულმა ცივილიზაციამ უდიდესი როლი ითამაშა ჩვენს
განვითარებაში და დედამიწა დატოვა, რის შემდეგაც დროთა განმავლობაში
სტუმრობდა მას რათა ჩემი აზრით, თვალი ედევნებინა განვითარებადი
არსებებისთვის და თუ საჭიროების შემთხვევაში, აუცილებელი გეზი მიეცა.
„ღმერთებად“ აღიარებული არსებები, მფრინავი ობიექტებით სტუმრობდნენ ამა
თუ იმ ცივილიზაციას და ლოგიკურია, რომ ძალზედ დიდი მანძილის სწრაფად
გადალახვა შეეძლოთ. ჩემს მიერ ნახსენები არჯუნა გვიამბობს თუ როგორ
მოძრაობდნენ დედამიწის გარშემო, უშველებელი „მფრინავი ქალაქები“, სადაც
რათქმა უნდა ასობით „უცხო“ ბინადრობდა და დედამიწას აკვირდებოდა, მაგრამ
მე მაინც არ მასვენებს ერთი აზრი - ჩემი თეორიის მიხედვით, ცივილიზაცია,
რომელმაც შესაძლოა ერთ დროს დედამიწაზე ავია კატასტროფა განიცადა ანდაც
სულაც მიზანდასახულად გვესტუმრა, დედამიწის რომელიმე (თუ არა რამდენიმე)
ადგილას უსათუოდ ბინადრობდა, სიდანაც პერიოდულად სტუმრობდნენ
ეგვიპტეს, ევროპას ანდაც ამერიკის კონტინენტს, რათა მათ მიერ („ხატად თავისა“)
შექმნილი არსებები სწორ გზაზე დაეყენებინათ და ხშირად ამა თუ იმ
უბედურებისგან ეხსნათ, ხოლო სამაგიეროდ მათგან ძღვენს, თაყვანისცემას,
საჭირო მატერიალს და „ადამიანთა ასულებს“ ღებულობდნენ რითაც როგორც
ჩანს, ორივე მხარე სავსებით კმაყოფილი იყო.
6.
უძველესი ცივილიზაციების კვალი დედამიწაზე
Eine wirklich gute Idee erkennt man daran,
dass ihre Verwirklichung von vorne herein ausgeschlossen erscheint.
Albert Einstein (1879 – 1955)
როგორც მოგახსნეთ, სავარაუდოდ, ათასწლეულების წინად, დედამიწაზე
საოცრად განვითერებული ცივილიზაცია არსებობდა. სწორედ ამ ყველაფრის
შედეგია ძველი ბაბილონის, ეგვიპტის, ჩინეთის, საბერძნეთის და სხვა ჩვენთვის
ცნობილი კულტურების ჩამოყალიბება დედამიწაზე. თანამედროვე სამყარო,
რომელშიც მე და თქვენ ვცხოვრობთ, ვერასოდეს მიიღებდა ამჟამინდელ ფორმას
11 პრე ასტრონავტიკა - მიმდევრობა, რომლის მიხედვითაც, დედამიწას შორეულ წარსულში უცხო
ცივილიზაციის წარმომადგენლები სტუმრობდნენ.
41
რომ არა პრეისტორიული ხანის ეს საოცარი არსებები. საინტერესოა, დატოვა თუ
არა კვალი ამ ჩვენთვის უცნობმა ცივილიზაციამ დედამიწაზე?
სამწუხაროდ, ამ ფაქტის დამადასტურებელი არანაირი ნივთი ჩემს ხელთ ამჟამად
არ მოიპოვება და პრე-ასტრონავტიკის არც სხვა რომელიმე მიმდევარი ფლობს იმ
არტეფაქტს, რომელიც პირდაპირ დაამტკიცებს და ფარდას ახდის მრავალი ათასი
წლის წინ მომხდარს. რა თქმა უნდა მრავალი ნივთია არქეოლოგიური გათხრების
შედეგად ნაპოვნი, რომელიც როგორც ჩვენთვის ცნობილ ცივილიზაციებს, ასევე
უცნობ არსებებს შეიძლება განეკუთვნებოდეს, მაგრამ მსგავსი ეჭვების მტკიცება,
მხოლოდ უტოპიაა დღევანდელ დღეს. იმისათვის, რომ პრე-ასტრონავტიკული
თეორიები საბოლოოდ დამტკიცდეს, აუცილებელია ნაპოვნი იქნას არტეფაქტები,
რომლებიც ჩვენთვის უცნობი წარმომავლობის იქნება - მაგალითად მეტალი,
რომელიც არ დაჟანგდება, რაიმე ელექტრო ხელსაწყო რომლის ასაკიც ათასობით
წელი იქნება ანდაც ჩვენთვის უცხო იარაღი, რომელსაც ეს არსებები აუცილებლად
იყენებდნენ. სამწუხაროდ ჩამოთვლილ საგანთაგან არც ერთი ჩვენს ხელთ არ არის,
რის გამოც თეორიები დედამიწაზე ჩვენთვის უცნობი ცივილიზაციების არსებობის
შესახებ, მუდმივი დაპირისპირების მიზეზი ხდება. წერის დაწყებიდან ამ
წუთამდე არგუმენტებად მხოლოდ მითოლოგიურ გადმოცემებს ვიშველიებდი,
რომელიც მკითხველის გარკვეულ რაოდენობას ალბათ თვალითაც არ უნახავს და
შესაძლოა ყურმოკრულ და გადაუმოწმებელ ზღაპრებადაც კი მოეჩვენოს.
მითოლოგია მხოლოდ ჩვეულებრივი ადამიანების მონაყოლი ანდაც
თვითმხილველთა მიერ აღწერილი ფაქტებია, რომლის სიმართლის გადამოწმებაც
მხოლოდ დროის მანქანით თუა შესაძლებელი, რასაც სამწუხაროდ ვერ შევძლებთ,
ამიტომ საბოლოოდ მაინც შიშველი ფურცლები ანდაც პაპირუსზე აღწერილი
სხვადასხვა ისტორიები გვრჩება ხელში. იმისდა მიუხედავად, რომ წიგნი მხოლოდ
შემეცნებითს და არავითარ შემთხვევაში პროპაგანდულ ხასიათს არ ატარებს,
როგორც ნებისმიერ სხვა პრე-ასტრონავტიკის მიმდევარს, მეც მიჩნდება სურვილი
მკითხველი ჩემს ხელთ არსებული ფაქტების სიმართლეში დავარწმუნო, რაც
სხვადასხვა მიზეზების გამო მეტად რთულია დღევანდელ საქართველოში. ამ
ყველაფერს ისიც ემატება, რომ ნებისმიერი აღმოჩენა, რომელმაც შეიძლება
რელიგიური იდეოლოგია ეჭვის ქვეს დააყენოს, იჩქმალება და სხვადასხვა
ორგანიზაციების არქივებში ხვდება, რადგან გარკვეულ ძალას აშკარად არ აწყობს
წარმოიშვას წარსულის სურათი, რომელმაც შესაძლოა არსებული სიტუაცია
კონტროლიდან გამოიყვანოს. სწავლება ხშირ შემთხვევაში თვალების ახვევით და
შეკითხვებზე გვერდის ავლით მიმდინარობს, რაც ხალხში კიდევ უფრო აფერხებს
რეალობის აღქმის შანსებს და იმ ორგანიზაციების წისქვილზე ასხავს წყალს,
რომლებისთვისაც ცალმხრივად განვითარებული და ადვილად პროგრამირებადი
მასის მართვა ბევრად უფრო ადვილია. მაგალითად, სხვადასხვა სასწავლებელში,
მოსწავლე ღებულობს ინფორმაციას იმის შესახებ, რომ შორეულ წარსულში
დედამიწაზე გოლიათები ბინადრობდნენ (დაბ. 6.4), მაგრამ მერწმუნეთ, რომ ამ
ფაქტს თითქმის არავინ რეალობად არ აღიქვამს, ხშირად მქონია დისკუსია
კრეაციონიზმის ანდაც უბრალოდ ეკლესიური იდეოლოგიის მიმდევრებთან და
ასევე ხშირად მსმენია რომ „ძველ აღთქმისეულ რიცხვებსა და ზოგიერთ
მონაცემებს არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს, რადგან ისინი სიმბოლურ ხასიათს
ატარებს და მთავარი ის ეპიზოდებია, სადაც რომელიმე ბიბლიური პატრიარქი ან
თვით „ღმერთია“ ყურადღების ცენტრში“. დღემდე ვერ ამომიხსნია თუ რაში
42
სჭირდებოდა ეზეკიელს ან სხვა რომელიმე „წინასწარმეტყველს“ რიცხვების
ქარაგმებით წერა, რადგან მისთვის მიცემული დავალება, დღესავით ნათელია -
საჭირო იყო აღწერილიყო გარკვეული ინფორმაცია, რომელსაც ის მოგვიანებით
მომავალ თაობებს და ცივილიზაციებს გადასცემდა. კოდირების და დაშიფრვის
ვერანაირ მიზეზს ვერ ვხედავ და ეს ყველაფერი სირაქლემის ცნობილ პოზას უფრო
მაგონებს ვიდრე გააზრებულ იდეოლოგიებს.
ჩემის აზრით, სავსებით ჩვეულებრივი მოვლენაა რაიმე ფაქტის ან ადამიანის
არსებობის დამადასტურებელი საბუთების არქონა. ის, რომ ამ მომენტში ხელთ არ
გვაქვს ჰოპის ინდიელების მიერ ნახსენები „მფრინავი ფარი“ ან გოლიათის თავის
ქალა, სრულიად არ ნიშნავს იმას, რომ ეს ობიექტები გამოგონება ანდაც უბრალო
ფანტაზიის ნაყოფია.
მაგალითად, დღევანდელი მონაცემებით, მსოფლიოში 2 მილიარდზე მეტი
ქრისტიანია, რომელთაც სწამთ, რომ ორიათასი წლის წინ, ისრაელს მესია
მოევლინა, რომლის შესახებაც ძველი აღთქმაც გვამცნობს და რომელიც ჯვარს
აცვეს კაცობრიობის გამო. ამ ფაქტის დამამტკიცებელი არანაირი საბუთი ჩვენს
ხელთ არ არსებობს. იესოს ცხოვრების ამსახველი დოკუმენტებიდან, მხოლოდ
ახალი აღთქმა გვაქვს ხელთ, რომელიც სავარაუდოდ 50-130 წლებში შეიქმნა. არც
ერთი ჩვენთვის ცნობილი ისტორიკოსი არ ადასტურებს იესოს არსებობის ფაქტს.
კორნელიუს ტაციტუსმა (58-116), პლუტარქემ (45-125), დიონ კასიუსმა (155-235 ?)
და კაუსანიასმა (117-180 ?), არაფერი იციან იესოს შესახებ. პლინიუს უმცროსი (62-
120) მოიხსენიებს ისრაელში არსებულ „ქრისტოსის“ კულტს, მაგრამ თვით იესოს
არც ახსენებს.
როგორც ვხედავთ, ისტორიულად დადასტურებუილ ფაქტების არარსებობამ ვერ
შეუშალა ხელი ორ მილიარდზე მეტ ადამიანს, ერწმუნა მესიის არსებობა,
რომელიც სავარაუდოდ 2009 წლის წინ, ისრაელში დაიბადა. ინდური ლეგენდები
სრულიად საპირისპიროს გვამცნობს ამ მოვლენის შესახებ - ლეგენდის თანახმად,
ებრაელი წინასწარმეტყველის ჯვარცმა არ მოხერხდა, რის შემდეგადაც მან
კაშმირის ქალაქ სრინაგარს შეაფარა თავი, სადაც ცოლი შეირთო და შთამომავლობა
ეყოლა. 1766 წელს კი მისი საფლავი, რომელიც ასევე სრინაგარში მდებარეობს
ეროვნულ სიწმინდედ იქნა აღიარებული. ყოველი მცდელობა, გაიხსნას
ხსენებული საფლავი და დადგინდეს ცხედრის ასაკი, კრახით მთავრდება, რადგან
საფლავი საიმედოდ დაცულია. აქედან გამომდინარე რთულია ინდური ლეგენდის
გადამოწმება. როგორც ვხედავთ არც ამ ლეგენდის არსებობას შეუშლია ხელი
ქრისტიანობითვის, გამხდარიყო მსოფლიოს ყველაზე მასშტაბური რელიგია

ხსენებული მიზეზების გამო, რთულია არტეფაქტების არქონის შემთხვევაში
საკუთარი თეორიის დამტკიცება, მაგრამ ასევე ვხედავთ, რომ რთული, არ ნიშნავს
შეუძლებელს და სწორედ ამიტომ გადავხედოთ ჩვენს ხელთ არსებულ ცნობილ თუ
ნაკლებადცნობილ არქეოლოგიურ აღმოჩენებს, იმ იმედით, რომ მათსა და
„ღმერთების ცივილიზაციას“ შორის, ადრე თუ გვიან, კავშირს აღმოვაჩენთ.
* * *
გასული საუკუნის 50-იან წლებში, თურქეთში, გიგანტური ძვლების მრავალი
ნარჩენი იქნა აღმოჩენილი. რომ არა მათი წარმოუდგენელი ზომები,
გამოკვლევების შედეგად დამტკიცდა, რომ ეს ადამიანის ძვლები იყო. მოცემული
ზომების მიხედვით წარმოდგენილი მთლიანი ტანის ზომა ხუთ მეტრს აღწევდა.
მრავალი მსგავსი აღმოჩენა გაკეთდა ამერიკის კონტინენტზეც, სადაც ნაპოვნია
გიგანტური ადამიანების ნასახლარები, ხოლო ნაპოვნი ძვლები ნევადის
ისტორიულ მუზეუმში ინახება.

– 1958 წელს, პროფესორმა იოჰანეს ჰიურცელერმა, იტალიაში ორეოპითეკუსის
ძვლები აღმოაჩინა, რომელიც 8-10 მილიონი წლის წინ არსებობდა და მისი
აზრით ადამიანთან ახლოს მდგომ პრიმატს წარმოადგენდა.
– 3,5 მილიონი წლის ავსტრალოპითეკუსის -„ლუსის“ ძვლებს, 1994 წელს 4,4
მილიონი წლის გაურკვეველი არსების სახით, კონკურენტი გამოუჩნდა. ტიმ
უაითის თქმით, მან ადამიანისა და მაიმუნის, ორფეხზე მოსიარულე, საერთო
წინაპრის უძველესი ნარჩენები აღმოაჩინა. („Der Spiegel“, Nr. 39/1994)
– ჰომო ერექტუსის უძველესი ნარჩენები 1,8 მილიონი წლით დატირდება და
აფრიკაშია აღმოჩენილი, ხოლო მოვიანებით დაახლოებით ამავე ასაკის
ნარჩენები საქართველოსა და ინდონაზიაშიც აღმოაჩინეს.
უძველესი სამუშაო იარაღები რომელიც ეთიოპიაშია ნაპოვნი, 2,6 მილიონი
წლისაა.
– 1995 წლის 22 ნოემბრის „Basler Zeitung“ გვატყობინებს, რომ ჩინეთში, სიჩუანის
პროვინციაში, 1,9 მილიონი წლის ჰომო ერექტუსის ნარჩენებია ნაპოვნი.
მითოლოგიური გოლიათებისა და ადამიანის მსგავსი პირველყოფილი არსებების
კვალი მრავლადაა დედამიწაზე. ნაპოვნია ასევე ნასახლარები და სამუშაო
იარაღები, რომლებიც სასწაული სიდიდისაა და გაურკვეველია თუ რა არსებას
შეიძლება ეცხოვრა მსგავს ნასახლარებში.
არქეოლოგიური გათხრების შედეგად ნაპოვნი ნარჩენების მიხედვით, ძალიან
ზუსტი წარმოდგენის შექმნა შეიძლება იმაზე თუ როგორ ვითარდებოდა ადამიანი
45
დაწყებული ჰომო ერექტუსიდან. პირველყოფილი ადამიანის განვითარების
დატირება მეტად ლოგიკურად მიმდინარეობს და სწორედ მაშინ, როდესაც
პირველი დიდი ცივილიზაციები იჩენს თავს დედამიწაზე, ვაწყდებით დიდ
პრობლემას. სანიმუშო მაგალითია მაიას ცივილიზაცია, რომელიც არავინ იცის
დაზუსტებით თუ როდის ჩამოყალიბდა. მაიას წარმომადგენლები გვიტოვებენ
საოცარ ნაგებობებს, რომლებიც უზუსტესი ასტროლოგიური გათვლებით არის
აგებული, ასევე კალენდარს, რომელიც მილიონობით წლების ფარგლებში ზუსტ
მონაცემებს იძლევა და სხვა მრავალ იდუმალ ფაქტს, რის შემდეგაც თვალსა და
ხელს შუა უჩინარდებიან. იგივეს თქმა შეიძლება მექსიკაში მდებარე ქალაქ
ტეოტიუაკანზე, რომელიც საოცარი ცოდნის მქონე ცივილიზაციამ ააგო, რის
შემდეგაც გაუჩინარდა. მსოფლიოს ერთადერთ დღემდე შემონახულ საოცრებას
ეგვიპტელები გვთავაზობენ, რომლებიც პირამიდასთან ერთად მრავალ იდუმალ
შენობასა და ამოცანად ქცეულ ნაკეთობას ქმნიან. უძველესი პირამიდები ნაპოვნია
ასევე ბოსნიაში, კოსტა რიკაში, ევროპის კონტინენტის მრვალ ადგილას, ჩინეთსა
და ინდოეთში. ინკები ტოვებენ ულამაზეს მაჩუ პიკჩუს და ლეგენდად ქცეულ
ნასკას პლატოს, ხოლო ოლმეკები კი თავიდან ბოლომდე ამოცანად ქცეულ კვალს.
წარმოუდგენელი რაოდენობის მაგალითების ჩამოთვლა შეიძლება, რომლითაც
რამოდენიმე გვერდი გაივსება, მაგრამ მხოლოდ ჩამოთვლით დასრულდება
ყველაფერი, რადგან არც ერთ ჩემს მიერ მოყვანილ ფაქტს მეცნიერული ახსნა არ
აქვს. ყოველი მათგანი წარმოქმნილია გაურკვეველ დროში და გაურკვეველი
ცივილიზაციების მიერ. ჩემის აზრით სწორედ ეს არის ათასწლეულების მანძილზე
წარუშლელი კვალი, რომელიც მაღალგანვითარებულმა ცივილიზაციამ
დაგვიტოვა. უბრალოდ ბავშვური შეცდომა იქნება თუ ზემოთხსენებული
შენობების და ქალაქების აშენებას შუმერებს, ეგვიპტელებს, ინკებს და აცტეკებს
დავაბრალებთ, რადგან ამ სასწაულად კომპლექსური და რთული ნაგებობების
აშენების არანაირი საშუალება არ ჰქონია ამ დღევანდელი გადასახედიდან მეტად
პრიმიტიულად მცხოვრებ ხალხს. წიგნის მომდევნო ნაწილი დაეთმობა სწორედ
მშენებლობის ამ სასწაულებს და მათი დეტალურად განხილვის დროს შევეცდები
„ღმერთების კვალი“, რომელიც მთელ ჩვენს ისტორიას არსებობის მანძილზე
წითელ ზოლად გასდევს, კიდევ უფრო გარკვევით და გასაგებად წარმოვაჩინო.
46
7 7.
მსოფლიოს საოცრებები
ყველა ჩვენგანს სმენია მსოფლიოს შევიდი საოცრების შესახებ, რომელთაგანაც
სამწუხაროდ მხოლოდ გიზეს პირამიდებიღა შემორჩა ისტორიას. სხვადასხვა
გარემოებების და გამო დანარჩენმა ექვსმა ვეღარ მოაღწია ჩვენამდე და მათ შესახებ
გადმოცემებით თუ გვიამბობენ. ბაბილონის დაკიდული ბაღები, ჰელიოსის
ქანდაკება, ჰალიკარნასის მავზოლეუმი, არტემიდას ტაძარი, ალექსანდრიის
შუქურა და ზევსის ქანდაკება ოლიმპიაში ის საოცრებებია, რომლებიც მხოლოდ
ჩვენს წარმოდგენაში არსებობს, რადგან არც ერთ ჩვენგანს ზემოთჩამოთვლილი,
თვალითაც არ უნახავს. საინტერესოა, არსებობს თუ არა დედამიწაზე ჯერ კიდევ
აღმოუჩენელი სასწაულები, შენობების ანდაც უძველესი ქალაქების საით? ალბათ
აღარ, რადგან უკანასკნელ ასწლეულებში მსოფლიოს სხვადასხვა წამყვანმა
არქეოლოგებმა ყოველი კუთხე და კუნჭული გულდასმით შეისწავლეს და
გადათხარეს. ჰომო ერექტუსის ნარჩენების, გადაშენებული დინოზავრების,
ტეოტიუაკანის და ლეგენდარული ტროას შემდეგ, ალბათ არც თუ ბევრ
ჩვენთაგანს სჯერა მომავალში, მსგავსი ან უფრო დიდი და მნიშვნელოვანი
აღმოჩენების. მოდით საკითხს სხვა თვალით შევხედოთ - ჯერ კიდევ გეოგრაფიის
გაკვეთილიდან ვიცით, რომ ჩვენი პლანეტის ორი მესამედი წყალს უკავია და
მხოლოდ ერთი მესამედია ხმელეთით დაფარული. ასევე ისიც ცნობილია, რომ
დაახლოებით 11 000 წლის წინ მომხდარი უდიდესი კატასტროფის შედეგად,
წყლის დონემ ძლიერ აიწია და ხმელეთის ნაწილები, სადაც ქალაქები იყო
გაშენებული, წყალმა დაფარა. სავარაუდოდ სწორედ ეს მოვლენა აისახა უძველეს
შუმერულ მითებში, სადაც პირველ პირში მოსაუბრე თვითმხილველი მსოფლიო
წარღვნის ამბავს გვიამბობს. სამწუხაროდ, დღევანდელი ტექნოლოგია არ არის იმ
დონეზე განვითარებული, რომ ოკეანის ფსკერზე არქეოლოგიური გათხრები
ჩატარდეს. ანუ ელემენტარულ ლოგიკას თუ მივყვებით, დედამიწის ორი
მესამედი, ჯერ კიდევ შეუსწავლელია არქეოლოგიური თვალსაზრისით.
გავიხსენოთ აურაცხელი სიმდიდრე და ჩვენთვის უცნობი არტეფაქტები,
რომლებიც კოლუმბმა ამერიკის კონტინენტიდან ევროპაში წამოიღო. ასევე
გავიხსენოთ მისი შემდგომი ზღვაოსნები კორტესი და პისარო, რომლებიც ახალ
მიწას მხოლოდ გასაძარცვად და დასაპყრობად მიადგნენ. საზღვაო შტორმის და
მეკობრეების თავდასხმის შედეგად, საგანძურით დატვირთული მრავალი
ხოლმალდი ჩაიძირა ოკეანეში. მეოცე საუკუნეში გაჩნდნენ ეწ. განძის მაძიებლები,
რომლებიც ასეულ მეტრზე ყვინთავდნენ, რათა ფსკერზე დალექილი განძი
მიეთვისებინათ, ხოლო შემდეგ გაეყიდათ ანდაც გადაედნოთ და ამ გზით
გამდიდრებულიყვნენ. ასე და ამგვარად დაიკარგა მრავალი არტეფაქტი, რომელსაც
დღეს ისტორიაში შეიძლება უდიდესი როლი ეთამაშა, მაგრამ ჩვენი წინაპრების
47
უზუსტესი გათვლებით აგებულმა (ჩემის აზრით) მსოფლიოს რამოდენიმე
საოცრებამ ყველაფრის და მიუხედავად მაინც მოაღწია დღევანდელ დღემდე.
ვიდრე ჩემთვის ყველაზე მეტად ყურადღებამისაქცევი მაგალითების განხილვაზე
გადავიდოდეთ, ალბათ საინტერესო იქნება თუ ფართო მასისთვის შედარებით
უცხო აღმოჩენების მოკლე ჩამონათვალს გადავავლებთ თვალს.
- ბაჰამის კუნძულებთან ნაპოვნი პირამიდის და მეგალითური შენობების ასაკი
დაახლოებით 12 000 წლით თარიღდება, რაც იმას ნიშნავს, რომ ოდესღაც ეს
ნაგებობები ხმელეთზე იდგა.
- ბუდისტურ ტაძარში ნაპოვნი 5000 წლის ხელნაწერი, გვამცნობს, რომ ჩინეთში
ნაპოვნი პირამიდები „ძალიან ძველია“.
- ინდოეთის ნაპირებთან ნაპოვნია ქალაქები, რომელთა ასაკიც დაახლ. 9000
წელია.
- კუნძულ მალტაზე ნაპოვნია მინიმუმ 8000 წლისწინანდელი ადამიანის კვალი.
- ტიტიკაკას ტბასთან ნაპოვნია ტიაჰუანაკოს ცივილიზაციის კვალი, რომლის
ასაკიც დღემდე დაუდგენელია.
- ასევე ნაპოვნია პირამიდები მესოპოტამიის, ბოსნიის, სპარსეთის ყურის, კანარის
კუნძულების, ტიბეტის და ავსტრალიის ტერიტორიაზე - უმეტესობა მათგანის
ასაკი დაუდგენელია.
და ბოლოს, 1985 წელს, იაპონელმა მყვინთავმა კიჰაშირო არტაკემ, აღმოაჩინა
იაპონიის ზღვაში ჩაძირული მეგალითური ნაგებობები. ეს ადგილი ნაპირიდან 300
კილომეტრის მოშორებით, 30 მეტრის სიღრმეზე მდებარეობს. „წყნარი ოკეანის
ატლანტიდად“ წოდებულ ტერიტორიაზე მდებარეობს 25 მეტრი სიმაღლის და 100
მეტრი სიგრძის პირამიდა, რომლის ასაკიც დაახლოებით 12 000 წლით
თარიღდება. ერთ ერთ ვებსაიტზე გამოქვეყნებული ინფორმაციის მიხედვით,
მეცნიერების გარკვეული ჯგუფი უარყოფს მეგალითური ნაგებობების ხელოვნურ
წარმომავლობას და ამტკიცებს ჩაძირული ქალაქის ბუნებრივ წარმოშობას. მათი
აზრით, თეორიულად შესაძლებელია, რომ ვულკანურმა ქანებმა მსგავსი
იდეალური ფორმები შეიძინოს. მოცემულ ფოტოებზე აღბეჭდილია არტაკეს
აღმოჩენა რაც დაგეხმარებათ თავად განსაჯოთ ასეულობით ტონა სიმძიმის
იდეალური ფორმის პლატფორმების ბუნებრივი წარმოშობის შესაძლებლობა.
„იაპონიის პირამიდების შესახებ არაფერს ამბობენ, რადგან დღეს შეუძლებელია
მათი ნამდვილი ასაკის გამოაშკარავება.... მათი მინიმალური ასაკი ეწინააღმდეგება
მეცნიერებას“ - წერს მარიო კინაპელი ჩაძირული ქალაქისადმი მიძღვნილ
სტატიაში.

არამარტო „იაპონური პირამიდები“, არამედ ნებისმიერ ჩემს მიერ ჩამოთვლილი
აღმოჩენა ეწინააღმდეგება ჩვენს მიერ სკოლაში ნასწავლ ისტორიულ ფაქტებს, რომ
აღარაფერი ვთქვათ კრეაციონისტულ და სხვა თეოლოგიურ მოსაზრებებზე.
თუ შეამჩნიეთ, ნებისმიერი აღმოჩენა, მინიმუმ 5000 წლით თარიღდება. ხშირად
ფიგურირებს 11 000 ან 12 000 წელი, რომელიც ზუსტად ემთხვევა დედამიწაზე
მომხდარ კატასტროფას, რომელმაც როგორც უკვე ავღნიშნე, წყლის დონის მატება
გამოიწვია. სწორედ ამ ლოგიკის მიხედვით, უკვე შეიძლება თამამად აღინიშნოს,
რომ ყველა ის თეორია, რომელიც სამყაროს ასაკს რამოდენიმე ათასი წლით
განსაზღვრავს, მცდარი და რეალობას მოკლებულია.
ეგვიპტის პირამიდებსა და სფინქსის ზირში არსებული წყლის ეროზია, მინიმუმ 11
000 წელს გვამცნობს, რაც კიდევ ერთხელ გამორიცხავს ფანატიკურ აზრებს,
დედამიწის ექვსი, შვიდი ან თუნდაც ოცი საუკუნის წინ შექმნაზე.
ალბათ ნებისმიერი მოაზროვნე ადამიანი დამეთანხმება ორ ფაქტში - 1. ისეთი
კომპლექსური ნაგებობები, როგორიც პირამიდებია, შეუძლებელია თვითონ ან
ბუნების მიერ შექმნილიყო. 2. ამ ლოგიკიდან გამომდინარე, დედამიწაზე
რამოდენიმე ათასი წლის წინ არსებობდა ცივილიზაცია ან ცივილიზაციები,
რომელთაც ძალა შესწევდათ აეგოთ მსგავსი მეგალითური ნაგებობები.
გაურკვეველია ერთი რამ - შესწევდა საუკუნეების თუნდაც 30-40 საუკუნის წინ
ადამიანს (რომელიც ისტორილი ფაქტების მიხედვით, რკინის დამუშავებას არ
სცნობდა) ძალა, აეგო ნაგებობებიმ რომლებიც დღემდე ამოცანადაა ქცეული?
ჩემი აზრით ეს გამორიცხულია. ოცდამეერთე საუკუნის ადამიანთან შედარებით,
ეგვიპტელები, შუმერები, მესოამერიკელები და ჩინელები განვითარების მეტად
49
დაბალ საფეხურზე იდგნენ და საეჭვოა მათ ასეთი შედეგებისთვის სხვისი
დახმარების გარეშე მიეღწიათ. დღევანდელ მეცნიერებს, ისიც ვერ დაუზუსტებიათ
თუ რა გზით აშენდა ესა თუ ის ნაგებობა რის გამოც უბრალოდ იძულებული არიან
ყოველივე „ამოუხსნელი“ ძველ ხალხებს მიაწერონ და ნებისმიერ კითხვას პასუხი
გასცენ, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში დღემდე ჩვენთვის ცნობილი ათასობით
ფაქტის უარყოფა მოუწევთ, რაც მათს სტილს რა თქმა უნდა არ შეესაბამება.
იცით თუ არამ რომ მაიას ცივილიზაცია ფლობდა კალენდარს, რომელიც
თანამედროვე გამოთვლებზე ბევრად ზუსტია? ნუთუ არავის ებადება კითხვა - ს ა
ი დ ა ნ ? დოგონის ტომი ფლობდა დაწვრილებით ინფორმაციებს ვარსკვლავ
სირიუსის და მისი თანამგზავრის სირიუს B - ს შესახებ, რომელიც თითქმის
უჩინარია სირიუსის დიდი გამოსხივების გამო. გსმენიათ როდესმე დოგონის
ტომის ანდაც მათი ობსერვატორიის შესახებ?
ერთეულები თუ იცნობენ დოგონის ტომს, ხოლო ობსერვატორიაზე არც ერთ
თქვენგანს არაფერი სმენია, რადგან მსგავსი დაწესებულება მათ არასოდეს
ჰქონიათ.
ასეულობით მსგავსი მაგალითის ჩამოთვლა შემიძლია, რომელსაც არანაირი
მეცნიერული ახსნა არ აქვს. ყველაფერი კი ძალზედ ელემენტარულია -
დღევანდელი გადასახედიდან დანახული პრიმიტიული ცივილიზაციები,
რომლებიც ერთ დროს ნადირობითა და თევზჭერით თავს ძლივს ირჩენდნენ
(ხოლო ზოგიერთი მათგანი კანიბალიზმითაც კი იყო დაკავებული), ვერასოდეს
შეძლებდნენ ტეოტიუაკანის და სტოუნჰენჯის აგებას, რადგან ქვის ხანის
ადამიანისთვის მსგავსი რამ უბრალოდ შეუძლებელი იყო, იმის და მიუხედავათ
აწყობს თუ არა დღევანდელ მეცნიერებას ეს.
8.
2012 . . . ?
Das, wobei unsere Berechnungen versagen, nennen wir Zufall.
Albert Einstein (1879 – 1955)
- მაიას ცივილიზაციის წარმოშობა და გაქრობა ბურუსით არის მოცული.
- ნიკოლაი გრუბეს12 დამსახურებაა, რომ დღესდღეობით დაახლოებით 400
იეროგლიფის წაკითხვა ხერხდება.
- მაიას ცივილიზაცია თვლის სისტემაში ფიგურირებდა ნოლი, მაშინ
როდესაც არაბებმა მსგავსი სისტემა 814 წელს, ხოლო ევროპელებმა
მეთორმეტე საუკუნეში გამოიყენეს.
12 ნიკოლაი გრუბე - 1962 წელს დაბადებული ამერიკანისტი, რომელიც მაიას იეროგლიფური
დამწერლობის შესწავლიტ არის დაკავებული.
50
- ...მათ არ იცოდნენ რა იყო ბორბალი, ხოლო რკინის დამუშავება სხვა
ცივილიზაციებზე ბევრად გვიან წამოიწყეს.
- ...მაიას ქრონოლოგია ჩვ. წ. აღ. - მდე 3114 წელს იწყება. რადგან ცნობილია,
რომ მათი კულტურა ჩვ. წ. აღ. - მდე არც თუ ისე დიდი ხნის წინ
აღორძინდა, აღნიშნული თარიღი ძალიან ადრეული ჩანს ... ამ ფაქტის
ამოხსნა ჯერ ჯერობით არ მოხერხებულა.
- სხვა კალენდარული ციკლების პარალელურად გამოთვლა ვენერას
კალენდრითაც ხდებოდა, რომელიც 584 დღეს მოიცავდა... თანამედროვე
გამოთვლების მიხედვით კი ვენერას კალენდრის ხანგრძლიობა 583,92 დღეა.
- საკითხავია, ინდიელებმა, რომლებმაც ბორბლის, ასევე მეტალის არსებობის
შესახებ არაფერი იცოდნენ, როგორ შეძლეს მსგავსი გამოთვლების
შესრულება...აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ დროის გამომთვლელ არანაირ
ზუსტ პრინციპს არ ფლობდნენ. გამორიცხულია, რომ მათ წყლის ან ქვიშის
საათით ესარგებლათ...მათი ტექნიკური შესაძლებლობები თვალის ზომით,
სამკუთხედით და ჩრდილების ზომვის პრინციპებით შემოიფარგლებოდა.
ეს ის რამოდენიმე სტერეოტიპული ციტატაა, რომელიც მაიას ცხოვრების ამსახველ
ნაშრომებში გვხვდება სხვადასხვა წიგნებსა თუ ვებსაიტებზე. პირადად ჩემთვის,
მაიას კულტურა, ყველაზე ბურუსით მოცული, მაგრამ ამასთანავე, ყველაზე
საინტერესო და გარკვეულ საკითხებში, ყველაზე ადვილად ამოსახსნელი
ფენომენია. ჩვენთვის უკვე კარგად ნაცნობი ინდიელის, „თეთრი დათვის“
სიტყვებს მოვიშველიებ - არქეოლოგების ჯგუფს, რომელმაც მას მაიას შესახებ
რამოდენიმე კითხვა დაუსვა, უპასუხა - „ჯერ ჩვენი უნდა გაიგოთ (გულისხმობდა
ძველ ამერიკულ კულტურებს - ავტ.) და შემდეგ შეძლებთ მაიას ნაქალაქარის
საიდუმლოს ამოხსნას.“ მოგვიანებით დავრწმუნდებით, რომ ეს ადამიანი ცამდე
მართალი იყო.


ტიკალი
ტიკალი მაიას უძველესი ქალაქია რომელიც ისტორიის თანახმად ჩვ. წ. აღ. -მდე
VIII საუკუნეში უკვე არსებობდა. ტიკალში განლაგებულ 16 კვადრატულ
კილომეტრზე ნაპოვნია 3000 - მდე საცხოვრებელი სახლი, სასახლე, პლატფორმა
ბურთის სათამაშო მოედანი და პირამიდა, რომლებიც ერთამანეთთან ქუჩებით
არის დაკავშირებული. ისტორიკოსების აზრით ჩვ. წ. აღ. I საუკუნეში, მოსახლეობა
50 000 – 90 000 ადამიანს აღწევდა. ქალაქი 1840 წელს აღმოაჩინეს.


საინტერესოა ის, რომ ტიკალის მიდამოებში არსად მოიძებნება ტბა ან მდინარე,
რაც მეტად არახელსაყრელია ამ ტევადობის ქალაქისთვის. ნაპოვნია წყლის
გაყვანილობები და კანალიზაციის მსგავსი არხები, მაგრამ მაინც გაურკვეველია
თუ რატომ აშენდა ქალაქი ამგვარ მშრალ ადგილას. შემთხვევითობა? ჩვენ მალე
დავინახავთ, რომ ამ საოცარ კულტურაში შემთხვევითობას ადგილი არასოდეს
ჰქონია.
დღემდე გაუგებარია თუ რა დანიშნულება ჰქონდა აურაცხელ პირამიდებს,
რომელიც მესოამერიკელმა ხალხმა დაგვიტოვა. ტიკალის ყველაზე მაღალი
პირამიდა 70 მეტრია. როგორც მოისაზრება, პირამიდები სამარხების ფუნქციას
ასრულებდა, რადგან რამოდემინე მათგანის ზემო ნაწილზე მოთავსებულია
კამერები, სადაც სავარაუდოდ შეძლებული და გავლენიანი პირების
განისვენებდნენ. სხვა შენობების გვერდით, ყურადღებას ასევე გიგანტური (120 x
75) მოედანი იქცევს, რომელიც ორ ტაძარს შორის მდებარეობს, ხოლო ქალაქის
აკროპოლისი კი ორმაგ ფართობზეა გადაჭიმული. დღესდღეობით
წარმოუდგენელია თუ რა დანიშნულება ჰქონდა ტიკალის გიგანტურ მოედნებს,
ქუჩების მსგავს გზებსა და პირამიდებს, მაგრამ ერთი რამ ცხადია - ტიკალი
52
შემთხვევით არ მდებარეობს მსგავს „არაპრაქტიკულ“ ადგილას, რადგან ქალაქის
დაარსებიდანვე, ტერიტორია ზუსტად იქნა შერჩეული. მაიას გიგანტური ქალაქი
უზუსტესი ასტრონომიული გათვლებით არის აგებული, სადაც ყოველ შენობას
გარკვეული დანიშნულება აქვს.
პალენკე
მექსიკის ტერიტორიაზე მდებარე პალენკე, რომელიც 1987 წლის შემდეგ
იუნესკოს საერთაშორისო მემკვიდრეობის ქალაქად არის აღიარებული, მაიას
ცივილიზაციის ერთ ერთი უმნიშვნელოვანესი ცენრტი იყო. სავარაუდოდ მისი
ისტორიული სახელია ბააკალ.
პალენკეს ცენტრს წარმოადგენს წარწერებიანი ტაძარი და მის მოპირდაპირე
მხარეს მდებარე სასახლე.
100 X 80 მეტრის ფართობზე აშენებული სასახლე არქეოლოგების აზრით, 120
წლის მანძილზე, რამოდენიმე ეტაპად შენდებოდა. პლატფორმებზე აგებული
სასახლე, რამოდენიმე ნაგებობიან შედგება და ცენტრში მოთავსებულია კოშკი,
რომელიც სავარაუდოდ სათვალთვალო პუნქტის როლს ასრულებდა. შენობაში
ნაპოვნია მრავალი წარწერა, რომელიც პალენკეს სამი მეფის ტახტზე ასვლის
ფაქტებს ასახავს.

სასახლის მოპირდაპირე მხარეს, საფეხურებიან პირამიდაზე მდებარეობს
წარწერებიანი ტაძარი, რომელიც სავარაუდოდ 690 წელს კინიჩ კან ბალამ მეორემ
ააშენა. ტაძარში, ნაპოვნი და გაშიფრულია 187 000, 370 000 და 1 247 653 წლიანი
ასტრონიმიული გამოთვლები, რომლებიც, როგორც მოგვიანებით შეიტყობთ მაიას
კალენდარული სისტემის საწყის პუნქტს ათასობით წლით სცილდება.

პარიზში დაბადებულმა მექსიკელმა არქეოლოგმა დოქტორ ალბერტო რუს
ლულიერმა, 1952 წლის 15 ივლისს, საიდუმლო ჩასასვლელი აღმოაჩინა,
რომელმაც მეცნიერი ბარელიეფებით შემკულ ოთახამდე მიიყვანა სადაც
მესოამერიკულ ტერიტორიაზე ჩატარებული არქეოლოგიური სამუშაოების
უდიდესი სენსაცია დაფიქსირდა. ოთახში, სავარაუდოდ, მოთავსებული იყო
კ´ინიჩ კან ბალამის მამის პაკალის 20 ტონიანი სარკოფაგი. როგორც მაიას
კალენდრის მუშაობის პრინციპის წაკიტხვისას შეიტყობთ, დატირებები რომელსაც
დღევანდელი მეცნიერები მაიას ხელნაწერებიდან პირდაპირი გადმოთვლით
გვთავაზობენ, შესაძლებელია არ შეესაბამებოდეს სიმართლეს და აქედან
გამომდინარე დაზუსტებით მტკიცება იმისა, რომ სარკოფაგი პაკალს
განეკუთვნებოდა, შეუძლებელია. სენსაციური კი ის 5 ტონა სიმძიმის ქვა იყო,
რომელიც საკროფაგს ეფარა. დააკვირდით სურათს:


მეორე სურათი ზუსტი გრაფიკული ასლია, რომელიც ქვის შესახებ გაცილებით
მეტ წარმოდგენას შეგიქმნით. ალბათ შეამჩნიეთ რომ მეტად რთულია გრავიურაზე
დავინახოთ და წარმოვიდგინოთ ინდიელი ბელადი, რომელიც ერთ დროს
პალენკეს მართავდა. აშკარაა, რომ ჩვენს წინ არის უცნობი არსება (თუნდაც
პაკალი), რომელიც გაურკვეველ ტექნიკურ ხელსაწყოს მართავს.



შედარებისათვის გაგაცნობთ ოფიციალურ დასკვნას, რომელიც მეცნიერებმა ქვის
შესწავლის შემდეგ გამოაქვეყნეს - მათი აზრით ქვაზე გამოსახულია ინდიელების
ბელადი პასალი (რომელიც მაიას ხელნაწერის მიხედვით მოხუცებულ ასაკში
დაახლ. 80 წლის გარდაიცვალა - ავტ.). რელიეფზე გამოსახულია მომენტი,
როდესაც პასალი ზეციური ხის ქვეშ ზის, რაც სიმბოლურად იმის მაჩვენებელია,
რომ ბელადი მიწიერიდან, ციურ სამყაროში გადადის.
სარკოფაგის გახსნის შემდეგ ლულიერმა ოფიციალურ კომენტარში განაცხადა,
რომ პასალის მუმიას გაურკვეველი მიზეზის გამო არ აღმოაჩნდა მაიას ტომისთვის
დამახასიათებელი გაქლიბული კბილები. მას შემდეგ, რაც გაირკვა რომ
სარკოფაგის გარეთ მდებარე რამოდენიმე მუმია, მასზე ბევრად უკეთესად იყო
შენახული, ლულიერმა მაშინვე შეცვალა ჩვენება. დაინტერესებული პირების
თვალის ასახვევად, მეცნიერმა შეცდომა აღიარა და აღნიშნა რომ მუმიას კბილები
გაქლიბული აღმოაჩნდა. როგორც არქეოლოგიური დასკვნებიდან ვიცით, პასალის
ჩათვლით, საცავში მდებარე რამოდენიმე ცხედარი ერთ პერიოდში იქნდა
მუმიფიცირებული. გაურკვეველია თუ რატომ განადგურდა ინდიელების
ბელადის ცხედარი იმ ზომაზე, რომ მისი თავის ქალის ფორმაც კი შეეცვალა, ხოლო
55
მისი „მხლებლები“ კი რამოდენიმე მეტრის მოშორებით იდეალურ ფორმაში
იმყოფებოდნენ. ამ ყველაფერს კი ის ფაქტი აგვირგვინებს, რომ აღმოჩენიდან
დღემდე შეუძლებელია სპეციელური ნებართვის გარეშე იმ ოთახის
დათვალიერება, რომელშიც ჩემის აზრით უცხო ცივილიზაციის წარმომადგენელი
განისვენებდა. სავარაუდოდ, მასზე ლაბორატორიული სამუშაოები დიდი ხნის
ჩატარებული და დავიწყებას მიცემულია, მაგრამ ბოლომდე გაუგებარია თუ რატომ
იკრძალება ტაძრის საიდუმლო ჩასასვლელში ჩვეულებრივი ტურისტის ჩასვლა,
მაშინ როდესაც პალენკეს ნებისმიერი სხვა ადგილის დაუბრკოლებელი
დათვალიერებაა შესაძლებელი? – იქ ხომ მხოლოდ პასალის ჩვეულებრივი მუმია
განისვენებდა?
დააკვირდით სურათის მარცხენა მხარეს მდებარე სხეულს, რომელიც
მეცნიერების აზრით ხეს უნდა წარმოადგენდეს და შეეცადეთ დაიჯეროთ
მხატვარი ანდაც მოქანდაკე ინდიელის არსებობა, რომელსაც ხე, მსგავსი უცნაური
და რთული კოსტრუქციის წარმოუდგენია. ასევე დაარკვირდით გამოსახული
არსების ორივე ხელს, რომლებიც სავარაუდოდ გარკვეულ სამუშაოს ასრულებენ
და ბოლოს მარცხენა ფეხი, რომელიც აშკარად ერთ ერთტექნიკურ ნაწილს
ებჯინება. ნამდვილად არ ვარ პირველი ადამიანი, რომელმაც გრავიურაზე
ერთგვარი ტექნიკური ხელსაწყო ანდაც საფრენი აპარატის კაბინა დაინახა, რადგან
60 - იანი წლებიდან დაწყებული, პრე ასტრონავტიკით დაკავებული ყოველი
ადამიანი, პალენკეს ქვის შესახებ, იგივეს აუწყებდა მსოფლიოს. სარკოფაგის
დანახვისას, დღემდე ვცდილობ წარმოვიდგინო ადამიანი, რომელიც წმინდა ხის
ქვეშ ზის და სიკვდილის შემდეგ სხვა განზომილებაში გადადის, მაგრამ ამაოდ.
ჩემთვის სურათი აშკარაა - ქვაზე გამოსახულია მაიას ცივილიზაციის მთავარი
„ღმერთი“ კუკულკანი ან რომელიმე სხვა პრეისტორიული ასტრონავტი, რომელიც
ერთ დროს, ქუხილით დედამიწაზე დაეშვა. სამწუხაროდ, ალბათ საიდუმლოდ
დარჩება ის, თუ რა არსება განისვენებდა პალენკეს ტაძრის საიდუმლო ოთახში.
ჩიჩენ იცა
ჩიჩენ იცა, მექსისიკ ნახევარ კუნძულ იუკატანიზე მდებარე უმნიშვნელოვანესი
პუნქტია, რომელიც ხელნაწერის მიხედვით 435-455 წლებში დაარსდა, მაგრამ იქვე
ნაპოვნია 879 წლით დატირებული მასალა, რომელიც ამ ვარაუდს უარყოფს.
ასევე ხელნაწერები გვამცნობენ, რომ ქალაქი ოდესღაც „ღმერთმა“ კუკულკანმა
დააარსა (რაც ჩემთვის საკმარისია ვივარაუდო, რომ ქალაქი ბევრად ძველია ვიდრე
ამას არქეოლოგები გვამცნობენ).
ქალაქის ცენტრში მდებარე 30 მეტრის სიმაღლის კუკულკანის პირამიდა,
უმთავრეს შენობას წარმოადგენს. პირამიდას ოთხივე მხრიდან დატანებული აქვს
კიბეების რიგი, თითო 91 საფეხურით (4 X 91 = 364). პირამიდის თავზე, ერთ დიდ
საფეხურზე მდებარეობს კუკულკანის ტაძარი. შენობის ყველა საფეხური ერთად
ჯემში რიცხვ 365 გვაძლევს, რაც წელიწადის დღეებს შეესაბამება. გაზაფხულისა
და შემოდგომის ბუნიობისას, დატანებული კიბის გასწვრივ ჩანს გველის ფორმის
ჩრდილი რომელიც კუკულკანს (ფრთოსან გველს) განასახიერებს. წელიწადის ამ
დროს ასევე შეიმჩნევა პირამიდის კედლებზე წარმოქმნილი შუქ-ჩრდილის
56
ეფექტი. ეს ყველაფერი მიუთითებს უზუსტეს ასტრონომიულ და გეომეტრიულ
გამოთვლებზე, რომელიც პირამიდის მშენებლებმა ოდესღაც ჩაატარეს.

ტლაჩტლი
1528 წელს, კარლ მეხუთეს კარზე, მეტად საინტერესო თამაშის პრემიერა შედგა.
ერნანდო კორტესმა იმპერატორს აცტეკების სპორტული სანახაობა უძღვნა
საჩუქრად. ამერიკის კონტინენტიდან ჩამოყვანილმა ინდიელებმა გრანადას
ერთერთ მოედანზე, სამკვდრო სასიცოცხლო თამაში გამართეს, რომელსაც
ტრაჩტლი ეწოდებოდა.
თამაში მრგვალი და ელასტიური მასალისგან (რომელიც შემდეგ ევროპამ
კაუჩუკის სახელით გაიცნო) დამზადებული ბურთით მიმდინარეობდა და წესები
მეტად მარტივი იყო - დაუშვებელი იყო ბურზე ხელით და ფეხის ტერფებით
შეხება და ასევე მისი მიწაზე დავარდნა. მოთამაშეები, იდაყვების, მუხლების,
თეძოების უსწრაფესი მოძრაობებით ბურთის ჰაერში შენარჩუნებას ცდილობდნენ.
მიზანი, მოედნის შუაში მოთავსებული რკინის რგოლი იყო, სადაც ბურთის
ჩაგდების შემთხვევაში, გუნდი ქულას მოიპოვებდა. ერთი შეხედვით უწყინარი
თამაში, ნამდვილად სამკვდროსასიცოცხლო გამოდგა. დასახიჩრებული
მოთამაშეები მოედნიდან გაჰყავდათ.
ტლაჩტლი აცტეკებმა მაიას კულტურისგან გადაიღეს, სადაც რეზინის ბურთი
პლანეტას განასახიერებდა, რადგან მათი აზრით, „ღმერთები“ სწორედ
პლანეტებით თამაშობდნენ, ხოლო სამყარო, მათი სათამაშო ადგილი იყო.
დამარცხებული გუნდის კაპიტანი, „ღმერთებს“ ეწირებოდა მსხვერპლად, ხოლო
გუნდის სხვა წევრები კი მონის სტატუსს ღებულობდნენ, ხოლო უარეს
შემთხვევაში კაპიტნის ბედსაც კი იზიარებდნენ.
ეშმაკისეული ხელნაწერები
1524 წელს, 25 წლის დიეგო დე ლანდამ და მისმა თანმხლებმა ბერებმა, მეტად
„საპასუხისმგებლო“ მისია მიიღეს ეკლესიისგან, რომელიც ფრანცისკო მონტეხოს14
მიერ დაპყრობილი და მიწასთან გასწორებული იუკატანის ნახევარკუნძულის
მცხოვრები 300 000 ინდიელის გაქრისტიანებას ითვალისწინებდა. მას შემდეგ რაც
დე ლანდამ მაიას ენა საფუძვლიანად შეისწავლა, გუნდი ინდიელების
„განათლებას“ შეუდგა, რასაც ის პირადად ხელმძღვანელობდა. გაიცა ბრძანება
ყველანაირი „წარმართული“ ნაკეთობის თუ ხელნაწერის კონფისკაციისა,
რომელიც საბოლოო სისრულეში 1562 წელს მოვიდა. 5000 „წარმართული“ ხატი,
200-მდე სხვა საკულტო ნაკეთობა, 30-მდე მეცნიერული და რელიგიური
ნამუშევარი და სხვა მრავალი ნიმუში, რომელიც საუკუნეების მანძილზე
იქმნებოდა, წამების განმავლობაში კოცონზე დაიწვა და უდიდესი ცოდნის კვალი
გაქრა.
„დამწვარი იქნა უდიდესი ნაწილი წიგნებისა და ხელნაწერებისა, რომლებიც
ეშმაკისეულ ტყუილებს შეიცავდა...“ - ამბობს დიეგო დე ლანდა ჩანაწერებში.

სრულიად შემთხვევით ნაპოვნი იქნა დე ლანდას ჩანაწერები სახელად Relatcion de
las cosas de Yucatan (ცნობები იუკატანში მომხდარის შესახებ), სადაც ის
დაწვრილებით აღწერს, თუ როგორ მოიპოვებდა ნდობოთ აღჭურვილი
ინდიელების დახმარებით ამა თუ იმ ხელნაწერს, რომლებიც იეროგლიფების და
კალენდარული გამოთვლების სახით, ავის მომასწავებელ და საშიშ ცნობებს
შეიცავდნენ. დე ლანდა იმასაც გვაცნობებს თუ რამხელა დანიშნულება ჰქონდა
ინდიელებისთვის ამ უნიკალურ ხელნაწერებს - „ტომის ბელადები, პირველ რიგში
ხელნაწერების გადარჩენას ცდილობდნენ...“(Relatcion de las cosas de Yucatan)
ასევე ესპანელი მისიონერი, ხოსე დე აკოსტა კი წერს: „იუკანანში მრავალი წიგნი
მოიპოვებოდა, სადაც ინდიელები ბუნებისა პლანეტების შესახებ ცნობებს
გადმოსცემდნენ“. (Yucatan before and after the conquest).
როგორც ვხედავთ, შუასაუკუნეების ევროპულმა კულტურამ, „ქრისტიანული
მისიის სახით“ (რომელსაც ჩემის აზრით, ქრისტეს იდეოლოგიასთან, სამწუხაროდ,
საერთო არასოდეს არაფერი ჰქონია), უდიდესი როლი ითამაშა „ეშმაკისეული“
ცივილიზაციების დამხობაში. სამწუხაროდ გამდიდრების სურვილით
შეპყრობილმა მაღალსაფეხურზე მდგომმა პირებმა, მეტად მახვილგონივრულად
გამოიყენეს დე ლანდას მსგავსი ადამიანები, რასაც სამწუხაროდ ცოტა ვინმე თუ
მიხვდებოდა იმ პერიოდში. ეს არის, ჩემის აზრით, ყველაზე მძიმე და სისხლიანი
პერიოდი ქრისტიანობისა და მსოფლიოს ისტორიის ფურცლებზე, რადგან
მეთორმეტე საუკუნიდან მოყოლებული, სწორედ ამ პერიოდში განიცდიდა
ინკვიზიცია რენესანსს. აურაცხელი სიმდიდრით დატვირთული ხომელადები
მოემართებოდა „ახალი მიწიდან“ ევროპისაკენ. მაგრამ სამწუხაროდ ნამდვილი
სიმდიდრე, რომელსაც მესოამერიკული ცივილიზაციები ფლობდნენ, წლების
მანძილზე უმოწყალოდ ხვდებოდა ხეცხლის მსხვერპლი. ასე გადადგურდა
უდიდესი ხალხის ცოდნა, რასაც კაცობრიობა ბევრად გვიან, მხოლოდ
საუკუნეების შემდეგ მიხვდა.
* * *
1666 წელს სევილიაში დაბადებული ისტორიკოსი ბერი ფრანცისკო ხიმენესი, 1687
წელს გუატემალას, კერძოდ კი ქალაქ ჩიჩიკასტენაგოს15 ესტუმრა, სადაც მან კიჩეს,
კაქჩიკელის და თცუტუილის (Quiche, Kaqchikel, Tzutuhil16) ენები შეისწავლა. 1702
წელს მან შემთხვევით, ჩიჩიკასტენაგოს ტაძარში, მაიას წმინდა წიგნი პოპოლ ვუ
(Popol Vuh) აღმოაჩინა, რომელიც განადგურების ნაცვლად, შეინახა და ესპანურად
თარგმნა. სავარაუდოდ პოპოლ ვუ -ში 1550 წელს, ინდიელებმა კიდევ ერთხელ
გადმოსცეს ცოდნა, რომელიც კონკისტადორებმა ერთ დროს ფერფლად აქციეს.

ხელნაწერში, დაწვრილებით არის აღწერილი მაიას ისტორია სამყაროს შექმნის
დღიდან, კიჩეს სამეფოს ჩამოყალიბება და პირველი მეფეები, რომელთაც
ღმერთების სისხლი ჰქონდათ. ასევე მოცემულია ჩვენთვის უკვე კარგად ნაცნობი
გადმოცემები სამყაროსა და პირველი ადამიანის შექმის შესახებ. ხელნაწერში
ვხვდებით ღმერთების მიერ ენების არევის ფაქტს (გაიხსენეთ მითი ბაბილონის
გოდოლის შესახებ), რამაც ტომებს შორის არეულობა გამოიწვია. ასევე
ზედმიწევნით არის ახსნილი სხვადასხვა ტომის გენეალოგია.
როგორც უკვე ავღნიშნე, პოპოლ ვუში ვხდებით ფაქტებს, რომელიც
ძველაღთქმისეულ გადმოცემებს ემთხვევა. ტექსტის შესწავლის შემდეგ მრავალი
კომენტარი გაკეთდა იმის შესახებ, რომ მაიას წმინდა წიგნი, უბრალოდ
ქრისტიანული იდეოლოგიის გავლენის შედეგად შეიქმნა და სწორედ ამით
აიხსნება მსგავსება ორ ხელნაწერს შორის. შუმერული ეპოსი გილგამეშის შესახებ,
ჩვენს ხელთ არსებული უძველესი ხელნაწერია, რომელშიც ვხვდებით ცნობებს
წარღვნის შესახებ. ვინც ამ ხელნაწერს იცნობს, ალბათ დამეთანხმება იმაში, რომ
გადმოცემები ზუსტად ემთხვევა მოსეს მანუსკრიპტს და თუ იმასაც
გავითვალისწინებთ, რომ გილგამეშის ეპოსში წარღვნის ამსახველი ფაქტები
პირველ პირშია მოთხრობილი, ადვილი მისახვედრია, რომ ამ ყველაფერს
წყალდიდობას გარადჩენილი თვითმხილველი გვიამბობს. არსებობს ასევე
ვარაუდები, რომ მოსემ, რომელიც ფარაონის კარზე მეტად პატივცემული პირი იყო
და რა თქმა უნდა სამეფო ბიბლიოთეკით სარგებლობა შეეძლო, გილგამეშის
ეპოსის აღმოჩენის შემდეგ შექმნა ძველი აღთქმის გარკვეული ნაწილი. ეს რა თქმა
უნდა უბრალო ვარაუდია, რომლის დამკკიცებაც ალბათ არასოდეს მოხდება,
მაგრამ აქ მთავარი სულ სხვა რამ არის - ჩემთვის გაუგებარია თუ რატომ არ
60
შეეძლო დედამიწის სხვადასხვა ნაწილში მცხოვრებ ხალხს გადმოეცა ამბავი იმ
დიდი კატასტროფისა, რომელიც დაახლ. 11 000 წლის წინ ნამდვილად მოხდა და
რომელმაც დედამიწის უდიდესი ნაწილი დატბორა? აქ ხომ არ არის საუბარი
ბუნების ყოველდღიურ მოვლენაზე, რომელიც მხოლოდ ისრაელში, ეგვიპტეში ან
სხვა რომელიმე ქვეყანაში შეიძლებოდა მომხდარიყო? საუბარია კატასტროფაზე,
რომალმაც დედამიწის მოსახლეობის დიდი ნაწილი იმსხვერპლა. ამით იმის თქმა
მინდა, რომ ლოგიკა, რომლითაც ხშირად პოპოლ ვუსადმი მიდგომა ხდება,
მცდარი და ყველანაირად გაუმართლებელია. ეს მორიგი თავის დაძრომაა იმ
გაურკვეველი მდგომარეობიდან, რომელშიც დღესღეობით ძველი კულტურების
შემსწავლელი მეცნიერების გარკვეული ნაწილი იმყოფება. შვეიცარელმა
ფილოსოფმა, იოჰან კასპარ ლავატერმა (1741-1801) ძველი კულტურების
გადმოცემებში, „ბუნების რელიგიები“ ამოიცნო. მისი აზრით ღვთაებები,
რომელსაც ძველი ხალხები აღიარებდნენ, უბრალოდ ბუნების სტიქიებს და
სხვადასხვა მოვლენებს წარმოადგენდნენ, რომლებსაც მაშინდელი მოსახლეობა
უფრთხოდა. მეტად საინტერესო განცხადებაა ! ! !
თხრობას იმ ოთხი ხელნაწერის წარმოდგენით განვაგრძობ, რომელმაც მაიას
ცივილიზაციის ნამდვილი სახე წარმოგვიჩინა, რის შემდეგად თავად განსაჯეთ
შეიძლებოდა თუ არა მსგავსი მატერიალის მქონე ხალხს, ელვა, მეხი და წვიმა
ანდაც სხვა ბუნების სტიქია ადამიანის მსგავს არსებებში შეშლოდათ, რომლებმაც
მათ, გადმოცემის თანახმად უდიდესი ცოდნა შესძინეს, რის შემდეგაც ინდიელებმა
ისინი „ღმერთებად“ შერაცხეს. ეს ის სასწაულებრივად გადარჩენილი
ხელნაწერებია რომლებიც დღეს პარიზის, მეხიკოს (სავარაუდოდ), მადრიდისა და
დრეზდენის ბიბლიოთეკებში ინახება. ამ ნამუშევრებს, კოდექსების სახელით
ვიცნობთ.
თითქმის შვიდი მეტრის სიგრძის ორნაწილად გაყოფილი მადრიდის კოდექსის
პირველი გვერდი, პროფერსორმა აბე ბრასსერმა 1866 წელს აღმოაჩინა მადრიდში.
ხოლო მეორე ნახევარი, მოგვიანებით - 1875 წელს გამოჩნდა. მადრიდის კოდექსში
ვხვდებით ცნობებს სხვადასხვა რიტუალებისა შესახებ და მაიას უძველესი
ჰოროსკოპის შესახებ. მოცემულია ასევე ინფორმაცია პლანეტა ვენერას შესახებ და
11 გვერდი, რომელიც ფუტკრის მოშენების კულტურას ასახავს.

ამ წიგნის მეორე ნაწილს დიდი ინტერესით ველოდები.

შეასწორეთ თუ შეიძლება და დაწერეთ წიგნის ავტორის ნიკი/ფსევდონიმი. 
ყველა ფორუმზე ესე დევს და აქ რატომ ატვირთეთ პირდაპირ?

სამართლიანი მოთხოვნაა, ბოდიშს გიხდით ადმინისტრაციის სახელით წყაროს მითითების გარეშე გამოქვეყნებული პოსტის გამო, ალბათ ადმინს გამორჩა ეს მნიშვნელოვანი საკითხი, თუმცა დარწმუნებული ვარ პლაგიატობის მიზნითა და ინტელექტუალური საკუთრების მიმთვისებლობის გამო არ უქნია. ძირითადი წყარო თავად შეგიძლიათ დააციტიროთ წიგნის ამ ელ ვერსიისა.

არ არის პრობლემა.
როგორც დავწერე, შეგნებულად არ გავაკეთე წიგნი ფასიანი და გამომდინარე აქედან, ვისაც სად  უნდა იქ დებს.
თავდაპირველი თხოვნა იყო იბრალოდ რომ ყველგან ფსევდონიმი DARKSIDE მიეთითებინათ...მეტი არაფერი. ამასაც მიზეზი აქვს და იმიტომ.....იდოს როგორც არის და იმედი მაქვს მკითხველი დაინტერესდება ამ თემებით.


ის ვინც ამ ყველაფრის გავრცობას მოინდომებს ან კითხვები გაუჩნდება, მოხარული ვიქნები თუ შემომიერთდება აი ამ ჯგუფში. ახალი ჯგუფია და ძალიან საინტერესო ხალხი გროვდება. 
https://www.facebook.com/groups/1606273442982112/

წავიკითხე ყურადღებით, მინდა აღვნიშნო, რომ თემატურად ძალიან საინტერესოდ გაქვს გამართული ტექსტი და თხრობის სტილიც, სასიამოვნოდ აღსაქმელია მკითხველისათვის თქვენი თხზულება და მადლობას გიხდით ასეთი საჭირო და შემეცნებითი ხასიათის ნაშრომის შექმნისათვის.

მადლობა.....
10 წლის წინ დაწერილია....დღეს ბევრ რამეს სხვანაირად დავწერდი, მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ ინფორმაციის სახეს შევცვლიდი....ყველაფერი რაც წერია, დღესა იგივე აზრზე ვარ....
იქნება მეორე წიგნიც აუცილებლად...უბრალოდ სხვა სახით

ვისაც კიდევ აინტერესებს ეს თემები და მსჯელობა ან ინფორმაციის მიღება უნდა, გვერსტუმროს ფეისბუქის გვერდზე